Μονόχωρος βυζαντινός ναός του τύπου του ελεύθερου σταυρού με τρούλλο, με γλυπτά σε 2η χρήση και μεταγενέστερο νάρθηκα. Διασώζει αξιόλογες τοιχογραφίες του 13ου αιώνα. Πανηγυρίζει την 8η Νοεμβρίου, των Ταξιαρχών.

Μικρός μονόχωρος μεταβυζαντινός ναΐσκος. Κοσμείται στο εσωτερικό με τοιχογραφίες της Σχολής του Γ. Μάρκου, που έχουν όμως υποστεί φθορές και επιζωγραφίσεις. Πανηγυρίζει την 20η Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου Ηλιού του Θεσβίτου.

Μονόχωρος, θολωτός ναός του 13ου αι., οικοδομημένος επάνω στο κεντρικό κλίτος τρίκλιτης πρωτοβυζαντινής βασιλικής. Αξιόλογες τοιχογραφίες, από το 13ο μέχρι το 18ο αιώνα. Πανηγυρίζει την 21η Νοεμβρίου, ημέρα εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Απλή και απέριττη μονόχωρη ξυλόστεγη βασιλική της μεταβυζαντινής εποχής. Η κόγχη του Ιερού κοσμείται με επιζωγραφισμένες τοιχογραφίες λαϊκής τέχνης. Το παρεκκλήσιο πανηγυρίζει την 15η Αυγούστου, ημέρα της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Κομψός ναός στον τύπο του ελεύθερου σταυρού με τρούλλο, του 12ου-13ου αι., ο οποίος κοσμείται στο εσωτερικό με τοιχογραφίες τριών εποχών, του 13ου αι., του 1792 και νεώτερες. Πανηγυρίζει την 8η Σεπτεμβρίου, την ημέρα του Γενεθλίου της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Μονόχωρη θολωτή κεραμοσκεπής βασιλική της μεταβυζαντινής εποχής. Τοιχογραφίες του έτους 1767. Κάποιες από αυτές είναι επιζωγραφισμένες με λαδομπογιά. Πανηγυρίζει της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή της Διακαινησίμου και την 31η Αυγούστου, ημέρα της Καταθέσεως της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου.

Μονόχωρος θολωτός μεταβυζαντινός ναός με στοιχεία διακόσμησης και μεταγενέστερο ξυλόστεγο νάρθηκα, του έτους 1874. Δε διασώζει τοιχογραφίες. Πανηγυρίζει την 25η Μαρτίου, του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Δίδυμος καμαροσκέπαστος ναός με ημικυκλικές αψίδες και νάρθηκα. Φέρει εντοιχισμένα αρχιτεκτονικά γλυπτά, όπως και τοιχογραφίες της μεταβυζαντινής εποχής. Πανηγυρίζει του Αγίου Πνεύματος.

Μονόχωρος θολωτός κεραμοσκεπής ναός της μεταβυζαντινής εποχής, κτισμένος πάνω στα ερείπια παλαιότερου χριστιανικού ναού. Δε διασώζονται τοιχογραφίες. Πανηγυρίζει στις 12 Δεκεμβρίου, του Αγίου Σπυρίδωνος.

Μονόχωρη μεταβυζαντινή θολωτή βασιλική, δίπλα στην Αγία Θέκλα. Κατάγραφη με τοιχογραφίες καλής τέχνης, από τον Γ. Μάρκου και το συνεργείο του, στα μέσα του 18ου αιώνα. Πανηγυρίζει της Αγίας Παρασκευής, στις 26 Ιουλίου.

Μονόχωρος θολωτός, κεραμοσκεπής, μεταβυζαντινός ναός, με νεώτερο ξυλόστεγο δυτικό νάρθηκα και μεταγενέστερη νότια προέκταση. Αγιογραφίες δε διασώζονται. Πανηγυρίζει του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου.

Μονόχωρος, καμαροσκέπαστος ναΐσκος της μεταβυζαντινής εποχής, ανακαινισμένος στους νεώτερους χρόνους, με σκεπή από μπετόν, χωρίς κεραμίδια. Δε διασώζει παλιές αγιογραφίες. Πανηγυρίζει στις 6 Οκτωβρίου, του Αγίου Αποστόλου Θωμά, και την Κυριακή του Αντιπάσχα.

Μονόχωρη καμαροσκέπαστη μεταβυζαντινή βασιλική, δίπλα στο ναό της Αγίας Παρασκευής. Κατάγραφη με τοιχογραφίες του 1767, από αξιόλογο αγιογράφο, μαθητή του Γ. Μάρκου. Πανηγυρίζει στις 24 Σεπτεμβρίου, της Αγίας Θέκλας και της Παναγίας της Μυρτιδιωτίσσης.

Το εξωκκλήσι του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται δυτικά της Λεωφόρου Βαυρώνος, 1.5 χιλιόμετρο μετά τη διασταύρωση με τη Λεωφ. Πόρτο Ράφτη.

Μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός της μεταβυζαντινής εποχής με νεώτερο ανοικτό νάρθηκα. Ο ναός κοσμείται με τοιχογραφίες της σχολής Γ. Μάρκου, του 18ου αιώνα, επιζωγραφισμένες. Πανηγυρίζει του Αγίου Δημητρίου στις 26 Οκτωβρίου.

Μικρός χαριτωμένος μονόχωρος σταυροειδής ναός τρούλλο των πρώιμων μεταβυζαντινών χρόνων, ασκητήριο του Αγίου Τιμοθέου. Τοιχογραφίες καλής τέχνης του τέλους του 16ου αι. Πανηγυρίζει του Αγίου Γεωργίου, στις 23 Απριλίου ή τη Δευτέρα του Πάσχα.

Μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός, ο οποίος κοσμείται με εξαιρετικές τοιχογραφίες του 13ου αιώνα, ενώ στην τοιχοποιία του έχουν εντοιχισθεί αρχαία γλυπτά. Πανηγυρίζει του Αγίου Γεωργίου, στις 23 Απριλίου ή τη Δευτέρα του Πάσχα.

Μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναΐσκος του 18ου πιθανότατα αιώνα, με νεώτερο σύγχρονο ολόφωτο νάρθηκα στη δυτική όψη. Λίγες επιζωγραφισμένες χωρίς αξία αγιογραφίες. Πανηγυρίζει του Αγίου Αθανασίου, την 18η Ιανουαρίου.