ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ

Σύνοψη

Πάσχα, Κυρίου Πάσχα! Βροντώδης ακούγεται η προτροπή της Εκκλησίας μας: «Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως». Και όλοι μαζί αναφωνούμε «Χριστός Ανέστη!» και επαναλαμβάνουμε «Αληθώς Ανέστη!». Αυτό είναι το μυστικό και πνευματικό συμπόσιο της πίστεως· η μετοχή στην Ανάσταση του Χριστού, στη χαρά και στο μυστήριό της…
Μια πρόταση για να ζήσουμε ενθέως τη χαρά της Αναστάσεως, να συναντηθούμε με τον αναστάντα Κύριο, να συμμετέχουμε στο αιώνιο συμπόσιο της Βασιλείας Του. Για να μεταμορφωθεί μέσα μας η πίστη στο γεγονός της Αναστάσεως σε βίωση της θέας του Αναστάντος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου – ελληνική έκδοση).

Să ne învrednicească Dumnezeu să-I îngăduim a învia înlăuntrul nostru. Când suntem puțin-credincioși, când Îl socotim străin, departe, abstract, necunoscut, Dumnezeu e mort în noi. Și înviază în noi când Îi trăim preamultul, prezența sporită, ocrotirea nemăsurată, harul, putința părtășiei la dumnezeirea Sa.
Să ne învrednicească Dumnezeu cât de puțin de prisosul prezenței Sale în a noastră viață! Cu condiția de a-i oferi și noi din puținătatea noastră.
Dacă I ne vom da, atunci Paștele nu va fi doar o sărbătorire lumească, asumarea unor hotărâri oarecare, ci părtășie la Paștele cel veșnic și mistic, mai presus de vremelnicia acestei lumi, purtător al experienței celei neînserate a Învierii și a harului lui Dumnezeu.
„Hristos a înviat!”