Μήνυμα Χριστουγέννων 2025

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 217^Η

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ

Πρὸς

Τοὺς εὐ­σε­βεῖς χρι­στι­α­νοὺς τῆς καθ’ ἡ­μᾶς ῾Ι­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λεως

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ!

Αὐτὸ εἶναι τὸ μήνυμα, ἡ μεγάλη ἀλήθεια τῶν Χριστουγέννων. Τὰ Χρι­στούγεννα δὲν εἶναι μιὰ λέξη, ἀράδες γραμμάτων χωρὶς κάποιο ἰδιαίτερα οὐσιαστικὸ νόημα. Εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, δηλαδὴ τῆς κατὰ σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γεγονὸς καὶ ἀφορμὴ «χαρᾶς μεγάλης, ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ» (Λουκ. β΄ 10-11). Ἀνατροπὴ τῆς ἱστορίας, ἀναπροσανα­τολισμὸς τῆς ἀνθρώπινης πορείας, πραγματικὴ παλιγγενεσία! Μέσα ἀπὸ τὶς χορωδίες καὶ τὶς παιδικὲς φωνὲς ποὺ τραγουδοῦν τὰ κάλαντα ἀκούγεται ὡς μελωδία ὁ ὕμνος τῶν ἀγγέλων «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη» (αὐτ. στ. 14). Πίσω ἀπὸ τὶς εἰκόνες, τὶς μουσικές, τοὺς στολισμοὺς καὶ τὸν θόρυβο τῶν ἡμερῶν κρύβεται τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ἑορτῆς καὶ μεταφέρεται τὸ σωτήριο διάγ­γελμα: «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε∙ Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε∙ Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε».

Ὁ Θεὸς δὲν παρεμβαίνει στὴν ἱστορία ἀπὸ μακριὰ γιὰ νὰ βοηθήσει τὸν παρασυρμένο ἄνθρωπο μὲ λόγο ἢ μὲ δυναμικὲς ἐνδείξεις τῆς παρουσίας Του. Οὔτε πάλι ἔρ­χεται ὡς ὁ ἐξουσιαστὴς Θεὸς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, οὔτε ὡς «πνεῦμα μέγα κραταιόν», ὡς δυνατὸς ἄνεμος, ἢ ὡς «συσσεισμός», ὡς ἰσχυρὸς σεισμός, ἢ ὡς «πῦρ», ὡς φωτιά, οὔτε κἂν ὡς «φωνὴ αὔρας λεπτῆς» (Γ΄ Βασιλ. ιθ΄ 11-12), ὅπως στὸν Προφήτη Ἠλία. Δὲν ἔρχεται ἁπλῶς, ἀλλὰ «τίκτεται ὡς ἄνθρωπος», ἐνδύεται τὴν ἀνθρώπινη φύση, τὴν τιμᾶ ὑπερβαλλόντως, ἑνώ­νο­ντάς την μὲ τὴ δική Του θεϊκή, τὴν ἀνεβάζει στὰ ὕψη ὄχι ἁπλᾶ γιὰ νὰ τὴν σώσει, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὴν ἁγιάσει, νὰ τῆς προσδώσει περιουσία θεώσεως.

Ἐπιπλέον, «τίκτεται λαθών», χωρὶς νὰ γίνει ἀντιληπτός, ὡς ἀδύναμο βρέφος, ὡς ἡ πιὸ πτωχὴ ἀνθρώπινη ὕπαρξη∙ ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας Του ἀπαρατήρητος, χωρὶς καμμία φαινόμενη ἀξία, περιφρο­νημένος, διωκόμενος, ἀνεπιθύμητος «διότι οὐκ ἦν αὐτῷ τόπος ἐν τῷ καταλύ­ματι» (Λουκ. β΄ 7), γιὰ νὰ δείξει ὅτι ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ βάση τῆς πίστεως καὶ ἡ πύλη στὸν χῶρο τῆς χάριτος, τοῦ μυστηρίου καὶ τῆς θεϊκῆς ἀποκαλύψεως.

Εἶναι μεγάλες ἀλήθειες ὅλα αὐτά, ἀδελφοί μου, ποὺ μὲ κανέναν τρόπο δὲν πρέπει νὰ ἀδιαφορήσουμε ἢ νὰ ἐπιτρέψουμε στοὺς ἑαυτούς μας νὰ περά­σουν ἀναξιοποίητες. Εἶναι πολύ μεγάλη ἡ τιμὴ ποὺ εἴμαστε ἄνθρωποι, ἀνυ­πολόγιστη, γιατὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς «ἐνηνθρώπησε», ἔγινε ἄνθρωπος, ὁ Θεάνθρω­πος Χριστός. Εἶναι μεγάλος καὶ ὁ προορισμός μας· νὰ ἑνωθοῦμε μαζί Του, νὰ ἐπιστρέψουμε στὴν ἀρχαία δόξα μας, στὸ πρωτόκτιστο κάλλος μας. 

Εἶναι ἀλήθεια ἐπίσης ὅτι ἡ σύγχρονη ἀντίληψη ἔχει ἄσχημα ἐκκοσμι­κεύσει τὴ γιορτὴ καὶ ἔχει ἐξαφανίσει ἐντελῶς τὸν Χριστό. Ἡ ἀλήθεια τῆς ἑορτῆς, ὅπως τὴν προαναφέραμε, δὲν εἶναι πλέον εὐδιάκριτη.  Οἱ χριστιανικὲς πόλεις μας, στὶς ὁποῖες ἄλλοτε τέτοιες μέρες ἀντηχοῦσαν οἱ χαρμόσυνες καμπάνες τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ οἱ ἦχοι τῶν καλά­ντων ποὺ ὑμνοῦσαν τὸν Χρι­στό, ποὺ οἱ εὐχὲς ξεχείλιζαν ἀπὸ πίστη καὶ δοξολογία, ποὺ κυριαρχοῦσαν εἰκόνες τῶν χριστουγεννιάτικων παρα­στάσεων, τῆς φάτνης, τῶν μάγων, τοῦ ἀστέρος τῆς Βηθλεέμ, ποὺ ὑπογράμμι­ζαν τὸ ἱστορικὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου, σήμερα εἶναι γεμᾶτες ἀπὸ φῶτα τέτοια ποὺ μᾶλλον κρύβουν τὸ ἀληθινὸ Φῶς, ἀπὸ δενδράκια καὶ ἀστεράκια καὶ ἀνούσιους στολισμοὺς ποὺ σκεπάζουν ἄκομψα τὸ μυστήριο τῆς Βη­θλεέμ, ὅλα προϊόντα ἑνὸς ἐμπορικοῦ ἑορτασμοῦ, χωρὶς κανένα νόημα πέραν ἀπὸ τὸ καταναλωτικὸ παραλήρημα καὶ τὶς ἀνούσιες εὐχητικὲς φλυαρίες.

Παρὰ ταῦτα, δὲν πρέπει νὰ χάσουμε τὴν εὐκαιρία νὰ γιορτάσουμε τὰ φετινὰ Χριστούγεννα μὲ τὸν Χριστὸ στὸ κέντρο τῆς καρδιᾶς μας. Ἡ θερμὴ πίστη μας σὲ Αὐτὸν καὶ μόνον, ἡ ταπεινὴ ἔκφραση τῆς ἀνυπόκριτης εὐγνωμο­σύνης μας γιὰ τὴν τεράστια τιμὴ τῆς Ἐνανθρώπησής Του, ἡ φιλότιμη ἀνταπό­κριση στὸν ὠκεανὸ τῆς ἀγάπης Του, αὐτὰ θὰ γεμίσουν τὶς καρδιές μας μὲ οὐράνια χαρὰ καὶ ἐλπίδα, μὲ ἐσωτερικὴ εἰρήνη, μὲ ξεχείλισμα ἀγάπης καὶ θὰ δώσουν πραγματικὸ νόημα ὄχι μόνον στὸν ἑορτασμὸ ἀλλὰ καὶ σὲ ὁλόκληρη τὴ ζωή μας.

Ἡ πρόκληση τῶν ἡμερῶν εἶναι  ἡ κάθε μία καὶ ὁ καθέ­νας μας, ὅλοι μας, μικροὶ καὶ μεγάλοι, νὰ φροντίσουμε νὰ ἀνοίξουν οἱ καρδιές μας, νὰ γίνουν δεκτικὲς τῆς μεγάλης εὐλογίας, χωρητικὲς τοῦ ἀχωρήτου Θεοῦ, φιλόξενες τῆς χάρης καὶ τῆς παρουσίας Του, νὰ γίνουμε ὅπως λέγει καὶ τὸ τροπάριο «ὁ χρι­στοτερπὴς λαὸς τοῦ Θεοῦ». Ἔτσι ὁ ἑορτασμὸς τῶν Χριστουγέννων γίνεται πραγματικὴ πανήγυρη, ὅπου γιορτάζουμε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι χωρὶς Αὐτόν, οὔτε ὁ καθένας μόνος του, ἀπομονωμένος καὶ ἀποξενωμένος ἀπὸ τὸν διπλανό του, ἀλλὰ ἀγα­πημένοι, μεταξύ μας συγχωρεμένοι, συμφιλιωμέ­νοι, ἀδελφωμένοι, «σύμψυχοι, τὸ ἓν φρονοῦντες» (Φιλιπ. β΄ 2), καὶ ὁπωσδήποτε «ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοι­νωνοῦντες» (Ρωμ. ιβ΄ 13).

Μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα εὔχομαι σὲ ὅλους

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Μὲ τὴν εὐκαιρία δὲ καὶ τοῦ νέου ἔτους 2026, νὰ δώσει ὁ Χριστὸς σὲ ὅλους σας κάθε εὐλογία ὑλικὴ καὶ πνευματικὴ καὶ κάθε χαρὰ προσωπικὴ καὶ οἰκο­γε­νειακή.

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Μετὰ πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ τεχθέντι ἀγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαος