«Τὴν ὑπὲρ ἡμῶν
πληρώσας οἰκονομίαν»
(ἀπό τὸ Κοντάκιον τῆς ἑορτῆς)
Ἡ Θεία Λειτουργία περιλαμβάνει, ὅπως λέμε στὴ θεολογικὴ γλῶσσα, ὅλη τὴ θεία οἰκονομία. Ἀρχίζει ἀπὸ τὴ Γέννηση, συνεχίζει μὲ ἄλλα γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου, φτάνει στὸ Πάθος Του, προχωρεῖ στὴν Ἀνάσταση, καταλήγει κατὰ κάποιον τρόπο στὴν Ἀνάληψη. Καὶ στὴν κατάληξη τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ ἱερέας ἀμέσως μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνο εὐχή λέγει: «τὸ πλήρωμα τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν αὐτὸς ὑπάρχων, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πληρώσας πᾶσαν τὴν πατρικὴν οἰκονομίαν, πλήρωσον χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης τὰς καρδίας ἡμῶν». Λίγο πρὶν ἔχουν ψάλλει οἱ ψάλτες –στὸ ἁγιορειτικὸ τυπικὸ περιλαμβάνεται αὐτό– «Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν αἰνέσεώς Σου, Κύριε». Καὶ τὸ κοντάκιο τῆς ἑορτῆς λέγει: «τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πληρώσας οἰκονομίαν καὶ τὰ ἐπὶ γῆς ἑνώσας τοῖς οὐρανίοις, ἀνελήφθης ἐν δόξῃ…».
Ἡ κεντρικὴ λέξη σὲ ὅλα αὐτὰ ποὺ προαναφέραμε, εἶναι ἡ λέξη πλήρωμα, πληρώνω. Πλήρωμα εἶναι τέσσερα πράγματα στὴ θεολογικὴ γλῶσσα.
Τὸ ἕνα εἶναι συμπλήρωμα, τὸ δεύτερο εἶναι ἐκπλήρωση, τὸ τρίτο εἶναι ὁλοκλήρωση καὶ τὸ τέταρτο εἶναι ξεχείλισμα.
Γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολὴ ὅτι «ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου», ὅταν συμπληρώθηκε ὁ κατάλληλος καιρός, «ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ» (Γαλ. δ΄ 4). Τὸ πρῶτο χαρακτηριστικὸ τὸ ὁποῖο ἔχει ὁ Κύριος εἶναι τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἡ ὡρίμανση τοῦ χρόνου. Στὴ δική μας ψυχὴ καὶ στὴν κάθε ψυχή, γιὰ νὰ δράσει ὁ Κύριος, περιμένει τὴν κατάλληλη ὥρα, τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, τὸν κατάλληλο χρόνο. Μὴ βλέπετε ποὺ ἐμεῖς πολλὲς φορὲς παραπονούμαστε καὶ διαμαρτυρόμαστε γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι μᾶς λείπει ὁ Θεός, ὅτι Τὸν ζητοῦμε καὶ δὲν μᾶς ἀπαντάει. Σὰν νὰ Τὸν περιμένουμε καὶ νὰ μὴν ἔρχεται κοντά μας. Ἐκεῖνος περιμένει τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, περιμένει τὴν κατάλληλη στιγμὴ γιὰ νὰ ἔλθει.
Τὸ δεύτερο εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν. Ὅ,τι προσδοκοῦσε ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ πρὸ Χριστοῦ, ὅ,τι προφήτευσαν οἱ προφῆτες στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ἔρχεται ὁ Χριστὸς καὶ τὸ ἱκανοποιεῖ. Σήμερα ὅ,τι ἀποτελεῖ τὴ δική μας προσδοκία, ὅ,τι ἀποτελεῖ τὴν ὑπόσχεση τῆς Ἐκκλησίας ποὺ δὲν βλέπουμε νὰ πραγματοποιεῖται, ἐκπληροῦται στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.
Στὴν πρὸς Κολασσαεῖς ἐπιστολὴ λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι «ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς» (β΄ 9). Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὑπάρχει πλήρης ἡ θεότητα, ὁλοκληρωμένη στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ τρίτο· ὁ Χριστὸς εἶναι τέλειος Θεός.
Αὐτὰ τὰ τρία, τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, τὴν ἐκπλήρωση τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν καὶ τὴν πληρότητα τῆς θεότητος γιορτάζουμε σήμερα. Δύο εἶναι οἱ
καρποὶ αὐτοῦ τοῦ πληρώματος. Ὁ πρῶτος εἶναι τὸ πλήρωμα τῆς χαρᾶς. Ὁ Κύριος εἶχε ὑποσχεθεῖ στοὺς μαθητὲς ὅτι, ὅταν θὰ φύγει ἀπὸ ἀνάμεσά τους, θὰ τοὺς δώσει τὴ χαρὰ πεπληρωμένη, θὰ τοὺς δώσει ἕνα ξεχείλισμα χαρᾶς, θὰ εἶναι γεμάτοι τόσο, ποὺ δὲν θὰ μποροῦν νὰ δεχθοῦν περισσότερη χαρά. Αὐτὸς εἶναι ὁ καρπὸς τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Καὶ ὁ δεύτερος καρπὸς εἶναι ἡ πληρότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στὶς καρδιές μας, ὅπως ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Λουκᾶς στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων γιὰ τὸν διάκονο Στέφανο ὅτι ἦταν «πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως» (Πράξ. στ΄ 8).
Εὔχομαι νὰ δώσει ὁ Θεὸς σύντομα νὰ ἔλθει αὐτὸ τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου ὅπου θὰ αἰσθανθοῦμε τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Νὰ μᾶς δώσει νὰ ἀξιωθοῦμε αὐτὴν τὴν ἐπαλήθευση τῶν προσδοκιῶν τῶν δικῶν μας καὶ τῶν ἐπαγγελιῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας ἐντελῶς καὶ πλήρως μέσα στὴν καρδιά μας. Ἐπίσης νὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ ζήσουμε τὸν Χριστὸ ὡς τέλειο Θεὸ μέσα στὴ ζωή μας.
Νὰ ἐλευθερωθεῖ ἡ καρδιά μας, νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ ἀγκάθι τῆς ἀμφισβήτησης τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴ ζάλη τῆς ἀμφιβολίας, ἀπὸ τὸ παράπονο τῆς ἀπουσίας Του. Νὰ εἶναι τόσο κοντά μας, τόσο βεβαιωμένος, τόσο αἰσθητός, ὥστε νὰ μπορέσουμε πραγματικὰ νὰ βιώσουμε τὸ πλήρωμα τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως ὁ διάκονος Στέφανος, καὶ πλήρη τὴ χαρὰ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ μέσα μας τόσο πολύ, ὥστε νὰ μὴν ἐπιζητοῦμε περισσότερο.
Εὔχομαι σέ ὅλους χρόνια πολλὰ καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσει καὶ τοῦ χρόνου ὁ Θεὸς τέτοια μέρα νὰ βρισκόμαστε μὲ πεπληρωμένη τὴν καρδιὰ καὶ πεπληρωμένο τὸ ἐκκλησίασμα καὶ τὸν ναὸ, νὰ εἴμαστε γεμάτοι ὅπως αὐτὴν τὴ στιγμή, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ Τὸν δοξάσουμε, νὰ Τὸν εὐχαριστήσουμε, νὰ Τὸν ὁμολογήσουμε καὶ νὰ εὐχηθοῦμε νὰ εἶναι ζωή μας πλήρης Πνεύματος Ἁγίου. Ἀμήν!
