Η ζωή και το έργο του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Αγαθονίκου
17/30 Ἰανουαρίου 1918:
Ὁ κατὰ κόσμον Ἀριστοτέλης Φιλιππότης γεννιέται στὸν Πύργο τῆς ἱστορικῆς Κοινότητος Πανόρμου τῆς Ἱερᾶς Νήσου Τήνου.
Γόνος τῆς οἰκογενείας τῶν γνωστῶν Τηνίων καλλιτεχνῶν, ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ ὀκτὼ παιδιὰ τοῦ Εὐστρατίου Γεωργίου Φιλιππότου (1876 – 1940) καὶ τῆς Σοφίας Ἰωάννου Πολίτου (1882 – 1948). Ὁ Εὐστράτιος καὶ ἡ Σοφία Φιλιππότου ἀπέκτησαν ὀκτὼ παιδιά, τὸν Γεώργιο (1903 – 1968), τὴν Ἄννα (1905 – 1998), σύζυγο Γεωργίου Ἰωάν. Πολογεώργη, τὴ Μαρούλα (1910 – 2005), σύζυγο Στυλιανοῦ Κυρ. Τριγώνη, τὸν Ἰωάννη (1912 – 2000), τὸν Ζαχαρία (1914 – 1983), τὸν Αὐγουστῆ (1916 – 2002), τὸν Ἀριστοτέλη (Ἀγαθόνικο) (1918 – 2015), καὶ τὴν Ὄλγα (1921 – 2015), σύζυγο Ζαχαρία Ἀριστ. Τριγώνη.
Ὁ Ἀριστοτέλης τελειώνει τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο στὸν Πύργο τῆς Τήνου καὶ ἀκολούθως φοιτᾷ στὶς δύο πρῶτες τάξεις τοῦ Γυμνασίου στὴν Χώρα τῆς Τήνου.
Ὁ ἐφημέριος της γενέτειράς του, π. Κωνσταντῖνος Ἀλεξόπουλος, ἦταν ὁ πρῶτος πνευματικός του, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἀργότερα ἔλαβε καὶ τὴν Κανονικὴ Συμμαρτυρία. Ὁ π. Κωνσταντῖνος ἦταν ὑπόδειγμα ἱερέως. Παραδοσιακός, λίαν φιλακόλουθος ἀλλὰ καὶ μουσικολογιώτατος, ἦταν ἐκεῖνος ποὺ ἐνεφύσησε τὴν ἀγάπη πρὸς τὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας καὶ δίδαξε τὴν τέχνη τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς στὸν Ἀριστοτέλη.
1934:
Εἰσάγεται στὴν Ἱερατικὴ Σχολὴ Κορίνθου, ὅπου φοιτᾷ μέχρι τὸ 1938. Ἐκεῖ συνδέεται στενῶς μὲ τὸν τότε Μητροπολίτη Κορίνθου καὶ μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ Ἀντιβασιλέα Δαμασκηνὸ Παπανδρέου (†1949). Ἐπίσης ἐκεῖ γνωρίστηκε μὲ τὸν τεταρτοετῆ τότε φοιτητὴ Βησσαρίωνα Τίκα, τὸν μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Σεραφεὶμ (†1998).
1938:
Μεταγράφεται στὴν Ἱερατικὴ Σχολὴ Ἄρτης.
1939:
Ἀποφοιτᾷ ἀπὸ τὴν Ἱερατικὴ Σχολὴ Ἄρτης. Μέχρι τὴν εἰς διάκονον χειροτονία του ἐργάζεται ὡς νεωκόρος στὸν Ἐνοριακὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου ὁδοῦ Μετσόβου, στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν.
21 Φεβρουαρίου 1942:
Κείρεται μοναχὸς στὸν Ἐνοριακὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Ζώνης Κυψέλης Ἀθηνῶν ἀπὸ τὸν τότε ἐφημέριό του Ναοῦ, Βατοπαιδινὸ Ἱερομόναχο Ἀμφιλόχιο, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Σμύρνη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Κατὰ τὴν κουρὰ λαμβάνει τὸ ὄνομα Ἀγαθόνικος πρὸς τιμὴν τοῦ Μητροπολίτου Καλαβρύτων Ἀγαθονίκου Παπασταματίου (†1956). Ὡς μοναχὸς ἐγγράφεται στὸ μοναχολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναχράντου Ἄνδρου.
22 Φεβρουαρίου 1942, Κυριακή της Ὀρθοδοξίας:
Κατόπιν ἀδείας καὶ εὐλογίας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Δαμασκηνοῦ, χειροτονεῖται διάκονος ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Σύρου Φιλάρετο Ἰωαννίδη (†1961) στὸν Ἐνοριακὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Βασιλείου, ὁδοῦ Μετσόβου Ἀθηνῶν, καὶ τοποθετεῖται στὸν ἴδιο Ναό. Ἐκεῖ διακονεῖ ἑπτὰ συναπτὰ ἔτη, ἔχοντας τὴν ἀμέριστη βοήθεια τοῦ προϊσταμένου τοῦ Ναοῦ π. Θωμᾶ Παπαγιαννοπούλου ἐκ Πατρῶν.
Τὸ 1946 ἀλλάζει ὁ προϊστάμενος τοῦ Ναοῦ καὶ ἀναλαμβάνει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Δαμασκηνὸς Παπαχρήστου, ὁ μετέπειτα Μητροπολίτης Φθιώτιδος (†1996).
31 Μαρτίου 1942:
Ἐγγράφεται στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
21 Φεβρουαρίου 1949:
Χειροτονεῖται πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Σύρου Φιλάρετο. «Φωνὴ κλήρου καὶ λαοῦ» παραμένει καὶ ὡς ἐφημέριος στὸν ἴδιο Ναό.
30 Αὐγούστου 1949:
Λαμβάνει τὸ ὀφφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Σύρου Φιλάρετο.
Ὀκτώβριος 1949:
Ἐπιστρατεύεται ὡς στρατιωτικὸς ἱερεὺς καὶ ὑπηρετεῖ μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ἐφέδρου ὑπολοχαγοῦ.
Στὸ Φ.Ε.Κ. 270 – 13/10/1949 ἀναγράφεται: «Διὰ Β. Δ. ἐκδοθέντος ἐν Ἀθήναις τῇ 7 Ὀκτωβρίου 1949, προτάσει τοῦ ἐπὶ τῶν Στρατιωτικῶν Ὑπουργοῦ κατὰ τὰς κειμένας διατάξεις… Ὁ βαθμὸς τοῦ Ἐφέδρου Ὑπολοχαγοῦ Στρατιωτικοῦ Ἱερέως εἰς τοὺς κάτωθι ὑπηρετοῦντας Ἐφέδρους ὁπλίτας, Θρησκευτικοὺς Λειτουργούς. Ἀρχιμανδρῖται:… Φιλιππότης (Ἀγαθόνικος) Ἀριστοτέλης τοῦ Εὐστρατίου κλάσ. 1939 ἐκ Πύργου – Τήνου.»
Διακονεῖ ὡς ἱερατικὸς ὑπεύθυνος τῆς 43ης Ταξιαρχίας, στὶς περιοχὲς Σιάτιστας, Κιλκίς, καὶ Λαχανά, ἔχοντας ὡς ἕδρα τὸ Νέο Πετρίτσι.
1951:
Μετατίθεται στὴ Μακρονῆσο, ἔχοντας ὡς τομέα διακονίας τόσο τὸ Τάγμα, ὅσο καὶ τὶς λοιπὲς Στρατιωτικὲς Μονάδες τοῦ νησιοῦ.
Μάρτιος 1952:
Ἀποστρατεύεται καὶ ἐπιστρέφει στὴν ὀργανική του θέση στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τῆς ὁδοῦ Μετσόβου Ἀθηνῶν. Ταυτόχρονα διορίζεται πρόεδρος τοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου τοῦ ἰδίου Ναοῦ.
Νοέμβριος 1957:
Λαμβάνει τὸ πτυχίο τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Φεβρουάριος 1958:
Τοῦ ἀνατίθεται ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Θεόκλητο Παναγιωτόπουλο (†1962) «τὸ τῆς πνευματικῆς πατρότητος λειτούργημα».
1960:
Προσκαλεῖται ἀπὸ τὸν νεοεκλεγέντα, τὸν Μάιο τοῦ 1960, Μητροπολίτη Φθιώτιδος Δαμασκηνό, γιὰ νὰ ἀναλάβει τὴν Πρωτοσυγκελλία τῆς ἐν λόγῳ Μητροπόλεως. Ἐγκαθίσταται στὴν Λαμία στὶς 6 Αὐγούστου τοῦ 1960.
9 Δεκεμβρίου 1965:
Στὸν πίνακα τὸν πρὸς Ἀρχιερατεία ἐκλογίμων, ὁ ὁποῖος ἐνεκρίθη ὑπὸ τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας καὶ δημοσιεύτηκε στὸ περιοδικὸ «Ἐκκλησία» συμπεριλαμβάνεται καὶ ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἀγαθόνικος Φιλιππότης.
1971:
Δημοσιεύει ὁμιλία μὲ τίτλο: «Ἡ Τῆνος ὡς πνευματικὸς φάρος διὰ τὸν Ἑλληνισμόν». Πρόκειται γιὰ πανηγυρικὸ λόγο ποὺ ἐκφώνησε τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1969, κατὰ τὴν ἐτήσια ἐκδήλωση τῆς Ἀδελφότητος τῶν ἐν Ἀθήναις Τηνίων, παρουσίᾳ τοῦ Τηνίου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ἱερωνύμου τοῦ Α’.
Ἐπίσης, στὸ τεῦχος «Ἑλληνορθόδοξος Ἑορτασμὸς» δημοσιεύει ὁμιλία μὲ τίτλο: «Ἡ ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ εἷς ἐκ τῶν συντελεστικῶν παραγόντων εἰς τὴν ἐξέγερσιν τοῦ Ἔθνους». Ἡ ἐν λόγῳ ὁμιλία εἶχε ἐκφωνηθεῖ σὲ ἐκδήλωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φθιώτιδος τὸ Μάρτιο τοῦ 1971, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς 150ῆς ἐπετείου ἀπὸ τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821.
22 Μαΐου 1974:
Ἐκλέγεται ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρῶτος Μητροπολίτης τῆς νεοσύστατης Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς.
23 Μαΐου 1974:
Δίδει τὸ Μέγα Μήνυμα στὸ Καθολικὸ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἀσωμάτων Πετράκη.
26 Μαΐου 1974:
Χειροτονεῖται Ἐπίσκοπος στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος Αἰγάλεω ἀπὸ τοὺς Μητροπολῖτες Φθιώτιδος Δαμασκηνὸ Παπαχρήστου, Μαντινείας καὶ Κυνουρίας Θεόκλητο Φιλιππαῖο (†1995), Λήμνου καὶ Ἁγίου Εὐστρατίου Παντελεήμονα Μερτύρη (†1998) καὶ Περιστερίου Ἀλέξανδρο Καντώνη (†1978).
8 Ἰουνίου 1974:
Δίδει τὴ νενομισμένη Διαβεβαίωση ἐνώπιον τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Στρατηγοῦ Φαίδωνος Γκιζίκη.
16 Ἰουνίου 1974:
Ἐνθρονίζεται μὲ λαμπρότητα στὸν Μητροπολιτικὸ καὶ Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Σπάτων.
27 Ἰουλίου 1974:
Τελεῖ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Καλυβίων. Πρόκειται γιὰ τὸν πρῶτο ναὸ ποὺ καθαγιάζει, ἐνῷ ἕως τὸ 2004 θὰ ἀκολουθήσουν ἄλλοι 127.
1974:
Καθιερώνει τὸ θεσμὸ τῆς προικοδοτήσεως τῶν ἀπόρων κορασίδων. Ἀπὸ τὸ 1974 ἕως τὸ 2003 θὰ λάβουν τραπεζικὸ βιβλιάριο προικοδοτήσεως 1505 ἄπορα κορίτσια.
1974:
Ἱδρύει τὴ Σχολὴ Βυζαντινῆς καὶ Εὐρωπαϊκῆς Μουσικῆς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως. Ἀρχικὰ ἡ Σχολὴ ὑπάγεται στὸ Ὠδεῖο Πειραιῶς, ἐνῷ ἀπὸ τὸ 1985 λειτουργεῖ ὡς ἀνεξάρτητη.
20 Ἀπριλίου 1975:
Τελεῖ στὸν Ἐνοριακὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Μαρκοπούλου Μεσογαίας τὴν εἰς πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ Διακόνου Σωτηρίου Παν. Νικολάκη (†1996). Πρόκειται γιὰ τὴν πρώτη του χειροτονία. Ἀκολούθησαν πλέον τῶν 100 κληρικῶν ποὺ ἔλαβαν χειροτονία ἐκ τῶν χειρῶν του.
1975:
Καθιερώνει τὸ θεσμὸ τῶν ἐτησίων Ἱερατικῶν Συνεδρίων, μὲ θέματα ἐπιμόρφωσης τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
1975:
Ἀναθέτει στὸν διαπρεπῆ ἀρχιτέκτονα καὶ ναοδόμο Βασίλειο Στ. Νικολαΐδη τὴν ἐκπόνηση νέου ἀρχιτεκτονικοῦ σχεδίου γιὰ τὸ κτηριακὸ συγκρότημα τοῦ Ἱ. Προσκυνήματος Ἀναστάσεως Χριστοῦ Σπάτων, τοῦ ὁποίου ἡ ἀνέγερση θὰ ἀρχίσει τὸ ἑπόμενο ἔτος.
Ἡ βορειοανατολικὴ πτέρυγα εἶχε ἤδη θεμελιωθεῖ τὸ 1972 ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος Νικόδημο Γκατζιρούλη (†2013), μὲ σκοπὸ νὰ στεγάσει Πνευματικὸ καὶ Βιβλικὸ Κέντρο.
Δεκέμβριος 1975:
Ἐπανασυστήνει τὴν Γυναικεία Ἱερὰ Κοινοβιακὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Κυνηγοῦ Γλυκῶν Νερῶν. Ἡ Μονὴ εἶχε ἐπανδρωθεῖ τὸ 1969 ἀπὸ γυναικεία ἀδελφότητα ὑπὸ τὴν Γερόντισσα Δάμαριν Γεωργούλα (†2002) καὶ ἀποτελοῦσε Μετόχιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Κλειστῶν Φυλῆς, ἀνῆκον στὴν ἑνιαία Ἱερὰ Μητρόπολη Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος.
1976:
Ἱδρύει τὶς Ἐνορίες Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν Παλλήνης καὶ Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Διασταυρώσεως Ραφήνας.
1977:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία Παναγίας Ἐλεούσης Λεγραινῶν.
Μάιος 1978:
Ἄρχεται ἡ ἔκδοση τοῦ μηνιαίου δελτίου κηρύγματος «Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ». Στὶς τελευταῖες σελίδες τῶν τευχῶν καταγράφονται τὰ χρονικὰ τῶν χοροστασιῶν, τῶν λοιπῶν δραστηριοτήτων τοῦ Μητροπολίτου, καθὼς καὶ οἱ δωρεὲς ὑπὲρ τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Μητροπολιτικοῦ Μεγάρου. Στὰ 27 ἔτη κυκλοφορίας τοῦ περιοδικοῦ θὰ ἐκδοθοῦν συνολικὰ 312 τεύχη.
10 Δεκεμβρίου 1978:
Θέτει τὸ θεμέλιο λίθο τοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος τοῦ Ἐπισκοπείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου αὐτῆς, καθὼς καὶ τοῦ νέου ἐνοριακοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σπάτων, ἐπὶ οἰκοπέδου δωρηθέντος ὑπὸ τῶν Μελῶν τοῦ Πρώτου Γεωργικοῦ καὶ Ἐλαιουργικοῦ Συνεταιρισμοῦ Σπάτων.
Κατὰ τὴν τελετὴ παρίσταται καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος πρ. Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ἰάκωβος Βαβανᾶτσος (†1984).
Τὸ ἀρχιτεκτονικὸ σχέδιο τοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος σχεδιάστηκε ἀπὸ τὸν Βασίλειο Νικολαΐδη.
1979:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (Παναγίτσας) Γέρακα.
1979 – 1980:
Συμμετέχει ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν 123η Συνοδικὴ περίοδο.
1980:
Ἱδρύει τὸ Γυναικεῖο Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος» Παλαιοκαμαρίζης Κερατέας. Κτίτωρ καὶ πνευματικὸς πατὴρ τοῦ Ἡσυχαστηρίου ὑπῆρξε ὁ Ἀρχιμανδρίτης Δοσίθεος Ἀνδριανόπουλος (†2006).
1980:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Πέτας Κουβαρᾶ.
1982:
Ὁλοκληρώνεται ἡ ἀνέγερση τοῦ κτηρίου τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος Ἀναστάσεως Χριστοῦ Σπάτων, τὸ ὁποῖο θὰ λειτουργήσει ὡς Ἐπισκοπεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καὶ κατοικία τοῦ Μητροπολίτου ἕως τὸ 1996.
1983:
Ἱδρύει τὴν Γυναικεία Ἱερὰ Μονὴ Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου Κερατέας. Κτιτόρισσα τῆς Μονῆς ὑπῆρξε ἡ Μοναχὴ Θεοσώστη Γκριναφίδου (†2007), προερχομένη ἀπὸ τὴν ἀδελφότητα τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ Ἀποστόλου Παύλου Παλαιοκαμαρίζης.
1983:
Ἱδρύει στὴν περιοχὴ τῆς Ἀρτέμιδος τὶς Ἐνορίες Ἁγίας Παρασκευῆς, Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, Παναγίας Γιάτρισσας καὶ Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου.
13 Ἰουλίου 1984:
Ὑποδέχεται στὸ Ἱερὸ Προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Καμαρίζης τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Βορείου καὶ Νοτίου Ἀμερικῆς Ἰάκωβο Κουκούζη (+2005).
1985:
Ἱδρύει τὶς Ἐνορίες Ἁγίων Ἀναργύρων Παιανίας καὶ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Γέρακα.
1985-1986:
Συμμετέχει ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν 129η Συνοδικὴ περίοδο.
29 Ἰουνίου 1986:
Λόγῳ ἀσθενείας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Σεραφείμ, χοροστατεῖ στὸν Πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ στὸ Βῆμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ βράχου τοῦ Ἀρείου Πάγου στὴν Ἀθήνα.
Τὸν καθιερωμένο λόγο ἐκφωνεῖ ὁ Γραμματεὺς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Ἀρχιμανδρίτης Ἰγνάτιος Λάππας (νῦν Μητροπολίτης Λαρίσης καὶ Τυρνάβου).
6 – 11 Ἰουλίου 1986:
Μὲ ὁμάδα κληρικῶν ἐπισκέπτεται τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅπου συναντᾶται μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Δημήτριο (†1991).
1986:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου Σπάτων.
6 – 15 Ἰουλίου 1987:
Πραγματοποιεῖ ἱερὰ ἀποδημία στοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ τὸ Θεοβάδιστο Ὅρος Σινᾶ.
1987:
Ἱδρύει στὴν περιοχὴ τῆς Ἀρτέμιδος τὶς Ἐνορίες τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ ἐν Βουνένοις καὶ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
3 – 9 Ἰουλίου 1988:
Ἐπισκέπτεται τὴν Γιουγκοσλαβία καὶ συναντᾶται μὲ τὸν Πατριάρχη τῶν Σέρβων Γερμανὸ (†1991).
Ἀπρίλιος 1989:
Ἀρχίζει ἡ ἔκδοση τοῦ νεανικοῦ χριστιανικοῦ περιοδικοῦ «Κιβωτός».
Διευθυντὴς σύνταξης τοῦ περιοδικοῦ καθ’ ὅλα τὰ ἔτη τῆς ἐκδόσεώς του εἶναι ὁ Ἰωάννης Κ. Παπαθανασίου, ἐνῷ στὰ 15 ἔτη κυκλοφορίας του θὰ ἐκδοθοῦν συνολικὰ 78 τεύχη.
2 – 7 Ἰουλίου 1989:
Ἐπισκέπτεται τὴν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου καὶ συναντᾶται μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο (†2007).
8 – 14 Ἰουλίου 1990:
Ἐπισκέπτεται τὴν Ἰταλία γιὰ προσκύνημα στὶς Κατακόμβες τῆς Ρώμης.
1990:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Σαρωνίδος.
3 – 12 Ἰουλίου 1991:
Ἐπισκέπτεται τὰ προσκυνήματα τῶν ὁμοδόξων χωρῶν τῆς Βουλγαρίας καὶ τῆς Ρουμανίας καὶ συναντᾶται μὲ τοὺς Πατριάρχες Βουλγαρίας Μάξιμο (†2012) καὶ Ρουμανίας Θεόκτιστο (†2007).
1991:
Ἱδρύει τὴν Ἱερὰ Ἀνδρῴα Κοινοβιακὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Κουβαρᾶ. Πρῶτος Καθηγούμενος τῆς Μονῆς ἐνθρονίζεται στὶς 21 Ὀκτωβρίου 1992 ὁ Ἀρχιμανδρίτης Νεκτάριος Βιτάλης.
1991-1992:
Συμμετέχει ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν 135η Συνοδικὴ περίοδο.
9 – 11 Ἰουλίου 1992:
Ἐπισκέπτεται τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο στὴν Κωνσταντινούπολη.
1992:
Ἐκδίδει τὴν Ἀσματικὴ Ἀκολουθία τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος καὶ ἰσαποστόλου Θέκλης, ποίημα τοῦ Μοναχοῦ Γερασίμου Μικραγιαννανίτου (†1991), Ὑμνογράφου τῆς Μεγάλης του Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἡ ἔκδοση «Ἀφιεροῦται εἰς μνήμην τῶν σεβαστῶν γονέων μου Εὐστρατίου καὶ Σοφίας».
1993:
Ἱδρύει τὴν Ἱερὰ Γυναικεία Κοινοβιακὴ Μονὴ Ἁγίας Αἰκατερίνης Παλλήνης. Κτιτόρισσα τῆς Μονῆς ὑπῆρξε ἡ Μοναχὴ Αἰκατερίνη Παυλέα (†2003), θεολόγος καὶ μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Ἑνώσεως τοῦ Πρωθιερέως Ἀγγέλου Νησιώτου (†1970)
1993:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία τῶν Ἁγίων Πάντων Κορωπίου.
Μάιος 1994:
Συμπληρώνει 20 χρόνια ποιμαντορίας στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς, γεγονὸς ποὺ ἑορτάζεται πανηγυρικὰ μὲ ἐκδηλώσεις τόσο στὰ Σπάτα, ὅσο καὶ στὶς ὑπόλοιπες πόλεις τῆς Μητροπόλεως.
Συστήνεται μὲ Προεδρικὸ Διάταγμα τὸ Κοινωφελὲς Ἵδρυμα μὲ τὴν ἐπωνυμία «Ἵδρυμα Ἀγαθονίκου Φιλιππότη – Ἁγία Θέκλα Πύργου Τήνου». Οἱ σκοποὶ τοῦ Ἱδρύματος εἶναι: «α΄) Ἡ δημιουργία θρησκευτικῆς καὶ πνευματικῆς ἑστίας στὴν κοινότητα Πύργου Τήνου, μὲ ἐπίκεντρο τὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας Θέκλης πρὸς ἁγιασμὸ καὶ πνευματικὴ οἰκοδομὴ τῶν προσκυνητῶν καὶ φίλων τοῦἹδρύματος καὶ μάλιστα τῶν ὁμοχωρίων καὶ τῶν ἁπανταχοῦ Τηνίων β΄) ἡ μὲ λόγο καὶ ἔργο διακονία πρὸς ἠθικοπνευματικὴ ἀρωγὴ καὶ ἐνίσχυση τῶν Τηνίων».
1994:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Κερατέας.
1995:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία τοῦ Ἁγίου Σάββα Γλυκῶν Νερῶν.
1996:
Ἱδρύει τὸ Γυναικεῖο Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Κορωπίου καὶ στὶς 6 Αὐγούστου 1996 ἐνθρονίζει τὴν Καθηγουμένη καὶ Κτιτόρισσα τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Γερόντισσα Θεονύμφη Ἀλεξοπούλου.
1996:
Ἱδρύει τὶς Ἐνορίες Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ἀρτέμιδος, Ἁγίου Ἀνδρέου Παιανίας καὶ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (Παλαιοπαναγιᾶς) Παιανίας.
22 Αὐγούστου 1996:
Μὲ κάθε ἐπισημότητα τελοῦνται τὰ ἐγκαίνια τοῦ νέου Ἐπισκοπείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τὸ ὁποῖο βρίσκεται ἐπὶ τῶν ὁδῶν Θουκυδίδου καὶ Βυζαντίου, στὸ ἀνατολικὸ ἄκρο τῆς πόλεως τῶν Σπάτων.
Τὴν ἐπίβλεψη τῆς ἀποπερατώσεως τοῦ ἔργου εἶχε ὁ Ἀρχιτέκτονας καὶ Διευθυντὴς τῆς Ναοδομίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Γεώργιος Ἀξιώτης.
5 Σεπτεμβρίου 1996:
Τελεῖ τὸν ἁγιασμὸ τῆς θεμελιώσεως τοῦ νέου Διεθνοῦς Ἀερολιμένος Ἀθηνῶν «Ἐλευθέριος Βενιζέλος» στὰ Σπάτα, παρουσίᾳ τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κωνσταντίνου Σημίτη.
26 Ὀκτωβρίου 1996:
Παρασημοφορεῖται ἀπὸ τὸν ἐκπρόσωπο τοῦ Πατριάρχου τῶν Σέρβων Παύλου (†2009), Μητροπολίτη Ζαχουμίου καὶ Ἐρζεγοβίνης Ἀθανάσιο (Γιέφτιτς) μὲ τὸ Παράσημο τοῦ Ἁγίου Σάββα τῆς Σερβίας, γιὰ τὴν μεγάλη βοήθειά του στὸν πόλεμο τῆς Σερβίας.
24 – 26 Αὐγούστου 1998:
Ἐπισκέπτεται γιὰ δεύτερη φορὰ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο στὴν Κωνσταντινούπολη.
26 Δεκεμβρίου 1998:
Θὰ ἀκολουθήσει στὶς 28 Ἰουνίου 1999 ἡ ὑποδοχὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου κατὰ τὴν πανήγυρη τοῦ πολιούχου τῆς πόλεως τῶν Σπάτων Ἁγίου Ἀποστόλου Πέτρου.
1998:
Ἱδρύει τὶς Ἐνορίες Ἁγίας Κυριακῆς Σπάτων, Κοιμήσεως Θεοτόκου στὸ Κίτσι Κορωπίου καὶ Ἁγίας Σοφίας Ντραφίου.
1998-1999:
Συμμετέχει ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν 142α Συνοδικὴ περίοδο.
9 Μαΐου 1999:
Τελεῖ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Γηροκομείου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μὲ τὴν ἐπωνυμία «Ἡ Ἀνάστασις», τὸ ὁποῖο στεγάζεται στὸ χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος Ἀναστάσεως Χριστοῦ Σπάτων.
17 Αὐγούστου 1999:
Τελεῖ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Παρεκκλησίου τοῦ Ἁγίου Ἀγαθονίκου, ἐντὸς τοῦ Μητροπολιτικοῦ Μεγάρου στὰ Σπάτα, μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς ἁγιογράφησής του ἀπὸ τὸν ἁγιογράφο Πέτρο Βαμπούλη.
15 Αὐγούστου 2000:
Γιὰ πρώτη φορὰ ὡς ἀρχιερεὺς συμμετέχει στὸν ἑορτασμὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὸν Πανίερο Ναὸ τῆς Εὐαγγελιστρίας τῆς Ἱερᾶς Νήσου Τήνου.
2000:
Ἱδρύει τὶς Ἐνορίες Ἁγίου Σεραφεὶμ Ἀρτέμιδος, Προφήτου Ἠλιοὺ Πόρτο Ράφτη, Ἁγίας Τριάδος Περιβολακίων Ραφήνας καὶ Ἁγίου Γεωργίου Νέας Παλλήνης.
24 – 30 Ἀπριλίου 2001:
Πραγματοποιεῖ προσκυνηματικὸ ταξίδι στὴν Ἱερὰ Μονὴ τῆς Ἁγίας Θέκλης, στὸν τόπο τῆς ζωῆς καὶ τοῦ μαρτυρίου της στὴν Συρία. Τότε λαμβάνει ὡς μεγάλη εὐλογία ἀποτμῆμα ἐκ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τῆς ἁγίας, τὸ ὁποῖο, ἀνῆκον στὸ Ἵδρυμα τῆς Ἁγίας Θέκλης Πύργου Τήνου, διαφυλάσσεται ἀπὸ τὸ 2015 στὸ Κειμηλιαρχεῖο τοῦ Πανελληνίου Ἱεροῦ Ἱδρύματος Εὐαγγελιστρίας Τήνου.
2001:
Ἱδρύει τὴν Ἐνορία Ἁγίων Ἀποστόλων Παραλίας Καλυβίων (Λαγονησίου).
27 Ἰανουαρίου 2002:
Στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος Παλλήνης πραγματοποιήθηκε μεγάλη ἑορτή, τὴν ὁποία διοργάνωσε τὸ Γραφεῖο Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, μὲ ἐπίσημο προσκεκλημένο καὶ κεντρικὸ ὁμιλητὴ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Χριστόδουλο.
9 – 13 Νοεμβρίου 2002:
Ἐπισκέπτεται γιὰ τελευταία φορὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ τὴν προσφιλῆ του Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἑορτὴ τῆς Ἁγίας Ὀσιοπαρθενομάρτυρος Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας (29-10/10-11).
2002:
Ἱδρύει τὶς Ἐνορίες Ἁγίου Σπυρίδωνος Παλλήνης καὶ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου Λαυρίου.
9 – 10 Αὐγούστου 2003:
Προεξάρχει γιὰ πρώτη φορὰ στὴν πανήγυρη τῆς Γυναικείας Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου στὸν Καρελλᾶ Κορωπίου, μετὰ τὴν ὑπαγωγή της στὴν Κανονικὴ Ἐκκλησία.
2004:
Ἱδρύει τὶς Ἐνορίες Κοιμήσεως Θεοτόκου Περιβολακίων Ραφήνας, Ἁγίας Παρασκευῆς Μαύρου Λιθαρίου καὶ Προφήτου Ἠλιοὺ Θορικοῦ Κερατέας.
30 Μαρτίου 2004:
Μετὰ ἀπὸ τριάντα χρόνια θεοφιλοῦς ποιμαντορίας παραιτεῖται οἰκειοθελῶς γιὰ λόγους ὑγείας ἀπὸ τὸν θρόνο τῆς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς.
30 Ἀπριλίου 2004:
Παρίσταται κατὰ τὴν εἰς ἐπίσκοπον χειροτονία τοῦ διαδόχου του, Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἀθηνῶν.
26 Ἰουνίου 2004:
Παρίσταται κατὰ τὴν ἐνθρόνιση τοῦ νέου Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, στὸν Μητροπολιτικὸ καὶ Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Σπάτων καὶ τοῦ παραδίδει τὴν διαποίμανση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Πλέον διαμένει στὸ παλαιὸ Ἐπισκοπεῖο, στὸ χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος Ἀναστάσεως Χριστοῦ Σπάτων.
2006:
Τὸ «Ἵδρυμα Ἀγαθονίκου Φιλιππότη – Ἁγία Θέκλα Πύργου Τήνου» ἐπανεκδίδει σὲ δεύτερη ἐπηυξημένη ἔκδοση τὴν Ἀκολουθία τῆς ἁγίας Θέκλης. Ἡ ἔκδοση «Ἀφιεροῦται στὴ μνήμη τῶν κτητόρων καὶ τῶν σεβαστῶν προγόνων τῆς οἰκογένειας Φιλιππότη».
11 Ἰανουαρίου 2007:
Σὲ ἐπίσημη ἐκδήλωση, στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τῆς Μητροπόλεως στὰ Σπάτα, παρασημοφορεῖται ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Χριστόδουλο μὲ τὴν ἀνώτατη τιμητικὴ διάκριση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὸ Παράσημο τοῦ Χρυσοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Ἰανουάριος 2008:
Στὶς 29 Ἰανουαρίου τελεῖ τρισάγιο ἐνώπιόν της σοροῦ τοῦ κεκοιμημένου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Χριστοδούλου. Παρίσταται ἐπίσης συμπροσευχόμενος κατὰ τὴν ἐξόδιο ἀκολουθία στὶς 31 Ἰανουαρίου, στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἀθηνῶν.
16 Φεβρουαρίου 2008:
Παρευρίσκεται στὴν ἐνθρόνιση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου του Β’. Ἐντὸς τῶν ἑπομένων μηνῶν καὶ εἰς ἀνταπόδοσιν σεβασμοῦ δέχεται τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου στὰ Σπάτα.
2 Μαΐου 2010:
Δέχεται τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας κ. Θεοδώρου τοῦ Β’, ὁ ὁποῖος παρευρέθη στὶς ἐκδηλώσεις ποὺ ἔλαβαν χώρα στὰ Σπάτα πρὸς τιμὴν τοῦ Σπαταναίου Ἱερέως Ἠλία Δήμ. Μπερτόλη (†1972), διακονήσαντος ἱεραποστολικῶς στὴ Νότιο Ἀφρική.
6 Ἰανουαρίου 2014:
Τὸν ἐπισκέπτεται γιὰ δεύτερη φορὰ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος ὁ Β’, μετὰ τὴν τέλεση τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων στὴ Ραφήνα.
29 Αὐγούστου 2015:
Μεταλαμβάνει γιὰ τελευταία φορὰ τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».
1 Σεπτεμβρίου 2015:
Στὶς 5 μ.μ., στὰ Σπάτα, «ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ» προσδοκώντας «ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
2 Σεπτεμβρίου 2015:
Ἡ σορὸς τοῦ μεταστάντος τίθεται σὲ λαϊκὸ προσκύνημα στὸ Ἱερὸ Προσκύνημα Ἀναστάσεως Χριστοῦ Σπάτων, ὅπου τὸ ἑσπέρας προσέρχεται ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος ὁ Β’ καὶ τελεῖ τρισάγιο.
3 Σεπτεμβρίου 2015:
Κηδεύεται μὲ τιμὲς ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτου στὸ Ἱερὸ Προσκύνημα Ἀναστάσεως Χριστοῦ Σπάτων.
Τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας προεξάρχει ὁ Τήνιος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος, συμπαραστατούμενος ἀπὸ τοὺς Μητροπολῖτες Καισαριανὴς κ. Δανιήλ, Σύρου κ. Δωρόθεο, Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, Ζιχνῶν καὶ Νευροκοπίου κ. Ἰερόθεο, Κορίνθου κ. Διονύσιο, Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καὶ Πετρουπόλεως κ. Ἀθηναγόρα καὶ τέλος ἀπὸ τὸν οἰκεῖο Μητροπολίτη Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαο.
Ἐπίσης, παρέστησαν οἱ Καθηγούμενοι τῶν Μονῶν Ἀγάθωνος Φθιώτιδος Ἀρχιμανδρίτης Δαμασκηνὸς Ζαχαράκης καὶ Λογγοβάρδας Πάρου Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Πῆχος, Ἱερεῖς ἐκ διαφόρων Ἱερῶν Μητροπόλεων, ἅπαντες οἱ Κληρικοὶ καθὼς καὶ ἀντιπροσωπεῖες τῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς, ἐνῷ Τελετάρχης ὁρίζεται ὁ Πρωτοσύγκελλος αὐτῆς Ἀρχιμ. Ἰερόθεος Καλογερόπουλος.
Ἐπικηδείους λόγους ἐκφωνοῦν ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἱερώνυμος Νικολόπουλος, Α’ Γραμματεὺς αὐτῆς, ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος καὶ ἐκ μέρους τῶν Δημάρχων τῶν Δήμων τῶν ὑπαγομένων στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη, ὁ Δήμαρχος Σπάτων – Ἀρτέμιδος Δημήτριος Μάρκου.
Τέλος, ἀναγιγνώσκονται ψηφίσματα, ἐκδοθέντα ἐπὶ τῇ ἐκδημίᾳ τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου α) τοῦ Πανελληνίου Ἱεροῦ Ἱδρύματος Εὐαγγελιστρίας Τήνου, β) τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, ἀναγνωσθέντα ἀπὸ τὸν Πρωτοσύγκελλο Ἀρχιμ. Ἰερόθεο Καλογερόπουλο, γ) τοῦ Δήμου Τήνου, ἀναγνωσθὲν ἀπὸ τὸν κ. Παντελῆ Ἀρμάο, Δημοτικὸ Σύμβουλο καὶ ἐκπρόσωπο τοῦ Δημάρχου Τήνου, κ. Σίμου Ὀρφανοῦ, δ) τοῦ Δήμου Σπάτων – Ἀρτέμιδος καὶ ε) τοῦ Ἱδρύματος Ἀγαθονίκου Φιλιππότη «ΑΓΙΑ ΘΕΚΛΑ» Πύργου Τήνου, ἀναγνωσθὲν ἀπὸ τὸν γραμματέα αὐτοῦ κ. Εὐάγγελο Ζαχ. Τριγώνη.
Ἀκολούθως ἡ ταφὴ τοῦ σκηνώματος τοῦ μεταστάντος ἀρχιερέως πραγματοποιεῖται στὸ Κοιμητήριο τῆς Γυναικείας Ἱερᾶς Μονῆς Βηθλεὲμ Κορωπίου.
24 Σεπτεμβρίου 2015:
Κατὰ τὴν πανήγυρη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Θέκλης Πύργου Τήνου, ὁ Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος Β΄ προσφέρει στὸν Μητροπολίτη Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαο μαρμάρινη περίτεχνη λήκυθο περιέχουσα χῶμα ἀπὸ τὴν Τῆνο, καθὼς καὶ μαρμάρινο ἐπεξεργασμένο λίθο ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Ἁγίας Θέκλης, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἀνέγραψε τὴν ἐπεξηγηματικὴ ἐπιγραφὴ «Ἱερᾶς ἐξ ἧς ἔβλαστεν γῆς Τηνίας», μὲ τὴν παράκληση νὰ τοποθετηθοῦν ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου.
10 Ὀκτωβρίου 2015:
Τελεῖται τὸ τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο στὸ Καθολικό τῆς Ἱ. Μονῆς Βηθλεὲμ Κορωπίου, προεξάρχοντος τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, παρουσίᾳ τῶν Μητροπολιτῶν Σύρου κ. Δωροθέου, ὁ ὁποῖος ἐκφωνεῖ τὸν ἐπιμνημόσυνο λόγο, καὶ Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ.
Ὀκτώβριος 2015:
Ὁ μαρμαρογλύπτης Εὐάγγελος Ζαχ. Φιλιππότης εἰς ἔνδειξιν εὐγνωμοσύνης φιλοτεχνεῖ δωρεὰν τὸ ταφικὸ μνημεῖο, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἀναγράφεται:
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΤΗΣ
(1974 – 2004)
ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΝ ΤΗΝῼ ΕΝ ΕΤΕΙ 1918
ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΣΠΑΤΟΙΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 2015
«Οὐκ ἀποθανοῦμαι,
ἀλλὰ ζήσομαι καὶ
διηγήσομαι τὰ ἔργα Κυρίου»
(Ψαλμὸς ριζ’ 17)