Κυριακὴ Z΄Λουκᾶ (Λουκ. η´ 41-56) – Λόγος στὸ «μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε» – 6.11.2011
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
6η Νοεμβρίου 2011
Κυριακὴ Z΄Λουκᾶ
(Λουκ. η´ 41-56)
Λόγος στὸ «Μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε».
Ἀνήσυχος καὶ ταραγμένος πλησίασε τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ ὁ ἀρχισυνάγωγος Ἰάειρος, δηλαδὴ ὁ προϊστάμενος τῆς ἑβραϊκῆς συναγωγῆς τῆς Καπερναούμ. Στὸ πρόσωπό του ἦταν φανερὴ ἡ θλίψη ἀπὸ τὴ σκληρὴ δοκιμασία ποὺ περνοῦσε. Ἡ μονάκριβη κόρη του, μόλις 12 ἐτῶν, εἶχε προσβληθεῖ ἀπὸ θανατηφόρο ἀσθένεια καὶ ἤδη πλησίαζε τὸ τέλος της. Τότε ἦταν ποὺ ὁ ἀρχισυνάγωγος ἔτρεξε νὰ συναντήσει τὸν Κύριο καὶ νὰ Τὸν παρακαλέσει νὰ ἔλθει στὸ σπίτι καὶ νὰ θεραπεύσει τὴν κόρη του. Ὁ Κύριος ἀποδέχθηκε τὴν πρόσκληση, ἀλλὰ στὸ μεταξὺ ὁ δύστυχος πατέρας ἔλαβε τὴν τραγικὴ εἴδηση: «Ἡ κόρη σου πέθανε», τοῦ εἶπαν, «δὲν χρειάζεται νὰ κουράζεις τὸν Διδάσκαλο». Ὁ Ἰάειρος ἔνοιωσε τὸ ἔδαφος νὰ χάνεται κάτω ἀπὸ τὰ πόδια του. Ὅλες οἱ ἐλπίδες του ἔγιναν συντρίμμια. Ὥστε αὐτὸ ἦταν λοιπόν; Δὲν θὰ ξαναδεῖ πλέον τὴν κόρη του;… Ὡστόσο, πρὶν προλάβει νὰ πεῖ τίποτε, ὁ Κύριος στράφηκε καὶ μὲ τόνο ἤρεμο καὶ ἐπιβλητικὸ τοῦ εἶπε: «Μὴ φοβοῦ• μόνον πίστευε». Μὴ φοβᾶσαι· συνέχισε νὰ ἔχεις σταθερὴ τὴν πίστη σου κι ἡ κόρη σου θὰ σωθεῖ. Καὶ πράγματι ὕστερα ἀπὸ λίγο ἔγινε τὸ συγκλονιστικὸ θαῦμα: Ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου ἀνέστησε τὴν κόρη τοῦ Ἰαείρου!
***
«Μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε»!
Αὐτὸς ὁ τόσο ἐντυπωσιακὸς λόγος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ νὰ δοῦμε πῶς κι ἐμεῖς μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ μποροῦμε νὰ ξεπεράσουμε τοὺς φόβους ποὺ δημιουργεῖ στὶς ψυχές μας, πρῶτον, ὁ ἀγώνας μας γιὰ τὴν καθημερινὴ ἐπιβίωση, δεύτερον, τὸ ὁρμητικὸ ρεῦμα τοῦ κακοῦ καὶ τρίτον, οἱ ἔκτακτες ὧρες ἐσχάτου κινδύνου.
1. Ἀγώνας γιὰ ἐπιβίωση
Εἶναι φυσικό, ἰδιαίτερα στὴν κρίσιμη περίοδο ποὺ διερχόμαστε, νὰ δημιουργεῖται φόβος στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται γιὰ τὴν καθημερινή τους ἐπιβίωση μὲ τεράστιες δυσκολίες καὶ δυσοίωνες προβλέψεις γιὰ τὸ μέλλον. Νέοι ἄνθρωποι, στὸ ξεκίνημα τῆς ζωῆς τους, βλέπουν νὰ ὀρθώνονται μπροστά τους ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια ποὺ τοὺς ἀνακόπτουν τὴν πορεία πρὸς τὴν ἐπιθυμητὴ ἐπαγγελματικὴ καὶ οἰκογενειακὴ ἀποκατάσταση. Τί ἀπομένει λοιπὸν νὰ κάνουν; Ἡ μόνη λύση εἶναι ἡ καταφυγὴ μὲ πίστη καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο. Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέστησε ὁ Κύριος στὸν ἀρχισυνάγωγο: «μόνον πίστευε»! Στήριξε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα σου στὸν Παντοδύναμο καὶ Πανάγαθο Θεό. Σ’ Αὐτόν, ποὺ ἐὰν τόσο πολὺ φροντίζει γιὰ τὰ «πετεινὰ τ’ οὐρανοῦ» καὶ «τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ» (Ματθ. ς΄ 28), πολὺ περισσότερο θὰ ἐνδιαφερθεῖ γιὰ τοὺς πιστοὺς μαθητές Του! Αὐτὸ ἀκριβῶς μᾶς συμβουλεύει καὶ ὁ θεόπνευστος ἀπόστολος Πέτρος: Μὴν ἀγωνιᾶτε γιὰ τὸ μέλλον! Ἀφῆστε κάθε φροντίδα σας στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, διότι «αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν» (Α΄ Πέτρ. ε΄ 7). Αὐτὸς νοιάζεται καὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ σᾶς.
2. Τὸ ρεῦμα τοῦ κακοῦ
Φόβος ἐπίσης δημιουργεῖται στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ βλέπουν τὸ ρεῦμα τοῦ κακοῦ σὰν ὁρμητικὸ χείμαρρο νὰ κατακλύζει καὶ νὰ παρασύρει τὰ πάντα. Ἆραγε μπορεῖ νὰ ἀντέξει κανεὶς μέσα σ’ αὐτὴν τὴν πλημμύρα τῆς ἁμαρτίας; Πῶς θὰ μεγαλώσουν τὰ παιδιὰ μέσα σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο τῆς κακίας καὶ τῆς διαφθορᾶς; Δικαιολογημένοι οἱ φόβοι καὶ οἱ ἀνησυχίες γιὰ κάθε ἐχέφρονα ἄνθρωπο. Εἰδικὰ ὅμως ὁ πιστὸς χριστιανὸς λαμβάνει θάρρος καὶ ἐνίσχυση, καθὼς ἀκούει τὸν εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη νὰ ἀπευθύνεται στοὺς πιστοὺς μὲ τὰ θεόπνευστα λόγια: «μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ὑμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄ Ἰω. δ΄ 4). Μὴ φοβᾶστε τὸ κακό! Μπορεῖτε νὰ τὸ νικήσετε, διότι ὁ Θεὸς ποὺ εἶναι μαζί σας, μέσα σας καὶ σᾶς φωτίζει καὶ σᾶς ἐνισχύει, εἶναι πιὸ μεγάλος καὶ πιὸ δυνατὸς ἀπὸ τὸν σατανᾶ ποὺ ἐξουσιάζει τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο.
3. Στὸν ἕσχατο κίνδυνο
Ὑπάρχει ὅμως καὶ τὸ ἐνδεχόμενο νὰ βρεθεῖ ξαφνικὰ ὁ ἄνθρωπος σὲ κίνδυνο γιὰ τὴ ζωή του. Ἀκοῦμε συχνὰ γιὰ σεισμούς, πλημμύρες, ἐμπρησμούς, ἐκρήξεις, ληστεῖες, τρομοκρατικὲς ἐνέργειες καὶ ἄλλα ἔκτακτα γεγονότα ποὺ ἀπειλοῦν τὴ ζωὴ πολλῶν ἀνθρώπων. Πῶς νὰ ἀντιμετωπίσει ὁ ἄνθρωπος τέτοιες ἐφιαλτικὲς καταστάσεις; Ἂς μὴν ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς νὰ περάσουμε παρόμοιες δοκιμασίες. Ὡστόσο, γιὰ νὰ εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἀντιμετωπίσουμε, ἂν χρειαστεῖ, τέτοιους κινδύνους, χρειάζεται ἀπὸ τώρα νὰ ὁπλιστοῦμε μὲ τὴν ἀκλόνητη πίστη ὅτι, ἂν κάθε στιγμὴ ὁ Κύριος εἶναι δίπλα μας καὶ ἀκούει τὶς προσευχές μας, πολὺ περισσότερο στὴ δύσκολη αὐτὴ ὥρα μᾶς κρατᾶ ἀπὸ τὸ χέρι καὶ μᾶς στηρίζει. Στέλνει ἀκόμη καὶ τοὺς Ἀγγέλους Του, γιὰ νὰ μᾶς προστατεύουν σὲ κάθε βῆμα τῆς ζωῆς μας. Αὐτὴν τὴν μεγάλη ἀλήθεια, ὅτι στὴ δύσκολη ὥρα ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας, τὴν διακηρύττει ὁ προφήτης καὶ βασιλιὰς Δαβὶδ στὸν 22ο ψαλμό: «ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ’ ἐμοῦ εἶ». Ἂς προσευχόμαστε λοιπὸν κι ἐμεῖς μὲ τὰ ἴδια λόγια: Κύριε, κοντά σου εἶμαι ἀσφαλής. Κι ἂν ποτὲ βρεθῶ ἀντιμέτωπος μὲ ὁποιονδήποτε κίνδυνο, ἀκόμη καὶ μὲ αὐτὸν τὸν θάνατο, δὲν θὰ φοβηθῶ μήπως πάθω κάτι κακό, διότι Ἐσὺ εἶσαι μαζί μου παντοῦ καὶ πάντοτε!
***
«Μὴ φοβοῦ· μόνον πίστευε»!
Δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ νὰ μὴν δοκίμασε φόβους στὴ ζωή του. Καὶ ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς φόβους ποὺ ἀναφέραμε ὑπάρχουν καὶ πολλοὶ ἄλλοι: Μοναξιά, ἐγκατάλειψη, ἀσθένεια, θάνατος… Μόνο ὁ Θεὸς γνωρίζει τὰ ἀποτυπώματα ποὺ ἀφήνει κάθε φόβος στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων.
Ἂς προσέξουμε ὅμως σήμερα κάπως περισσότερο τὸν λόγο τοῦ Κυρίου ποὺ ἀπευθύνεται στὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς: «μὴ φοβοῦ• μόνον πίστευε»! Μὴ φοβᾶσαι· προχώρα μὲ πίστη! Ἂν τὸν λόγο αὐτὸν τὸν ἀκούγαμε ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο, δὲν θὰ κερδίζαμε τίποτε περισσότερο ἀπὸ μιὰ ἁπλῆ ψυχολογικὴ ἐνίσχυση. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ὅμως ποὺ μᾶς τὸν ἀπευθύνει ὁ Παντοδύναμος Θεός, ὁ Νικητὴς τοῦ θανάτου, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, τότε ὁ λόγος αὐτὸς μᾶς μεταδίδει χάρη καὶ δύναμη. Ἐνίσχυση οὐσιαστική, θάρρος καὶ ἐλπίδα, γιὰ νὰ ξεπερνοῦμε κάθε φόβο καὶ δυσκολία τῆς ζωῆς!
π. Γ. Κ.
