ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (Μτθ. στ΄14-21) 10 Μαρτίου 2019
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΜΑΡΤΙΟΥ 2019
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (Μτθ. στ΄14-21)
10 Μαρτίου 2019
Ὁ Χριστὸς μὲ τὸν λόγο Του, ὅπως καταγράφεται στὴ σημερινὴ περικοπὴ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, συνδέει τὴ συγγνώμη καὶ τὴ συγχώρηση μὲ τὴν νηστεία. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ περίοδος τῆς νηστείας, ποὺ ἀπὸ αὔριο εἰσερχόμαστε, εἶναι πρὸ πάντων περίοδος μετανοίας, προσευχῆς καὶ ἀγάπης μεταξύ μας.
Χωρὶς αὐτὴ τὴν σύνδεση, ἡ νηστεία ἀπὸ μόνη της δὲν εἶναι ἀρκετή. Ἐὰν εἶναι νὰ νηστεύουμε καὶ νὰ μὴ μετανοοῦμε, ἐὰν εἶναι νὰ μὴν τρῶμε καὶ νὰ τρωγώμαστε ἀπὸ τὴν κακία μας καὶ νὰ μισοῦμε τὸν ἀδελφό μας, ποιὸ τὸ ὄφελος τῆς νηστείας μας; Ἄρα λοιπὸν ἡ νηστεία βοηθεῖ τὸν ἄνθρωπο νὰ καταλαγιάσει ἀπὸ τὸ θόρυβο τῆς ζωῆς του· νὰ τὸν προσγειώσει στὴν ἀλήθεια καὶ νὰ τὸν μονοιάσει μὲ τοὺς ἄλλους. Καὶ τέλος νὰ συναισθανθεῖ τὰ λάθη καὶ τὰ πάθη του καταβάλλοντας προσπάθεια ἀπαλλαγῆς.
Σ᾿ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἐρχόμενος ὁ ἄνθρωπος θρηνεῖ οὐσιαστικὰ μέσα του, ἐπειδὴ συνειδητοποεῖ ὅτι μὲ τὴ ζωή του προσβάλλει καθημερινὰ τὸ Θεό. Καὶ μετὰ ἀπὸ τὴ συγγνώμη τῶν ἀδελφῶν, νὰ ζητήσει τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Δυστυχῶς πολλοὶ πιστεύουν, πὼς ἡ νηστεία ἐξαντλεῖται στὴν ἀποχὴ ἀπὸ ὁρισμένα φαγητά. Καὶ καθησυχάζουν τοὺς ἑαυτούς τους πὼς τήρησαν ὅτι πρέπει. Ὅμως μιὰ τέτοια πράξη τυπική, στερημένη ἀπὸ τὴν οὐσία εἶναι αὐτονόητα λάθος.
Ἡ νηστεία ὁλοκληρώνεται καὶ βρίσκει τὸ νόημά της ὅταν συνοδεύεται ἀπὸ ἐσωτερικὴ ἐπιστροφὴ καὶ μετάνοια, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει δίχως τὴ συγγνώμη πρὸς τὸν ἀδελφό. Δίχως τὴν ἐξάλειψη τῶν κακιῶν, ποὺ μᾶς διχάζουν ἀπὸ τοὺς ἄλλους, δίχως τὴν ἑκούσια διακοπὴ τῶν παθῶν, ποὺ μᾶς κρατοῦν δέσμιους στὶς προσωπικές μας ἀνάγκες.
Προχωρῶντας ὁ Χριστὸς ἀκόμη πιὸ πέρα, μίλησε γιὰ τὴν ἀφιλοχρηματία, ποὺ φυσικὰ συνδέεται μὲ τὴν νηστεία. Ἔτσι, ὅποιος πασχίζει νὰ ᾿χει τὶς ἀποθῆκες του γεμᾶτες ἀπὸ ὑλικὰ ἀγαθά, αὐτὸς συνήθως ἔχει τὴν καρδιά του ἀδειανὴ ἀπὸ ἀγάπη. Ὅσο πιὸ πολὺ γεμίζουν οἱ ἀποθῆκες, τόσο πιὸ πολὺ ἀδειάζει ἡ καρδιά. Καὶ ὅσο ἀδειάζει ἡ καρδιὰ τόσο στερεύει ἡ ἀγάπη.
Σ’᾿αὐτὸν ποὺ ἄφησε νὰ ἀδειάσει ἡ καρδιά του ἀπὸ ἀγάπη καὶ φιλανθρωπία, τί νόημα ἔχει ἀλήθεια ἡ νηστεία;
Ἐνῶ μπορεῖ ἡ νηστεία νὰ εἶναι μιὰ καλὴ εὐκαιρία νὰ δείξουμε τὴν ἀγάπη μας, μοιράζοντας τὰ ἀγαθά μας ἤ παρέχοντας ἀπὸ αὐτὰ στὴν ἀνάγκη τῶν ἄλλων. Ἔτσι θησαυρίζουμε ἀγαθὰ γιὰ τὴν αἰωνιότητα, ἀφοῦ ἐμπιστευόμαστε ὅ,τι μᾶς περισσεύει στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ.
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, σήμερα ὁ εὐαγγελικὸς λόγος τονίζει πὼς ὅποιος δίνει στὸ ἄνθρωπο, δανείζει στὸ Θεό, καὶ καταλαβαίνουμε ὅτι ἁπλώνοντας τὸ χέρι μας στὸν ἀδελφὸ ποὺ ἔχει ἀνάγκη, πιάνουμε τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς τραβᾶ κοντά Του. Συμπεραίνουμε ὅτι πρέπει ν᾿ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν προσκόλληση στὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ποὺ μέσα τους κουβαλοῦν τὸν πνευματικὸ θάνατο, καὶ μᾶς τὸν μεταγγίζουν ὅταν τὰ κατακρατοῦμε. Κρίνεται φρόνιμο, λοιπόν, καὶ ἀποτελεσματικὸ νὰ κάνουμε τὴν νηστεία μας, καθὼς ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία καὶ ὄχι ὅπως ἐμεῖς τὴν ἑρμηνεύουμε, ἐπειδὴ ἔτσι μᾶς ταιριάζει.
Σ’αὐτὸν τὸν ἀγώνα που ξεκινᾶ ἄς ἔχουμε στὸ μυαλό μας τὰ λόγια τοῦ ἁγίου Ἱωάννου τοῦ Χρισοστόμου «Νηστεύεις; Ἀπόδειξέ το διὰ τῶν ἔργων σου. Ἄν δεῖς φτωχό, νὰ τὸν ἐλεήσεις. Ἄν δεῖς ἐχθρό, νὰ συμφιλιωθεῖς μαζί του. Ἔτσι δὲν θὰ νηστεύει μόνο τὸ στόμα, ἀλλὰ καὶ τὸ μάτι καὶ ἡ ἀκοὴ καὶ τὰ πόδια καὶ τὰ χέρια καὶ ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματος». Ἀμήν.
