ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Ἰωάν. ζ΄ 37-52, η΄12) 16 Ἰουνίου 2019

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (Ἰωάν. ζ΄ 37-52, η΄12)
16 Ἰουνίου 2019

Πεν­τη­κο­στὴν ἑορ­τά­ζον­τες, ἀδελ­φοί, «Πνεύ­μα­τος Ἁγίου ἐπι­δη­μίαν» ἀπο­λαμ­βά­νουμε, γι᾿ αὐτὸ εὐ­χα­ρί­στως καὶ δυ­να­μικὰ ψάλ­λουμε «εἴ­δο­μεν τὸ φῶς τὸ ἀλη­θι­νόν, ἐλά­βο­μεν πνεῦμα ἐπου­ρά­νιον».

Εἶ­ναι δὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα « Πρό­σω­πο» πολὺ ἀνώ­τερο ἀπὸ τὸ πρό­σωπο ἄν­θρω­πος. Εἶ­ναι τὸ τρίτο πρό­σωπο τῆς Θε­ό­τη­τος, εἶ­ναι ὁ ἕνας τῆς Τρι­ά­δος, ὁμο­ού­σιος, ὁμό­θρο­νος καὶ ἰσό­τι­μος πρὸς τὸν Πα­τέρα καὶ πρὸς τὸν Υἱό. Καὶ ὅπως ὁ Πα­τέ­ρας εἶ­ναι Θεὸς ἀλη­θι­νὸς καὶ ὁ Υἱὸς ἐπί­σης Θεὸς ἀλη­θι­νὸς γεν­νώ­με­νος ἐκ Θεοῦ ἀλη­θι­νοῦ, ἔτσι καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἶ­ναι Θεὸς ἀλη­θι­νός, ἐκ­πο­ρευ­ό­με­νος ἐκ Θεοῦ ἀλη­θι­νοῦ. Τέ­λειος Θεὸς ὁ Πα­τέ­ρας, τέ­λειος Θεὸς ὁ Υἱός, τέ­λειος Θεὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα· πλὴν δὲν ὑπάρ­χουν τρεῖς θεοὶ ἀλλὰ ἕνας· μᾶς πλη­ρο­φο­ρεῖ ὁ ἅγιος Γρη­γό­ριος Θε­ο­λό­γος. Αὐτὸ εἶ­ναι τὸ μυ­στή­ριο τῶν μυ­στη­ρίων.

Ποιὸ εἶ­ναι τὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύ­μα­τος;

Ὁ Πα­τὴρ δι᾿ Υἱοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύ­ματι ποιεῖ τὰ πάντα. Σὲ ὅλα συ­νερ­γεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Ὁ Πα­τὴρ ὑπό­σχε­ται καὶ προ­ε­τοι­μά­ζει τὸ ἔργο τῆς ἀπο­λυ­τρώ­σεως τοῦ ἀν­θρώ­που, ὁ Υἱὸς διὰ τῆς ἐναν­θρω­πή­σεώς Του καὶ τῆς Σταυ­ρι­κῆς Του θυ­σίας τὸ ὑλο­ποιεῖ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κά­νει τὴν σω­τη­ρία προ­σω­πικὸ κτῆμα κάθε πι­στοῦ.

Ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς Πεν­τη­κο­στῆς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο πα­ρα­μέ­νει στὴν Ἐκ­κλη­σία, φω­τί­ζοντας, δι­δά­σκοντας καὶ προ­φυ­λάσ­σοντάς ­την ἀπὸ τὴν πλά­νη, ὁδη­γών­τας την «εἰς πᾶ­σαν τὴν ἀλή­θεια».

Ἀδελ­φοί μου, ἡ πρὸ Χρι­στοῦ ἐποχὴ ἀνή­κει κατ᾿ ἐξο­χὴν στὸν Πα­τέρα. Ἡ ἐποχὴ τῆς ἐπὶ γῆς πα­ρου­σίας τοῦ Χρι­στοῦ ἀνή­κει ἰδι­αι­τέ­ρως στὸν Υἱό, τὸν Χρι­στό, καὶ ἡ ἐποχὴ ἀπὸ τὴν Πεν­τη­κο­στὴ καὶ μετά, ἀνήκει κατὰ τὴν ἐπαγγελία τοῦ Υἱοῦ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Ὑπάρχουν δυστυχῶς καὶ πιστοὶ ἄνθρωποι σή­μερα ποὺ ἀγνο­οῦν τὸ πρόσωπο καὶ τὴν θε­ό­τητα τοῦ Ἁγίου Πνεύ­μα­τος καὶ δὲν τι­μοῦν ὅσο πρέ­πει τὸ τρίτο πρό­σωπο τῆς Ἁγίας Τρι­ά­δος. Γιαυτὸ εἶ­ναι ἅγιο, καλὸ καὶ εὐ­λο­γη­μένο νὰ κη­ρύτ­τουμε τὸ ἔργο τοῦ Κυ­ρίου Ἰη­σοῦ, χωρὶς νὰ πα­ρα­λεί­πουμε τὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύ­μα­τος.

Τὸ τρί­το Θεῖο πρό­σω­πο εἶναι «ὁμο­ού­σιον καὶ ὁμό­θρονον καὶ ἰσό­τι­μον» πρὸς τὰ ἄλλα δύο πρό­σωπα. Ἂν λη­σμο­νοῦμε ἢ ἀμε­λοῦμε νὰ λα­τρεύουμε ἰσά­ξια καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τότε ἡ λα­τρεία μας εἶ­ναι ἀτε­λὴς καὶ γίνεται αἰ­τία στερήσεως τῶν πνευ­μα­τι­κῶν χα­ρι­σμά­των.

Χαρίσματα ποὺ θὰ μᾶς χορηγοῦνται καὶ θὰ τὰ ἀνανεώνουμε μὲ τὴν προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας « Βα­σι­λεῦ οὐ­ρά­νιε Πα­ρά­κλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀλη­θείας, ὁ θη­σαυ­ρὸς τῶν ἀγα­θῶν, ὁ ζωῆς χο­ρη­γός, ἐλθὲ καὶ σκή­νω­σον ἐν ἡμῖν, κα­θά­ρι­σον ἡμᾶς ἀπὸ πά­σης κη­λῖ­δος καὶ σῶ­σον ἀγαθὲ τὰ ψυ­χὰς ἡμῶν. Ἀμήν.