ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ (Ματθ. κε΄ʹ 31 ‐- 46) 3 Μαρτίου 2019
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΜΑΡΤΙΟΥ 2019
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ (Ματθ. κε΄ʹ 31 ‐- 46)
3 Μαρτίου 2019
Προφητικὴ μποροῦμε νὰ χαρακτηρίσουμε ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ τὴν σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή. Ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύπτει πῶς θὰ γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία, διότι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ ξαναέρθει στὴ γῆ, ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως «Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς».
Ἡ Δευτέρα ὅμως αὐτὴ Παρουσία Του, θὰ διαφέρει ἀπὸ τὴν πρώτη καὶ ὡς πρὸς τὸν τρόπο καὶ ὡς πρὸς τὸν σκοπό της. Τὴν πρώτη φορὰ ἦρθε στὴ γῆ ταπεινὰ καὶ ἀθόρυβα. Γεννήθηκε μέσα στὸ σπήλαιο, ἔζησε φτωχικά, κήρυξε μετάνοια καὶ θυσιάστηκε πάνω στὸν Σταυρὸ γιὰ τὴ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἀντίθετα τὴ δεύτερη φορὰ ὁ Κύριος θὰ ἔρθει «ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ». Χιλιάδες καὶ μυριάδες ἁγίων ἀγγέλων θὰ Τὸν συνοδεύουν. Θὰ ἔρθει καὶ θὰ καθίσει «ἐπὶ θρόνου δόξης» γιὰ νὰ κρίνει τὸν κόσμο.
Ὁ Χριστὸς θὰ ἔρθει ὡς Κριτής. Καὶ θὰ ἔρθει ξαφνικὰ σὰν τὴν ἀστραπὴ ποὺ βγαίνει στὴν ἀνατολὴ καὶ φαίνεται στὴ δύση (Ματθ. κδ΄ 27). Κανεὶς ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει τὸν ἀκριβὴ χρόνο τῆς ἐλεύσεώς Του. Ὅλοι μας ὅμως ἔχουμε χρέος νὰ ζοῦμε «ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ» καὶ νὰ ζητοῦμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ἔχουμε «καλὴν ἀπολογίαν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ».
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι τὸ βασικὸ κριτήριο μὲ τὸ ὁποῖο θὰ κρίνει ὁ Κύριος ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἶναι ἡ ἀγάπη. Αὐτὴ εἶναι τὸ κύριο γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, καὶ μόνο ὅποιος ἔχει καλλιεργήσει αὐτὴ τὴν ἀρετὴ θὰ βρεῖ ἔλεος κατὰ τὴ φοβερὴ ἐκείνη ἡμέρα τῆς Κρίσεως.
Εἶναι ἐπίσης χαρακτηριστικὸ ὅτι οἱ ἀπαγγελόμενες ἁμαρτίες ὅσων καταδικάζονται, εἶναι ἁμαρτίες παραλείψεως. Σημειώνει ὁ Μέγας Βασίλειος: «Δὲν τοὺς κατηγορεῖ λέγοντας ὅτι σκοτώσατε ἢ ἁμαρτήσατε σαρκικὰ ἢ εἴπατε ψέματα ἢ ἀδικήσατε ἢ πράξατε κάτι ἄλλο ἀπαγορευμένο. Ἀλλὰ τοὺς λέει «Ὅτι τῶν ἀγαθῶν ἔργων ἠμελήσατε». Παραμελήσατε τὸ καθῆκον τῆς ἀγάπης. Δὲν δείξατε συμπόνια στὸν φτωχό, στὸν ἄστεγο, στὸν πεινασμένο, στὸν φυλακισμένο, στὸν ἀσθενῆ. Κι αὐτὴ ἡ ἀσπλαχνία σᾶς κρίνει».
Τὸ κλειδὶ λοιπὸν ποὺ ἀνοίγει τὴν θύρα τοῦ Παραδείσου εἶναι ἡ ἀγάπη. Γιὰ τὴν ἀπουσία της ἀπὸ τὰ ἔργα μας καὶ ἀπὸ τὴν συμπεριφορά μας θὰ δώσουμε ὅλοι λόγο, γιαυτὸ πρέπει νὰ καλλιεργοῦμε τὴν ψυχή μας μὲ αὐτὸ τὸ ἐργαλεῖο τῆς ἀγάπης καὶ νὰ γινόμαστε πρόθυμοι στὰ ἔργα τῆς φιλανθρωπίας. Τότε νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὁ Δεσπότης Χριστὸς θὰ δείξει ἔλεος σὲ ὅσους ἔμαθαν στὴ ζωή τους νὰ εἶναι μιμητὲς Του καὶ ἐλεήμονες.
Τὸ πιὸ ἐντυπωσιακὸ ὅμως σημεῖο τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς εἶναι ἡ διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου ὅτι κάθε πράξη ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον ἀναφέρεται κατ’ εὐθείαν στὸ πρόσωπό Του. Διασαφηνίζει ὅτι τὴν δέχεται ὁ Ἴδιος. «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε». Συγκλονιστικό! Ὁ Κύριος Ἰησοῦς τοποθετεῖ τὸν ἑαυτό Του στὴ θέση τοῦ πεινασμένου, τοῦ διψασμένου, τοῦ ξένου, τοῦ ρακένδυτου, τοῦ ἀσθενοῦς καὶ τοῦ φυλακισμένου. Ἀλήθεια, ποιὸς μπορεῖ νὰ μείνει ἀδιάφορος κι ἀσυγκίνητος ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς βάζει τὸν ἑαυτό Του στὴ θέση αὐτῶν τῶν «ἐλαχίστων» καὶ μάλιστα ὅταν τοὺς ὀνομάζει ἀδελφούς Του;
Ἀγαπητοί μου, εἶναι ἄμεση ἀνάγκη νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου κρύβεται ὁ Ἴδιος ὁ Θεός, διότι ἡ μεγάλη αὐτὴ ἀλήθεια ἔχει τὴν δύναμη νὰ τροποποιήσει τὴν συμπεριφορά μας σὲ κάθε ἄνθρωπο ποὺ ἔχει τὴν ἀνάγκη μας. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅσοι ἐκδηλώνουμε ποικιλοτρόπως τὴν ἀγάπη μας ὅπου χρειάζεται, παρηγορούμεθα ὅτι θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ἀκούσουμε τὴν μακαρία φωνή Του «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου…», διότι «ἐμοὶ ἐποιήσατε». Γένοιτο.
