ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. κα΄ 33-43) 26 Αὐγούστου 2018
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2018
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Ματθ. κα΄ 33-43)
26 Αὐγούστου 2018
Στὴν παραβολὴ τῆς ἀμπέλου ἀναφέρεται ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή, τὴν ὁποίαν εἶπε ὁ Κύριός μας στοὺς μαθητές Του. Μὲ τὴν παραβολὴ αὐτὴ ὁ Κύριος ἐννοεῖ τὴν ἁγία Του Ἐκκλησία, τὴν ὁποία φύτεψε ὁ ἴδιος σὰν ἄμπελο ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς τὴν μόνη δική Του κληρονομιά.
Ἡ ἁγία Ἐκκλησία, δηλαδὴ τὸ σύνολο τῶν πιστῶν, εἶναι ἡ ἄμπελος. Εἶναι ὅμως καὶ οἱ ψυχὲς τῶν Χριστιανῶν ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ἁγία Ἐκκλησία. Ἡ ψυχὴ τοῦ καθενός μας, τὴν ὁποία φέρουμε μέσα μας.
Γιὰ ποιὸ λόγο, ὅμως, ἡ Ἐκκλησία χαρακτηρίζεται ὡς ἄμπελος, καὶ γιὰ ποιὸ λόγο χαρακτηρίζεται ἔτσι καὶ ἡ ψυχή μας; Οἱ Θεοφόροι Πατέρες μᾶς γνωρίζουν ὅτι ὁ Θεὸς περιμένει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀπὸ τὴν ψυχή μας νὰ καρποφορήσουν καρπὸ πνευματικό. Καρπὸ ἀπὸ ὅλους μαζὶ καὶ καρπὸ ἀπὸ τὸν καθένα μας ἰδιαιτέρως.
Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ καρπός; Εἶναι ἡ ἁγιότητα, ἡ ἀρετή. Πνευματικὴ ἡ ἄμπελος, πνευματικὸς καὶ ὁ καρπός της. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία καρπὸς εἶναι ἡ δημιουργία πιστῶν καὶ ἡ παρουσία ἁγίων. Γιὰ τὶς ψυχές μας καρπὸς εἶναι τὰ ἔργα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης, ὁ βίος τῆς ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος. Ρητὰ λέει σὲ ὅλους μας ὁ Κύριος «ποιήσατε καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας» καὶ ἐπίμοναμᾶς παρακαλεῖ «μείνατε ἐν ἐμοὶ ἵνα καρπὸν φέρητε». «Ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματὸς ἐστὶνἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια», ὅπως ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του. Λοιπόν, νὰ οἱ καρποί, νὰ ἡ καρποφορία.
Ὁ Ἴδιος φύτεψε αὐτὴ τὴν ἄμπελο καὶ τὴν καλλιεργεῖ. Εἶναι ὁ πρῶτος γεωργός της. «Ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα». Καὶ δὲν ζήτησε ἀμέσως τοὺς καρπούς. Ἄφησε νὰ περάσει ὅσος χρόνος χρειάζεται γιὰ νὰ ριζώσει, νὰ βγάλει βλαστούς, καὶ νὰ καρποφορήσει. «Ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν», τότε «ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ». Ἔδωσε γεωργοὺς τοὺς ποιμένες καὶ διδασκάλους, τοὺς κήρυκες τοῦ θείου λόγου καὶ λειτουργοὺς τοῦ ἁγίου Του θυσιαστηρίου, ὥστε αὐτοὶ ἄγρυπνοι φρουροὶνὰ προστατεύουν τὴν ἄμπελο τῆς Ἐκκλησίας Του ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν τὶς ἐπιθέσεις. Αὐτοὶ νὰ κηρύττουν, αὐτοὶ νὰ διδάσκουν, νὰ συμβουλεύουν, νὰ στηρίζουν, νὰ καθοδηγοῦν. Γιὰ νὰ βρίσκουν φῶς οἱ τυφλοί, στήριγμα οἱκλονισμένοι, παρηγοριὰ οἱ λυπημένοι, μετάνοια οἱ ἁμαρτωλοί, ἐλπίδα σωτηρίας οἱ ἀπελπισμένοι. Ἔδωσε γεωργοὺς ὁ Θεός, γιὰ νὰ καλλιεργοῦν τὸ ἀμπέλι Του. Ἀλλὰ καὶ ὁ καθένας εἶναι γεωργὸς τῆς ψυχῆς του. Ἐσὺ χριστιανὲ τί κάνεις; Τρέχεις στὴν Ἐκκλησία; Ἀκοῦς τὸ κήρυγμα; Μελετᾶς τὴν Ἁγία Γραφή; Μετέχεις στὰ μυστήρια; Κοινωνεῖς Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ γιὰ τὴν ψυχική σου καλλιέργεια καὶ καρποφορία;
Μέσο γιὰ τὴν καρποφορία τῆς ψυχῆς μας εἶναι ἡ καλλιέργεια. Τὰ ἀμπέλια τὰ καλλιεργοῦν καὶ τὰ σκάβουν, γιὰ νὰ καρποφορήσουν. Ἀλλὰ καὶ τὰ κλαδεύουν, γιὰ νὰ φέρουν καρπό. Δακρύζουν τὰ κλήματα, ὅταν τὰ κλαδεύουν, πονοῦν. Καὶ ὅμως ὁ πόνος φέρει τὸν καρπό, τὸ κλάδεμα φέρνει τὴν ἀφθονία.
Ἔτσι καὶ μὲ τὸν Χριστιανό. Τὸν κλαδεύει ὁ Θεός. Τοῦ στέλνει θλίψεις καὶ δοκιμασίες, φτώχειες, στερήσεις, κατατρεγμοὺς καὶ διώξεις. Τοῦ στέλνει ἀκόμη ἀρρώστιες καὶ θανάτους. Πονάει τότε ὁ χριστιανὸς καὶ στενάζει. Κλαίει καὶ θρηνεῖ. Ἀλλὰ καρποφορεῖ τὴν ὑπομονή, τὴν ἐγκαρτέρηση, τὴν ἐλπίδα, τὴν προσευχή. Μαθαίνει νὰ ἀγαπᾶ, νὰ συμπαθεῖ καὶ νὰ εὐσπλαγχνίζεται. Μαθαίνει νὰ στρέφεται πρὸς τὸν ἅγιο Θεὸ μὲ πίστη καὶ ἐλπίδα, νὰ ἀφοσιώνεται σ’Αὐτόν, νὰ ζητεῖ τὴν προστασία Του, νά μετανοεῖ, νὰ εἰρηνεύει, νὰ καταρτίζεται, νὰ τελειοποιεῖται. Ἰδοὺ ἡ πλουσία, ἁγία καρποφορία.
Ἀδελφοί, στὴν Ἁγία Γραφὴ ὁ Θεὸς λέει γιὰ τὴν ἄμπελό Του ὅτι περίμενε «τοῦ ποιῆσαι σταφυλὴν καὶ ἐποίησεν ἀκάνθας». Περίμενε δηλαδὴ νὰ βγάλει σταφύλια καὶ ἔβγαλε ἀγκάθια. Τὰ ἀγκάθια εἶναι οἱ συμπεριφορὲς τῶν Ἑβραίων τότε καὶ τῶν Χριστιανῶν σήμερα ποὺ μὲ τὶς πολλὲς ἁμαρτίες σταυρώνουμε τὸν Κύριο.
Εἶναι καταστροφικὸ νὰ συνεχίσουμε νὰ ἀφήνουμε στὸν χρόνο ποὺ κυλᾶ ἀκαλλιέργητο τὸ ἀμπέλι τῆς ψυχῆς μας, ποὺ συνεχίζει νὰ βγάζει ἀγκάθια. Εἶναι καιρὸς νὰ ἀναλάβουμε τὴν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς μας. Νὰ δεχθοῦμεμὲ ὑπομονὴ τὸ κλάδεμα ποὺ τῆς κάνει ὁ Θεός, γιὰ νὰ καρποφορήσει τοὺς καρποὺς τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἁγιότητος ποὺ θὰ θρέψουν τὸν κόσμο καὶ θὰ σώσουν ὅλους μας. Ἀμήν