Γ’ Κυριακὴ ἀπὸ τοῦ Πάσχα – Τῶν Μυροφόρων – 11.5.2008
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΜΑΪΟΥ
11 Μαΐου 2008
Γ’ Κυριακὴ ἀπὸ τοῦ Πάσχα
Τῶν Ἁγίων Μυροφόρων Γυναικῶν
(Μάρκ. 15,43- 16,8)
«Τὰ μύρα τοῖς θνητοῖς ὑπάρχει ἁρμόδια·
Χριστὸς δὲ διαφθορᾶς ἐδείχθη ἀλλότριος·
Ἀλλὰ κραυγάσατε· Ἀνέστη ὁ Κύριος»
(Ἀπὸ τὴν Ὑμνολογία τῆς Ἑορτῆς)
Στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου, γίνεται λόγος γιὰ τὴν ἐπίσκεψη τῶν Μυροφόρων γυναικῶν «λίαν πρωὶ τῆς μιᾶς Σαββάτων» στὸ μνημεῖο, ὅπου συναντήθηκαν μὲ τὸν Ἄγγελο & ἄκουσαν τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα «ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ὧδε». Δικαιολογημένα ὁ ὑμνωδὸς σχολιάζει· «φύσις ἀσθενὴς τὴν ἀνδρείαν ἐνίκησεν ὅτι γνώμη συμπαθὴς τῷ Θεῷ εὐηρέστησε». Οἱ Μυροφόρες γυναῖκες ὄχι μόνον ἀξιώθηκαν τῆς ἀγγελικῆς ὀπτασίας & πληροφορήθηκαν πρῶτες τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἀξιώθηκαν πρῶτες νὰ δοῦν τὸν Ἀναστάντα. Γι᾿ αὐτὸ σήμερα, Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων, τιμᾶται ἡ γυναικεία φύση & γενικὰ ὅλη ἡ ἀνθρώπινη φύση. Ἀλλὰ συγχρόνως τιμᾶται & ἡ ἀρετὴ τῆς ἀνδρείας. Οἱ μυροφόρες γυναῖκες οὔτε τὰ ὅπλα τῶν στρατιωτῶν «τῆς κουστωδίας» φοβήθηκαν οὔτε τὴν ἔχθρα τῶν Ἰουδαίων ὑπολόγισαν οὔτε ἡ νύχτα τὶς ἀποθάρρυνε. Ἦλθαν στὸ μνημεῖο, γιὰ νὰ προσφέρουν ἀρώματα στὸ Χριστὸ & μύρα γιὰ τὴν ταφή Του. Ἡ ἀνδρεία τους ὑπῆρξε ἀξιοπρόσεχτη καὶ εἶναι ἀπαραίτητο νὰ γίνη ἀξιομίμητη. Οἱ Πατέρες μᾶς πληροφοροῦν ὅτι, γιὰ νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὸν Ἀναστάντα Κύριο, πρέπει νὰ καλλιεργήσουμε τὶς πιὸ μεγάλες ἀρετές· φρόνηση, σωφροσύνη, ἀνδρεία & δικαιοσύνη. Ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνή, ἡ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου & ἡ Σαλώμη τὸν Τάφον τοῦ Κυρίου «κατέλαβον» & ἔλαβαν τὸν μισθὸ τῆς φιλοθεΐας τους & τὴν ἀμοιβὴ τῆς ἀνδρείας τους, ὅταν ἄκουσαν ἀπὸ τὸν Ἄγγελο «ὁ Σωτὴρ ἐξανέστη τοῦ Μνήματος».
«Ἔρραναν μύρα μετὰ δακρύων τὸ μνῆμα τοῦ Σωτῆρος καὶ ἐπλήσθη χαρᾶς τὸ στόμα αὐτῶν ἐν τῷ λέγειν Ἀνέστη ὁ Κύριος» (ἀπὸ τὴν Ὑμνολογία τῆς Ἑορτῆς). Ὁ φόβος μεταβλήθηκε σὲ ἐλπίδα. Ἡ λύπη σὲ χαρά, ὁ λίθος ἀποκυλίσθηκε, ὁ τάφος κενώθηκε, ὁ θνητὸς ἄνθρωπος ἔγινε ἀθάνατος. Ὁ ᾅδης θρηνεῖ, ὁ θάνατος νεκρώθηκε. Οἱ μυροφόρες γυναῖκες, οἱ ἅγιες αὐτὲς ὑπάρξεις, γίνονται οἱ πρῶτες εὐαγγελίστριες· οἱ πρωτοαπόστολοι & πρωτοκήρυκες τῆς χαρᾶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ· ὁ Ἰησοῦς ἀπέθανεν & Ἀνέστη χαρισάμενος τὴν Ἀνάστασιν.
Ἀδελφοί μου, ὁ ἄγγελος εἶπε στὶς Μυροφόρες. Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· μὴ φοβᾶστε· μὴ τρέμετε· ξέρω πολὺ καλὰ ὅτι ἐσεῖς δὲν ἔχετε τὴν καρδιὰ τοῦ Πιλάτου ἢ τοῦ Ἄννα & Καϊάφα· ξέρω πὼς δὲν ἔχετε τὴν καρδιὰ τοῦ Ἰούδα· ξέρω ὅτι μὲ θάρρος & αὐταπάρνηση ἀνεβήκατε ἐδῶ. Ξέρω ὅτι ἀναζητεῖτε ὄχι ἐπίγεια πράγματα ἀλλὰ Ἰησοῦν Χριστὸν & τοῦτον Ἐσταυρωμένον. Λοιπὸν σᾶς πληροφορῶ ὅτι «ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ὧδε, ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν Αὐτόν».
Ἀδελφοί, ἡ γενναιότητα δὲν κάνει διάκριση φύλων. Ὅταν ὁ Χριστὸς ἐμπνέη, ἄντρες & γυναῖκες μεταδίδουν θριαμβικὰ σαλπίσματα νίκης & δόξας. Οἱ ἄνδρες ἂς ἀτενίσουν τὸν εὐσχήμονα βουλευτὴ Ἰωσήφ. Οἱ γυναῖκες ἂς ἀτενίσουν τὶς ὑπέροχες ἡρωίδες & Μυροφόρες τοῦ Χριστοῦ. Ἄνδρες & γυναῖκες, νέοι & νέες ἂς ἐμπνευσθοῦν ἀπὸ τὸ ἀπαράμιλλο παράδειγμα & τὴν γενναιοψυχία τῶν ἀγγελόμορφων τούτων ψυχῶν. Ἀτενίζοντας τὸν Ἀναστημένο Κύριό μας προχωροῦμε μπροστὰ ἀτρόμητοι & γενναῖοι & πανηγυρίζουμε διακηρύσσοντας· «Χριστὸς Ἀνέστη, Ἀληθῶς Ἀνέστη» !
Ἀρχιμ. Ν. Κ.
