Στην παράδοση της Εκκλησίας μας πάντοτε η προετοιμασία για το Βάπτισμα αντιμετωπιζόταν πάρα πολύ σοβαρά. Γινόταν συνδυασμός εξορκισμών, Κατηχήσεως, προσευχής, ασκήσεως, συμμετοχής στην λατρευτική πράξη της Εκκλησίας. Και μόνον αν διαπιστωνόταν ότι ο Κατηχούμενος είναι προετοιμασμένος, τότε προχωρούσαν στη βάπτισή του. Επομένως υπήρχε ολόκληρη ποιμαντική μέριμνα για την εισδοχή κάποιου στις τάξεις της Εκκλησίας.
Με αυτόν τον τρόπο ακόμη έλεγχαν και την πρόθεση αυτού που ζητούσε να βαπτισθεί. Αν κάποιος δεν είχε καλή πρόθεση, δεν μπορούσε να μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στις τάξεις των Κατηχουμένων.
Ακολουθώντας την εν λόγω παράδοση η Εκκλησία σήμερα αναπτύσσει αντίστοιχες μεθόδους προετοιμασίας των ενηλίκων που επιθυμούν να βαπτιστούν, έτσι όποιος εκφράζει την πρόθεση να γίνει χριστιανός, πρέπει να αποστέλλεται στην Ιερά Μητρόπολις, στα όρια της οποίας διαμένει, όπου θα συναντά τον επίσκοπο ή τον εκπρόσωπό του. Χρειάζεται να ξεκινήσει από εκεί, γιατί είναι ανάγκη να γνωρίζει ότι ο επίσκοπος είναι η κεφαλή της τοπικής Εκκλησίας « εἰς τύπον και τόπον τῆς κεφαλῆς» της, δηλαδή του Χριστού.
Πηγή φωτογραφίας: thetoc.gr
