Μητροπολίτης Αγαθόνικος
ΠΡΩΤΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Ἀριθμ. Πρωτ. 1 Σπάτα τῇ 17/06/74
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
† Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ
Πρός
Τὸν Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς Θεοσώστου καὶ νεοσυστάτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Χάρις ὑμῖν εἴη καὶ εἰρήνη παρὰ Θεοῦ, παρ’ ἐμοῦ δέ ἀγάπη καί εὐλογία.
Χάριτι καὶ Θεία συνάρσει, κατεστάθην Μητροπολίτης τῆς ἀρτισυστάτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς καί καλοῦμαι ὑπὸ τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ νὰ ποιμάνω, νὰ εὐλογῶ, νὰ ἁγιάζω καὶ κατευθύνω τὰ διαβήματα ὑμῶν, τῶν πνευματικῶν μου τέκνων, πρὸς τὸ ἅγιο θέλημά Του, ἄχρις οὗ «μορφωθεῖ Χριστὸς ἐν ὑμῖν».
Ἐκλήθην νὰ ποιμάνω Κλῆρον καὶ Λαὸν εὐσεβῆ καὶ εὐλαβῆ, μὲ ἱστορίαν περίλαμπρον, μὲ παράδοσιν καὶ ἀρχὰς ὑγιεῖς, κληροδοτηθεῖσας ὑπὸ τῶν αἰώνων διὰ τῶν διαγενομένων μεγάλων μορφῶν καὶ ἀναστημάτων, ἅτινα ἐκλέησαν τὴν μεγαλώνυμον Πατρίδα ὑμῶν, τὴν φωτεινωτάτην καὶ πνευματικωτάτην Ἑλλάδα καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, οἵα τὰ μέγιστα πνεύματα τῆς ἀρχαιότητος, ὁ μέγιστος τῶν ρητόρων Δημοσθένης καὶ οἱ ἄλλοι σοφοί, οἱ Πατέρες καί οἱ Διδάσκαλοι. Οἱ ἀντίλαλοι τῆς σοφίας τῶν πρώτων ἀντηχοῦν ἀπὸ χιλιετηρίδων ἔναυλοι εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ παγκοσμίου πνεύματος καὶ οἱ θεόπνευστοι λόγοι τῶν Πατέρων κατευθύνουν τὴν ἀνθρωπότητα εἰς τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ.
Πολλαὶ αἱ ὑποχρεώσεις μου καὶ βαρὺ τὸ καθῆκον μου. Σταυρὸς καὶ Γολγοθᾶς. Ἀλλ’ ἡ ἐνατένισις εἰς τὸν Σταυρωθέντα Κύριον ἐνισχύει τὰς ἀσθενεῖς δυνάμεις. Ἔτι πλέον, θαρρῶν εἰς τὴν συμπαράστασιν τῶν ἀδελφῶν Κληρικῶν παντὸς βαθμοῦ, καὶ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Θεοσώστου παροικίας μου, ἀνέρχομαι εἰς τὸν θρόνον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τὸ πρῶτον, πρῶτος ἐπίσκοπός σας, Μητροπολίτης σας, ἀδελφός σας, πατήρ σας.
Μέλημά μου εἶναι ἡ ὁλόψυχος προσφορὰ ἐμαυτοῦ διὰ τὴν κατὰ Θεὸν προκοπὴν ὑμῶν καὶ τὴν διαφύλαξιν τῆς ἱερωτάτης Κληρονομίας μας, τῶν ἐθνικῶν μας ἰδεωδῶν.
Γνωρίζω δέ ὅτι καὶ διὰ ζώσης καὶ διὰ τῆς γραφῆς θὰ ἔχω πάντοτε τὴν μεθ’ ὑμῶν ἐπικοινωνίαν.
Ἀπὸ δὲ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου μου ἐπιθυμῶ βίωμα, ἀνταποκρινόμενον πρὸς τὸ τῆς Ἱερωσύνης ἀξίωμα καὶ παράδειγμα ἀναστροφῆς πρὸς μίμησιν, ἵνα δοξάζηται ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ὑπέρ ἧς «Χριστὸς ἀπέθανε».
«Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Ἀγαθόνικος
Ἀριθμ. Πρωτ. 1 Σπάτα τῇ 17/06/74
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
† Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΑΓΑΘΟΝΙΚΟΣ
Πρός
Τὸν Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς καθ’ ἡμᾶς Θεοσώστου καὶ νεοσυστάτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Χάρις ὑμῖν εἴη καὶ εἰρήνη παρὰ Θεοῦ, παρ’ ἐμοῦ δέ ἀγάπη καί εὐλογία.
Χάριτι καὶ Θεία συνάρσει, κατεστάθην Μητροπολίτης τῆς ἀρτισυστάτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς καί καλοῦμαι ὑπὸ τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ νὰ ποιμάνω, νὰ εὐλογῶ, νὰ ἁγιάζω καὶ κατευθύνω τὰ διαβήματα ὑμῶν, τῶν πνευματικῶν μου τέκνων, πρὸς τὸ ἅγιο θέλημά Του, ἄχρις οὗ «μορφωθεῖ Χριστὸς ἐν ὑμῖν».
Ἐκλήθην νὰ ποιμάνω Κλῆρον καὶ Λαὸν εὐσεβῆ καὶ εὐλαβῆ, μὲ ἱστορίαν περίλαμπρον, μὲ παράδοσιν καὶ ἀρχὰς ὑγιεῖς, κληροδοτηθεῖσας ὑπὸ τῶν αἰώνων διὰ τῶν διαγενομένων μεγάλων μορφῶν καὶ ἀναστημάτων, ἅτινα ἐκλέησαν τὴν μεγαλώνυμον Πατρίδα ὑμῶν, τὴν φωτεινωτάτην καὶ πνευματικωτάτην Ἑλλάδα καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, οἵα τὰ μέγιστα πνεύματα τῆς ἀρχαιότητος, ὁ μέγιστος τῶν ρητόρων Δημοσθένης καὶ οἱ ἄλλοι σοφοί, οἱ Πατέρες καί οἱ Διδάσκαλοι. Οἱ ἀντίλαλοι τῆς σοφίας τῶν πρώτων ἀντηχοῦν ἀπὸ χιλιετηρίδων ἔναυλοι εἰς τὰς ἀκοὰς τοῦ παγκοσμίου πνεύματος καὶ οἱ θεόπνευστοι λόγοι τῶν Πατέρων κατευθύνουν τὴν ἀνθρωπότητα εἰς τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ.
Πολλαὶ αἱ ὑποχρεώσεις μου καὶ βαρὺ τὸ καθῆκον μου. Σταυρὸς καὶ Γολγοθᾶς. Ἀλλ’ ἡ ἐνατένισις εἰς τὸν Σταυρωθέντα Κύριον ἐνισχύει τὰς ἀσθενεῖς δυνάμεις. Ἔτι πλέον, θαρρῶν εἰς τὴν συμπαράστασιν τῶν ἀδελφῶν Κληρικῶν παντὸς βαθμοῦ, καὶ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Θεοσώστου παροικίας μου, ἀνέρχομαι εἰς τὸν θρόνον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τὸ πρῶτον, πρῶτος ἐπίσκοπός σας, Μητροπολίτης σας, ἀδελφός σας, πατήρ σας.
Μέλημά μου εἶναι ἡ ὁλόψυχος προσφορὰ ἐμαυτοῦ διὰ τὴν κατὰ Θεὸν προκοπὴν ὑμῶν καὶ τὴν διαφύλαξιν τῆς ἱερωτάτης Κληρονομίας μας, τῶν ἐθνικῶν μας ἰδεωδῶν.
Γνωρίζω δέ ὅτι καὶ διὰ ζώσης καὶ διὰ τῆς γραφῆς θὰ ἔχω πάντοτε τὴν μεθ’ ὑμῶν ἐπικοινωνίαν.
Ἀπὸ δὲ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου μου ἐπιθυμῶ βίωμα, ἀνταποκρινόμενον πρὸς τὸ τῆς Ἱερωσύνης ἀξίωμα καὶ παράδειγμα ἀναστροφῆς πρὸς μίμησιν, ἵνα δοξάζηται ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ὑπέρ ἧς «Χριστὸς ἀπέθανε».
«Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Ἀγαθόνικος