Νεανική Πύλη
- Δημιουργηθηκε στις ΠεμPMEETE_Ιανουάριος+0200RΙανPMEET_0C21
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
30 Ἰανουαρίου 2022
Ἀγαπητά μας παιδιά,
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἤδη ἀπό τόν 11ο αἰώνα ἔχει καθιερώσει νά ἑορτάζονται ἀπό κοινοῦ στίς 30 Ἰανουαρίου οἱ Τρεῖς Μέγιστοι Φωστῆρες τῆς Τρισηλίου Θεότητος, οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες: ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας, Ἐπίσκοπος Καισαρείας, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως.
Ὁ κοινός ἑορτασμός τους γίνεται κυρίως, γιά νά προβληθεῖ ἡ ἁγιότητά τους καί τό Χριστιανικό ἦθος τους. Ἐπίσης εἶναι μία εὐκαιρία γιά νά τιμηθεῖ ἡ Ἑλληνορθόδοξη Παιδεία, νά τιμηθοῦν οἱ ἐκπαιδευτικοί καί οἱ μαθητές. Ἡ ἑορτή τους γίνεται ἀφορμή γιά νά ἀναλογισθοῦμε τούς ἀγαθούς καρπούς μίας Παιδείας, ἡ ὁποία βασίζεται στή Χριστιανική Πίστη καί τή σκέψη τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων κλασικῶν. Μίας Παιδείας, ἡ ὁποία δέν διδάσκει ἁπλῶς γνώσεις, ἀριθμούς, πειράματα, ἀλλά πρώτιστα μορφώνει, διαμορφώνει ἀνθρώπινους χαρακτῆρες.
Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες συνδύασαν τίς γνώσεις καί τό ἦθος, τήν Ἐπιστήμη καί τήν Πίστη, τόν σεβασμό πρός τόν Θεό καί τήν ἀγάπη γιά τόν πάσχοντα συνάνθρωπο. Τό παράδειγμά τους καταδεικνύει ὅτι καί σήμερα πρέπει νά σεβόμαστε καί νά ἀξιοποιοῦμε τά πορίσματα τῆς Ἐπιστήμης. Ἡ μαρτυρία τους ἀποδεικνύει ὅτι ὁ ἐπιστήμονας καί γενικότερα ὁ καλλιεργημένος ἄνθρωπος μπορεῖ κάλλιστα νά εἶναι συγχρόνως πιστός Χριστιανός καί ἐνάρετος ἄνθρωπος. Εἰδικότερα, ὁ Μέγας Βασίλειος γνώριζε πολύ καλά τήν Ἰατρική ἐπιστήμη καί τήν ἀξιοποίησε στό πλαίσιο τοῦ μεγάλου φιλανθρωπικοῦ ἔργου του.
Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες εἶχαν ἄριστη γνώση τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν κειμένων καί προέτρεπαν τούς νέους τῆς ἐποχῆς τους νά μελετοῦν τούς Ἀρχαίους συγγραφεῖς ἐπιλεκτικά, ἀποφεύγοντας ὁρισμένες θρησκευτικές δοξασίες. Τά κείμενά τους ἀποτελοῦν θησαυρό θεολογικῶν, παιδαγωγικῶν, ἰατρικῶν καί φυσιογνωστικῶν διδαχῶν. Πρόκειται ἐπίσης γιά μνημεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ λόγου. Ἄλλωστε, ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος σπούδασαν τά ἑλληνικά γράμματα στήν Ἀθήνα.
Ἀξίζει μάλιστα νά σημειωθεῖ ὅτι δύο ἀπό τούς Τρεῖς Ἱεράρχες, ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, γεννήθηκαν καί μεγάλωσαν στήν Καππαδοκία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, θυμίζοντάς μας τή μακροχρόνια παρουσία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ στήν ἱστορική Μικρασιατική γῆ. Χρήσιμη ὑπενθύμιση, ἀφοῦ φέτος εἶναι ἔτος μνήμης γιά τά 100 χρόνια ἀπό τή Μικρασιατική Καταστροφή τοῦ 1922, τίς θυσίες καί τόν βίαιο ξεριζωμό τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἀνατολῆς.
Εἴθε οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες νά ἀποτελοῦν πρότυπα πρός μίμηση στίς σπουδές καί τή ζωή σας καί μέ τή βοήθειά τους νά ἔχετε καλή πρόοδο!
Μέ θερμές πατρικές εὐχές
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Πρόεδρος
καί τά μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου
- Δημιουργηθηκε στις ΤετPMEESTE_Αύγουστος+0300RΑυγPMEEST_0C21
Μην χάσετε την ταινία που συγκίνησε διεθνώς το κοινό, απέσπασε βραβεία στα διεθνή φεστιβάλ και φώτισε την ταπεινότητα ενός Αγίου που διώχθηκε, χλευάστηκε, αδικήθηκε, δέχθηκε τον Σταυρό του και τον κουβάλησε ως το τέλος του βίου του.
Την Τρίτη, 24 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε η πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας «Ο Άνθρωπος του Θεού» στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, στο πλαίσιο του 11ου Athens Open Air Film Festival.
Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών ήταν εκεί, για να παρακολουθήσουν την ταινία, που μέχρι αυτή την στιγμή έχει κάνει ρεκόρ προπωλήσεων για τους θερινούς κινηματογράφους.
Την εκδήλωση άνοιξε η διευθύντρια της Feelgood Records της εταιρίας διανομής, Ειρήνη Σουγανίδου, η οποία ευχαρίστησε την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και τον καθηγούμενό της, Γέροντα Eφραίμ, για την απόφαση να στηρίξει αυτήν την ταινία ως μεγάλος χορηγός, ενώ τόνισε ότι αν δεν ήταν η Μονή, δεν θα γινόταν ποτέ αυτή η ταινία πραγματικότητα.
Επίσης, ευχαρίστησε για την υποστήριξη στην ταινία και την Ιερά Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής αλλά και τους: υπουργό Τουρισμού κ Θεοχάρη, την υπουργό πολιτισμού κα Μενδώνη και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος για τη διευκόλυνση στους χώρους των γυρισμάτων.
- Δημιουργηθηκε στις ΠεμAMEESTE_Απρίλιος+0300RΑπρAMEEST_0C21
"ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ"
(Μητροπολίτου Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου)
ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ Ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως στὴ θέα τοῦ Ἀναστάντος Το βιβλίο περιλαμβάνει πρωτότυπα κείμενα για την Ανάσταση του Κυρίου. Πάσχα, Κυρίου Πάσχα! Βροντώδης ακούγεται η προτροπή της Εκκλησίας μας: «Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως». Και όλοι μαζί αναφωνούμε «Χριστός Ἀνέστη!» και επαναλαμβάνουμε «Ἀληθῶς Ἀνέστη!». Αυτό είναι το μυστικό και πνευματικό συμπόσιο της πίστεως· η μετοχή στην Ανάσταση του Χριστού, στη χαρά και στο μυστήριό της… Μια πρόταση για να ζήσουμε ενθέως τη χαρά της Αναστάσεως, να συναντηθούμε με τον αναστάντα Κύριο, να συμμετέχουμε στο αιώνιο συμπόσιο της Βασιλείας Του. Για να μεταμορφωθεί μέσα μας η πίστη στο γεγονός της Αναστάσεως σε βίωση της θέας του Αναστάντος. Ἔκδ. Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς, Σπάτα 2021 Διάθεση εδώ |
- Δημιουργηθηκε στις ΠεμAMEETE_Ιανουάριος+0200RΙανAMEET_0C21
Ὅταν ἔφυγε ἔγραψα: «Σέ κλαίει ὁ λαός!». Σήμερα, μετά ἀπό τήν παρέλευση τόσων ἐτῶν ἀπό τή θανή του εἶμαι ὑποχρεωμένος νά γράψω: «Σέ θέλει ὁ λαός!».
Στό διάστημα τῆς ἐπίγειας ἀπουσίας του «ἔφυγαν κι ἄλλοι πολλοί, μεγάλοι καί τρανοί, πού ἦσαν πασίγνωστοι ἐδῶ κι ἐκεῖ. Ὅλους ὅμως τούς πῆρε τό ποτάμι τῆς Λήθης. Μόνον ὁ Χριστόδουλος ζῆ -ἄσβηστο καντήλι στήν ψυχή τοῦ ἁγνοῦ λαοῦ πού πονεῖ γιά τήν ἔρμη πατρίδα.
Ὅσο ζοῦσε ὁ Χριστόδουλος ὁ λαός εἶχε μιάν ἐλπίδα: εἶχε ἕναν ἡγέτη! Ἦταν γιά τό λαό μας ὅ,τι καί ὁ Χρυσόστομος γιά τόν ἐγκαταλελειμμένο λαό τῆς Σμύρνης. Καί οἱ δύο ὁδηγήθηκαν στό μαρτύριο: ὁ Σμύρνης ἀπό τόν τουρκικό ὄχλο, ὁ Ἀθηνῶν καί Ἑλλήνων πάντων ἀπό τόν δημοσιογραφικό καί χαμηλοπολιτικό ὄχλο.
Ὁ ἕνας πέθανε βασανισμένος, ὁ ἄλλος πέθανε φαρμακωμένος.
Κανείς δέν ἤπιε τόσο φαρμάκι ὅσο ὁ Χριστόδουλος. Γιατί εἶχε Παπαφλέσσειο ἀνάστημα καί ὕψωνε φωνή ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος. Κουβαλοῦσε μέσα του τήν παράδοση τοῦ 1821. Μέ τόν λόγο του ξαναζωντάνευε τ᾽ ἀρματολίκι, τούς καιρούς τῆς παλληκαριᾶς καί τῆς λεβεντιᾶς..
Τόν ἔφαγε ἡ χαμέρπεια καί ἡ κακομοιριά. Ἡ χυδαία κακολογία καί μικρολογία. Ἔπρεπε νά πέσει γιά νά πεισθοῦν οἱ κακόπιστοι πόσο μεγάλος ἦταν!
Δανείζομαι μιά φράση τοῦ Παν. Κανελλόπουλου γιά νά τόν παραστήσω: «Τόν μικρό τόν γνωρίζει κανείς ἀπό τήν ἄνοδό του• τόν μεγάλο ἀπό τήν πτώση του».
Ναί, ὅταν ἔπεσε ὁ Χριστόδουλος, ἦταν σάν νά ἔπεσε ἡ Βασιλική Δρῦς τῆς πατρίδας. Ὁ λαός ἔχασε τόν ἄνθρωπο πού τοῦ προσέφερε ὅραμα, δύναμη, ἀντιστασιακή διάθεση...
Ὁ Χριστόδουλος χτυποῦσε διαρκῶς τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ, διότι «ἄκουε τήν βοήν τῶν πλησιαζόντων γεγονότων». Γι᾽ αὐτό εἶχε ἀπέναντί του ὅλους αὐτούς πού ἀπεργάστηκαν τήν σημερινή μας κατάντια. Δυστυχῶς, στήν Ἑλλάδα, ἀντί νά χτυπᾶμε αὐτούς πού βάζουν τήν φωτιά, χτυπᾶμε ἐκείνους πού βαρᾶνε τήν καμπάνα τοῦ συναγερμοῦ.
Δεκάδες οἱ φαρέτρες μέ τά δηλητηριασμένα βέλη πού στρέφονταν ἐναντίον του. Μέ τήν δῆθεν σάτιρα ἀπό τήν τηλοψία, ἀπό τό ραδιόφωνο, ἀπό τό πάλκο καί τόν τύπο, οἱ νάνοι ἀντίπαλοί του, τοῦ ἔκαναν τή ζωή του φαρμάκι.
Κι αὐτός σάν τόν μάρτυρα Χρυσόστομο συγχωροῦσε...
Εἴχαμε στενή φιλία ἀπό παλιά, ἀλλά ποτέ συνεργασία σέ ἐπαγγελματική βάση. Ἡ γνωριμία μας ξεκίνησε ἀπό μιά ἐπιθετική ἐπιστολή πού τοῦ ἔστειλα ἀπό τό ἐρημητήριό μου στόν Πάρνωνα. Ἔσχισε λαγκάδια καί βουνά νά μέ βρεῖ. Ἔκτοτε δεθήκαμε μέ μιά σχέση ἀδελφική.
Δέν θά πῶ ποτέ ὅσα μοῦ εἶχε ἐμπιστευθεῖ. Σέ πολλά μέ ἔπειθε. Σ᾽ ἕνα μόνον δέν μέ ἔπειθε: νά εἶμαι συγχωρητικός.
«Εἶμαι Μανιάτης, τοῦ ἔλεγα, καί μέσα στό μανιάτικο φυσικό εἶναι ἡ ἀναίδεια». Ἀναίδεια στ᾽ ἀρχαῖα ἑλληνικά σημαίνει ἄρνηση συγγνώμης.
Κι αὐτός γελοῦσε παταγωδῶς. Γιατί ἤξερε πώς δέν σοβαρολογῶ. Ἁπλῶς ἐρέθιζα τήν διάθεσή του γιά εὐτραπελία.
Ναί, ἦταν ἕνας μεγάλος «μαΐστορας» τοῦ χιοῦμορ. Στά χρόνια του ἡ Ἐκκλησία «ἔλαμπε ἀπό χαμόγελο», μπῆκε τό γέλιο στήν Ἐκκλησία.
Κέρδισε τήν παραπαίουσα νεολαία. «Κι ἐγώ μαζί σας ἀλλά κι ἐσεῖς μαζί μου».
Κι οἱ νέοι θά πήγαιναν μαζί του, ἔστω κι ἄν τούς ὁδηγοῦσε στό Ζάλογγο. Θά ἔπεφταν, ἀλλά θά ἔπεφταν σάν τόν Ἴκαρο ἀπό ψηλά...
Εἶχε Ἰκάρειο πνεῦμα μέσα του ὁ Χριστόδουλος. Πετοῦσε πάνω ἀπό τά εὐτελῆ καί τούς εὐτελεῖς σάν τόν βασιλικό ἀητό. Ἐκάλυπτε τούς πάντες μέ τήν καλλιφωνία του, τήν πολυγνωσία του, τήν πολυγλωσσία του, μέ τό ἱλαρό φῶς τοῦ προσώπου του.
Ἄγρυπνος σάν τόν Ἄργο, μελετοῦσε τά πάντα κι ἦταν ἐνήμερος γιά τά πάντα.
Ἔγραφε ἀκατάπαυστα ἀκόμη κι ὅταν συνομιλοῦσε, ἀκόμη κι ὅταν τηλεφωνοῦσε.
Συχνά τόν μάλωνα: «Πότε ξεκουράζεσαι;». Κι αὐτός μέ τό δροσᾶτο γέλιο του: «Ὅταν δουλεύω…!».
Τοῦ ἄρεσε νά μέ νευριάζει καί νά μέ πιάνει τό «μανιάτικο», ὁπότε οἱ τύποι πήγαιναν περίπατο.
Μέ φώναζε -γιά νά μέ ἐρεθίζει-, Σαράντη. Τοῦ ᾽λεγα, τοῦ ξανάλεγα ὅτι Σαράντο -κι ὄχι Σαράντη- λέμε στή Μάνη. Κι αὐτός ἐπέμενε στό Σαράντη, ἔτσι γιά νά μέ «φουρτουνιάζει». Τοῦ ἄρεσε ἡ «φουρτούνα» μου.
Κάποτε μοῦ εἶπε περιπαικτικά: «Νά δοῦμε πῶς θά περνᾶς στόν Παράδεισο…».
Τόν κοίταξα λοξά καί τοῦ εἶπα εἰρωνικά: «Ἔχω κάνει αἴτηση ὡς ἱστορικός νά πάω στήν Κόλαση. Ἐκεῖ θά βρῶ ὅλους τούς μεγάλους τῆς Ἱστορίας. Κι ἀκόμη θά γλυτώσω κι ἀπό σᾶς τούς δεσποτάδες».
Κι ὁ μεγαλόθυμος Χριστόδουλος μέ ἀποστόμωσε -παρότι Θρᾶξ- μέ τό λακωνικό: «Μήν τό πολυελπίζεις αὐτό!..»..
Ἔτσι, μέ τό χιοῦμορ, τήν ἑτοιμολογία, τήν λεκτική εὐθυβολία, τήν εὐθυφροσύνη καί τήν μεγαλοφροσύνη ἤξερε νά κερδίζει καρδιές.
Βέβαια οἱ μικρόψυχοι τόν φθονοῦσαν. Τόν φθονοῦσαν καί ὅσοι εἶχαν βαλθεῖ νά ξεριζώσουν τή γλῶσσα μας, νά ξεπατώσουν τήν παιδεία μας, νά ξεδοντιάσουν τήν Ἐκκλησία μας, νά σπιλώσουν τήν ἱστορία μας, νά ἀκρωτηριάσουν τήν πατρίδα μας. Τόν φθονοῦσαν ὅλοι αὐτοί πού προσπάθησαν καί προσπαθοῦν νά μετατρέψουν ἕναν γίγαντα λαό, σέ λαό νάνων. Σέ λαό θάμνων, κατά τό δικό τους ἀνάστημα..
Τοῦ ὀφείλω ἄπειρη εὐγνωμοσύνη γιά ὅσα ἔκανε γιά τήν ἡμετέρα φουκαροσύνη: προλόγισε τό βιβλίο μου «Ἀπό τό Μακεδονικό Ζήτημα στήν Ἐμπλοκή τῶν Σκοπίων», πού βγῆκε τόν Ἰανουάριο τοῦ 1992, προλόγισε -καί μάλιστα σέ Ἀττική διάλεκτο- τήν τρίτομη «Ἱστορία τῶν Ἀρχαίων Ἀθηνῶν» καί στάθηκε πάντα πατρικά συμβουλευτικός ἀπέναντι στά παιδιά μου..
Ἀφ᾽ ὅτου ἔφυγε, δέν ἔγραψα οὔτε μίλησα ποτέ γι᾽ αὐτόν.
Μόνον μιά φορά, τήν ἡμέρα τῆς κηδείας του εἶπα κάποια λόγια πικρά -ὄχι γι᾽ αὐτόν φυσικά στό Ραδιόφωνο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Σήμερα μιλοῦν ἄλλοι, πού κάποτε τόν εἴχανε πικράνει.
Τώρα νιώθουν τί «τζοβαϊρικό» ἀξετίμητο χάσαμε.
Κι ἄν σήμερα ἀνταποκρίθηκα στό αἴτημα νά χαράξω τίς γραμμές αὐτές, εἶναι γιατί σέ μιά πρόσφατη ἐπίσκεψή μου στό Α ́ Νεκροταφεῖο τῶν Ἀθηνῶν, εἶδα τάφους γυμνούς ἐπιφανῶν, ἐνῶ ὁ τάφος τοῦ Χριστόδουλου ἦταν πνιγμένος στά λουλούδια.
Πῆγα νά κόψω ἕνα γαρύφαλλο κι ἀπό κάτω σ᾽ ἕνα χαρτάκι εἶδα γραμμένη τή φράση:
«Σ᾽ ἀποζητοῦμε, Χριστόδουλε!…».
Σαράντος Καργάκος
- Δημιουργηθηκε στις ΠαρPMEETE_Δεκέμβριος+0200RΔεκPMEET_1C21
ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ
ΚΕΡΑΤΕΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΟΡΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ
ΕΚΠΟΙΗΣΕΩΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ
Την 20η Δεκεμβρίου 2020 ημέρα Κυριακή και ώρα 10.00-12.00 μ. θα διενεργηθεί στα Γραφεία της Ιεράς Μονής Παναγίας Παντανάσσης εις Κερατέα Αττικής (εντός της Ι.Μονής), ανοιχτή δημοπρασία εκποιήσεως δύο ακινήτων κυριότητος της Ι.Μονής ήτοι: δύο (2) διαμερισμάτων αυτοτελών οριζοντίων ιδιοκτησιών, αμφοτέρων κειμένων εις Σαλαμίνα και εις περιοχήν Ραχιών της Δημοτικής Ενότητος Αμπελακίων στον α’ όροφο οικοδομής επί των οδών Κέκροπος, αρ.72 και Λεωφόρου Ιπποκράτους, κατά τους τίτλους, πράγματι δε Κέκροπος και Λεωφ. Ιπποκράτους 72 ήτοι α) του υπό στοιχεία Α-1 διαμερίσματος επιφανείας κατά τον τίτλο κτήσεως 89 τ.μ. και β) του υπό στοιχεία Α-2 διαμερίσματος επιφανείας κατά τον τίτλο κτήσεως 77 τ.μ. στα οποία υπολοίπονται εργασίες προς εκτέλεση υπό του πλειοδότου, οι δε σε αυτά αυθαίρετες κατασκευές έχουν νομιμοποιηθεί βάσει του ν. 4495/2017 και εξ αυτού προκύπτει ότι η πραγματική επιφάνεια του διαμερίσματος Α-1 είναι 93,84 τ.μ., του δε Α-2 81,34 τ.μ.
Η ελάχιστη πρώτη προσφορά ανέρχεται για το Α-1 διαμέρισμα σε 48.000,00 ευρώ και του Α-2 διαμερίσματος σε 35.000,00 ευρώ και κάθε επόμενη τουλάχιστον δέον να είναι κατά 2% ανωτέρα, κατά τους όρους της σχετικής Διακηρύξεως Δημοπρασίας. Η εγγύηση συμμετοχής στη δημοπρασία ανέρχεται στο 1/10 της πρώτης προσφοράς δηλαδή αντίστοιχα σε 4.800,00 και 3.500,00 ευρώ καταβαλλόμενη σε μετρητά ή με τραπεζική επιταγή.
Αν η δημοπρασία αποβεί άγονος επαναλαμβάνεται φανερά την επόμενη Κυριακή 27-12-2020 στον ίδιο τόπο και την ίδια ώρα. Τα διαμερίσματα εκποιούνται χωριστά το καθένα.
Πληροφορίες για τους όρους της δημοπρασίας εις τα Γραφεία της Ι.Μονής τηλ. 2299067869 και του Πληρεξουσίου Δικηγόρου Κων/νου Αναστ. Βλάχου τηλ. 2108840051, 6973213253, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
Η Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής
Σαλώμη Μοναχή
- Δημιουργηθηκε στις ΚυρPMEETE_Δεκέμβριος+0200RΔεκPMEET_1C21
Παπαδιαμαντικό Lock Down
ΕΛΕΓΕΝ η κυρα-Χαριτωμένη εις τινά ακριτικόν χωρίον των Ιωαννίνων όπου ούτε δορυφόρος τις ηδύνατο να το εντοπίσει εις τον χάρτη, πως τὸ ἔτος ἐκεῖνο ἐκινδύνευον νὰ μείνουν οἱ ἄνθρωποι οἱ χριστιανοί, τὴν ἡμέραν τοῦ Αγίου Νικολάου, ἀλειτούργητοι.
Καίτοι εξ’αναριθμήτων ετών ουκ ολίγα θαύματα και σωσμούς εποίησεν ο Άγιος στους ευλαβείς ενορίτας και εις τους οικείους αυτών όπου εθαλασσοπνίγοντο εις τα πέλαγα δια τον επιούσιον άρτον ιδιαιτέρως μάλιστα εις τα πτωχά, ορεινά και αποξενωμένα μέρη της Ηπείρου όπου ο Θεός είχεν ρίξει όλες τις πέτρες και τα μπαζώματα εις την γήν εκείνη ούτως ώστε οι πλείονες να μετέρχονται τους ναύτας και καπεταναίους ίνα επιβιώσωσιν.
Τω όντι οὐδέποτε πρόρρησις επληρώθη, ότι ο θαλασσόλυκος Άη Νικόλας εκείνο το έτος όπου συνέπεσεν το περίφημον «λόκ χάουν» όπως το αποκαλούσε ο μπαρμπα-Ηλίας θα έκαμε μονάχος του την πανήγυρί του έρημος από τους ευλαβείς ολίγους πιστούς που είχον απομείνει εις το ηρωϊκόν εκείνον χωρίον.
Εὐτυχῶς ή δυστυχώς μάλλον ο ‘ξαποδίτης ἔδωκε πονηράν φώτισιν και έμπνευσιν εἰς τοὺς ἁρμοδίους της τάξεως καὶ αφού εποιήσανε άπαν το χρέος τους, συλλαμβάνοντας όλους τους λαθραιοεισερχόμενους εκ των έρημων συνόρων, και αφού εφυλάκωσαν άπαντας τους ναρκέμπορους, τους κλέφτας και αφού έφερον στιβαράν ευνομίαν ακόμη και εις τας αρκούδας και σκιούρους ραπίζοντας πάσαν παρανομίαν εις τον ακριτικόν εκείνον δύσμοιρον τόπον, αποφάσισαν ίνα εξαντλήσωσιν όλη την καλήν τους προθυμίαν, κατά τας εντολάς των ανωτέρων Νοματαρχών και εις τας ερήμους Εκκλησίας που έκαστον Πάσχα και Λαμπρή αξιώνονται ίνα βλέπωσιν προσκυνητάς και να οσφραίνονται το αγνοκέρι που ανάπτωσιν εις το παλαιόν, εκατονταετίας ήδη, μπρούτζινον μανουάλι όπου γυαλίζει συχνά και μετά ζήλου κάμοντάς το ωσάν καινούργιο η στρογγυλοπρόσωπος και ευσεβής Παπαδιά.
Ο αυγερινός είχεν ήδη φέξει και ο φιλόθεος Ιερεύς, ο παπαΘεόδωρος, αφού είχε διαβάσει τον καιρό του προ του ξυλογλύπτου Τέμπλου και είχε ενδυθεί άπασαν την λευκήν στολήν διάβαζε ονόματα και ονόματα στην Πρόθεση μέχρις έρθει ο Ψάλτης του χωριού, ο μπαρμπα Ηλίας και βάλει «Ευλογητός».
Ο κυρ-Μήτσος, το στεφάνι της κυρα Ιφιγενείας, είχε εγερθεί εκείνην την ημέρα της εορτής του Αγίου λίαν ενωρίς. Είχε νιφθεί και αφού ζάρωσε χουχουλιάζων τας χείρας του ολίγα λεπτά εις την μασίνα που είχε ανάψει ήδη η φιλόστοργος γυνή του έλαβε τα κοντολάμπαδα, την ζυμωτή Λειτουργιά, το Νάμα, το έλαιον, και αρκετόν αγιονορείτικο λιβάνι ίνα παραδώσει στην Εκκλησιά που το είχεν τάξιμο καθ’ έτος.
Πήρε να βαδίζει πεζός την ανηφόραν που φέρει εις τον Ναόν βαριά ντυμένος βαστάζων εις την αριστερή του χείρα την ομβρέλα καθ’ότι εψιχάλιζε και προμηνύετω μπόρα εκ των μεσημβρινών νεφελών, ενώ εις την δεξιάν του εκρατούσε τις Λειτουργιές όπου επρόκειτο να αποθέσει εις τον ΠαπαΘεόδωρον μαζί με ένα ολόκληρο, δίκην τηλεφωνικού καταλόγου, δίπτυχον με ονόματα ζώντων τε και τεθνεώτων.
Προχωρούσε αμέριμνος κοιτάζων ένθεν κακείθεν και μονολογών καθεαυτόν την ευχήν το: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» και το: «Άγιε Νικόλαε βοήθησον τον κόσμον Σου» που του είχε διδάξει ο Γερο-Αβεσσαλώμ στο Άγιον Όρος που τακτικά επεσκέπτετο εις την υπώρειαν του Άθωνος.
Μετά από ολίγον ήκουσε τινά μηχανικό βόμβο όπισθέν του και όντως προήρχετο από τινά περιπολικό που και αυτό επορεύετο ξωπίσω του και προς τον ίδιον προορισμόν αφού η οδός ήτο μονόδρομος και κατέληγεν μονάχα εις την πλατεία της Εκκλησιάς. Κατ’ αρχάς εσυγκινήθη.
- Μπράβο τους ευλάβεια που την έχουσιν οι Τζανταρμλάδες (αστυφυλάκοι) να πάνε και αυτοί να προσκυνήσωσιν την χάρη του Αγίου.
Ανέβαινε με τους πόδας αγκομαχών ολίγον προ του τέλους της ανηφόρου και αφού έφθασεν εις τα πρόθυρα του Ναού και πριν κτυπήσει την θύρα, ηνοίχθη αύτη αυτομάτως από την αγαθοπρόσωπον Παπαδιά που με βλέμμα φοβισμένον και πτοηθέν, λαχανιάζουσα εκ τινός αορίστου φόβου του λέει νεύοντας του συνάμα με τας χείρας.
- Φύγε του λοου σου αμέσως κακομοίρη μου, θα σε βουτήξουνε οι τζανταρμάδες και θα πληρώσεις πρόστιμο!
- Σοβαρά; μα ο μαύρος για καλό ήρθα και να εύρω τον μπελά μου;
- Αστα λόγια φουκαρά μου…και έκλεισε πάλιν αποτόμως την ξύλινη θύρα της Εκκλησιάς.
Εκείνη την στιγμή πάραυτα ηνοίχθη και η πόρτα του περιπολικού και Χωροφύλακας τις μεσόκοπος και ζηλωτής υπάρχων του νόμου επλησίαζε όσονούπω και αγέρωχος τον καϋμένο τον κυρ-Μήτσο.
Μα δεν πρόλαβε να κάμει και τρίτον βήμα και πάραυτα ο κυρ-Μήτσος, εγκαταλείποντας πίσω του την έρμη ομβρέλα έτρεξε, παρά τα εβδομήκοντα χρόνια του, δρομαίος και γοργοπόδαρος την κατωφέρειαν του λοφίσκου μέσα εις τα βάτα, στις θημωνιές και στα αγιοπούρναρα κάμνοντας τον ντορβά της κυρα- Ιφιγένειας φύλο και φτερό στους κατσικόδρομους κατά πως λέει ο λαός : «αλλού Παππάς κι’αλλού τα ράσα του».
Εκείνο το έτος η Πανύγηρις του οιακόστροφου Αγίου Νικολάου ετελέσθη κεκλεισμένων των θυρών, παρόντων μόνον δύο Ψαλτάδων, του ΓεροΠαράσχου διακονούντος εις το Ιερόν βήμα και της Παπαδιάς που ήναπτε τας κανδήλας.
Συμφώνως του Καισαρικού δόγματος απείχον με το στανιόν και «δι’ασφάλειαν» άπαντες οι πιστοί εκ των Εκκλησιών ίνα μη βλαφθώσιν και πεθάνωσιν από τας θαυματουργικάς Εικόνας, τα Άγια Λείψανα, τον Τίμιον Σταυρόν ακόμην και από αυτήν την Θείαν Κοινωνίαν του Σωτήρος Χριστού που ούτε οι Άγγελοι δεν τολμώσιν και φρικιούν να κοιτάξωσιν.
Μετά από τριών ωρών διάστημα και αφού ετελέσθη η Λογική λατρεία στην Εκκλησιά του Αγίου Νικολάου επεστράφη και πάλιν οπίσω μετά προσοχής, θαμβούμενος και δειλιών, ως τρομαγμένην όρνιθαν και αφού είδεν ιδίοις όμμασιν ότι οι πολισμάνοι έφυγον εκ του ιερού καθήκοντος , έλαβεν από τα βάτα και τα αγριοπούρναρα τον ντορβάν με τα ευλαβή αναθήματα, ευτυχώς εισέτι καθαρά και αμόλυντα, και ανέβηκε από κρυφό μονοπάτι τώρα εις τον Ναόν. Εκεί τα παρέδωσεν ανακουφισμένος εις την Παπαδιάν ομολογών στωϊκώς και κουνώντας πολλάκις την Γιαννιώτικην κεφαλήν του.
- Άστα Παπαδιά…Ενώ συνάμα έκλαιγε και μετάνιζε στο Εικονοστάσι του Αγίου. Ούτε τους Τούρκους στον σβέρκο μας να είχαμε τέτοιαν ημέραν να τρέχω σαν τον φυγάν στα μπαϊρια λές και είμαι γομάρι να με κυνηγούν! Τα έσχατα του κόσμου! Θεός σχωρέστους και καλήν φώτισην να έχει όλος ο κόσμος .
- Ας είναι μπαρμπα-Μήτσο λησμόνησέ το. Το καθήκον σου έκαμες. Διάφορον. Άντε και καλά Χριστούγεννα να έχωμε, αν μας αφήσουνε να τα κάμουμε.
Και πήρε τον κατήφορον με σκυμμένον το πρόσωπόν του κατηφής και μονολογών θρηνωδώς…
Το βράδυ και αφού ενύκτωσε για τα καλά στην ασέληνην νύκτα που οι χιονότοκες νεφέλες εσκέπαζον την φεγγαράδα έκατσε δίπλα στην ξυλόσομπα και λαβών χαρτί και καλαμάρι ανέγραψεν διαφορετικώ τω τρόπω και με πόνο ψυχής το Δοξαστικόν των Χριστουγέννων της Αγίας Κασσιανής, ενώ έκλαιγε συνάμα ως μικρόν αδικημένον παιδίον.
ἡ πολυαρχία τῶν ἀνθρώπων ἐπαύσατο·
Ὑπὸ μίαν βασιλείαν ἐγκόσμιον.
Υπήκουσαν οἱ λαοί,
τῷ δόγματι τοῦ Καίσαρος·
αλλά ας επεγραφώμεν και ημείς
ὀνόματι θεότητος,
Σοῦ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ ἡμῶν.
Μέγα σου τὸ ἔλεος, δόξα σοι.»
π.Διονύσιος Ταμπάκης
- Δημιουργηθηκε στις ΤριPMEETE_Δεκέμβριος+0200RΔεκPMEET_1C21
Ρουμανία:
Γονατιστοί μέσα στο χιόνι για τον Άγιο Ανδρέα
- Δημιουργηθηκε στις ΣαβPMEETE_Οκτώβριος+0200RΟκτPMEET_1C21
για τον μακαριστό Μητροπολίτη Μαυροβουνίου κυρό Αμφιλόχιο
Το πρωί της Παρασκευής 30 Οκτωβρίου κοιμήθηκε ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας κυρός Αμφιλόχιος. Ο μακαριστός Μητροπολίτης αποτελούσε μία προσωπικότητα παγκόσμιας πνευματικής εμβέλειας για την Ορθοδοξία και τον υπόλοιπο κόσμο.
Καλεσμένοι στην εκπομπή «Επικαιρότητα στην Πεμπτουσία» ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος και ο π. Σταμάτιος Σκλήρης, οι οποίοι μίλησαν για τον μακαριστό Μητροπολίτη.
Συνέντευξη του Σεβ. Μητροπολίτη μας στην κα Μαρία Γιαχνάκη
Συνέντευξη του π. Σταμάτιου Σκλήρη στην κα Μαρία Γιαχνάκη
- Δημιουργηθηκε στις ΠεμPMEETE_Οκτώβριος+0200RΟκτPMEET_1C21
(της Ρόης Παντελίδου*)
Η πρόσφατη ανίερη μετατροπή της Μεγάλης Εκκλησίας σε τέμενος μου δίνει αφορμή να μνημονεύσω ορθόδοξους Ναούς στη σημερινή Τουρκία που είχαν την ίδια ή και χειρότερη μεταχείριση και τους οποίους είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ. Ο κατάλογος δεν εξαντλείται, διότι ο αριθμός είναι πολλαπλάσιος.
Μέσα στην Πόλη, αρχίζω την περιήγηση από τη λεγόμενη Μικρή Αγία Σοφία. Πρόκειται για το Ναό των Αγίων Σεργίου και Βάκχου, που χτίστηκε το έτος 527 σπό τον Ιουστινιανό, λίγο πριν από την Μεγάλη Αγία Σοφία. Ο Ναός είναι ένα εντυπωσιακό οκτάγωνο από κίονες σε δύο ορόφους που στηρίζει το μεγάλο κεντρικό τρούλο, ο οποίος αποτελείται από 16 θόλους. Έγινε τέμενος μετά από την Άλωση.
Συνεχίζω με το Ναό της Παναγίας Κυριώτισσας που βρίσκεται κοντά στο Υδραγωγείο του Ουάλεντος. Έγινε το τέμενος Καλεντέρχανε, λίγο μετά την Άλωση.
Ακολουθεί η Μονή Παντοκράτορος που ανοικοδομήθηκε τον 12ο αιώνα από την Ειρήνη, σύζυγο του Ιωάννη Β΄ Κομνηνού. Το οικοδόμημα της Μονής, που αποτελείται από τρεις Ναούς, είναι το Καθολικό της Μονής Παντοκράτορος η οποία στέγαζε φιλανθρωπικά Ιδρύματα της Πόλης και υπήρξε πρότυπο κοινωνικής πρόνοιας. Λίγο μετά από την Άλωση έγινε το τέμενος Ζεϊρέκ.
Προχωρώ στη Μονή Μυρελαίου που ανεγέρθηκε τον 10ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Ρωμανό Λεκαπηνό. Σήμερα είναι το τέμενος Μπόντρουμ.
Σειρά έχει η Παμμακάριστος που στέγασε για 100 χρόνια το Πατριαρχείο μετά από την Άλωση. Από το 1600 περίπου είναι το τέμενος Φετιγιέ. Τα εξαιρετικά ψηφιδωτά, στα οποία περιλαμβάνεται ο Χριστός Παντοκράτορας του Τρούλου, περιστοιχισμένος από 12 προφήτες και ο Χριστός Υπεράγαθος της κόγχης του Ιερού, βρίσκονται σε διπλανό παρεκκλήσιο και δεν έχουν καλυφθεί. Από την Παμμακάριστο προέρχεται η ομώνυμη, ονομαστή φορητή ψηφιδωτή εικόνα, που βρίσκεται στο Φανάρι.
Έξω από την Κωνσταντινούπολη θα μνημονεύσω οπωσδήποτε την Αγία Σοφία στην Τραπεζούντα. Χτίστηκε τον 13ο αιώνα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Μανουήλ Κομνηνού και εκεί στέφονταν αυτοκράτορες οι Κομνηνοί. Αφού είχε μετατραπεί σε τέμενος για αρκετά χρόνια, είχε γίνει στη συνέχεια μουσείο και μετετράπη σχετικώς πρόσφατα σε τέμενος. Καλύφθηκαν με παραπετάσματα οι εξαιρετικές τοιχογραφίες που είχαν αποκαλύψει αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Υπάρχει όμως και η βασιλική της Αγίας Σοφίας στη Νίκαια της Βιθυνίας. Στην Νίκαια συνήλθε η Α και η Ζ Οικουμενική Σύνοδος. Την πρώτη φορά που επισκέφθηκα τη Νίκαια έβλεπες μόνον ερείπια. Η Αγία Σοφία ανοικοδομήθηκε και το κεντρικό κλίτος είναι τέμενος, ενώ το βόρειο και το νότιο κλίτος είναι προσβάσιμα στους επισκέπτες.
Άφησα τελευταία τη Μονή της Χώρας. Και τίποτε άλλο αν δεν σωζόταν στην Κωνσταντινούπολη, άξιζε μόνον γι’ αυτή η επίσκεψη στην Πόλη. Από τον 11ο αιώνα στέκεται το σημερινό οικοδόμημα, με τα περίφημα ψηφιδωτά να ανήκουν στον 14ο αιώνα. Μεταξύ αυτών, η ζωή της Θεοτόκου και η παιδική ηλικία του Χριστού, με σκηνές σπάνια εικονιζόμενες, όπως το “κανάκεμα” της Παναγίας από τους γονείς της Ιωακείμ και Άννα και η απογραφή πριν από τη Γέννηση του Χριστού. Πριν να γίνει Μουσείο ήταν το τέμενος Καριγιέ.
Και τώρα ανακοινώθηκε εκ νέου η “τεμενοποίησή” της. Δηλαδή θα σκεπασθεί το Παρεκκλήσιο της Ανάστασης με την εξαίσια τοιχογραφία. Σκεπάζεται όμως το Φως; Τρυπώνει και μέσα από τις κουρτίνες και τα παραπετάσματα και δείχνει γυμνή την πνευματική φτώχεια αυτών που ονειρεύονται να το κρύψουν.
Μας πονάει η αδικαιολόγητη αλλαγή που τραυματίζει το μνημείο. Είναι επώδυνη η κάλυψη μιας εικονογράφησης που δεν είναι μόνον έργο τέχνης, αλλά συμβολίζει την τιμή προς τα εικονιζόμενα Πρόσωπα, αλλά και το θρίαμβο του ελληνικού πνεύματος απέναντι σε ανεικονιστική (χωρίς απεικόνιση) ξένη παράδοση.
Μας απομένει ένα χρέος και μια ευχή: Να μη κλείνουμε ποτέ, αλλά να ανοίγουμε Εκκλησιές. Και να ξαναγίνουν τα τεμένη που ήταν Εκκλησίες, πάλι Ναοί ή και Ναοί. Προπάντων στις καρδιές μας.
*Η κα Ρόη Δ. Παντελίδου, καθηγήτρια του Αστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δ.Π.Θράκης
Πηγή: https://www.tovima.gr/
- Δημιουργηθηκε στις ΠαρPMEESTE_Ιούλιος+0300RΙουλPMEEST_1C21
Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής
24.7.2020
Με αφορμή τη σημερινή όλως αδικαιολόγητη βεβήλωση του ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, που βαθιά έχει πληγώσει κάθε ελληνική και χριστιανική ψυχή, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, προέβη στην εξής δήλωση:
«Ίσως τώρα είναι η κατάλληλη ώρα, σε απάντηση της ασεβούς προκλήσεως και προσβολής της Τουρκίας να μετατρέψει τον ιστορικό χριστιανικό ναό της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, με πρωτοβουλία της Ιεράς Συνόδου και τη βοήθεια της Ελληνικής Πολιτείας, σύσσωμος ο Ελληνικός λαός να αναλάβει την ανοικοδόμηση νέου επιβλητικού ναού Της του Θεού Σοφίας, μάλιστα σε εκπλήρωση και του παλαιότερου Τάματος των ηρωικών προγόνων μας.
Ο ναός να γίνει στην είσοδο της χώρας μας από τον Αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος» της Αθήνας, πάνω στον λόφο Χούζμουζα Παιανίας, δηλαδή στον χώρο που προ εικοσαετίας είχε οριστεί και δεν τελεσφόρησε να κτιστεί το Ισλαμικό Τέμενος».
Περισσότερα Άρθρα...
- O ιατρικός σύλλογος Φλώρινας για τις αμβλώσεις (2)
- Ένας ιερέας από τη Μυτιλήνη
- Οι αλειτούργητοι πιστοί και η Αντιγόνη
- Απόφαση Διαρκούς Ιεράς Συνόδου 1.4.2020
- Θ.Λειτουργία Ευαγγελισμού της Θεοτόκου από τον Realfm και το enikos.gr 25.3.2020
- Αρχιεπ. Μακάριος: Το συγκινητικό «ευχαριστώ» στον Μητρ. Μεσογαίας
- Αρχιεπ. Αυστραλίας: Το μεγάλο «ευχαριστώ» για τη δοκιμασία που έζησε η Αυστραλία
- Λίγες σκέψεις για την Ελλάδα!
- Συνέντευξη του Σεβασμιώτατου στην εκπομπή "Στα Άκρα" 18.3.2020
- Πρόσκληση Εκπαιδευτικών για την εορτή των Τριών Ιεραρχών 29.1.2020