Ἑορτάζει σήμερα, ἀγαπητοί μου, «ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος τῶν προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος πρόδρομος τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος». Τὸ ὄνομά του ἑρμηνεύεται Θεὸς Κύριος ἢ Θεὸς ἰσχυρός. Ὁ προφήτης Ἠλίας «ἦν ἄνθρωπος ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν», ἀλλὰ διακρινόταν γιὰ τὸν ζῆλο του ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ζῆλο ποὺ ἔμοιαζε μὲ «τὸ πῦρ», γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ λόγος του, ἡ διδασκαλία του καὶ ὁ ἔλεγχός του ἀποτελοῦσε «λαμπάδα καιομένη» καὶ ἐπιτυχῶς ὀνομάσθηκε «ζηλωτής». Δὲν ἔμενε συνήθως στὶς πόλεις ὅπου βασίλευε ἡ ἀσέβεια, τὸ κακὸ καὶ ἡ ἁμαρτία, ἀλλὰ ἀποσυρόταν στὶς κοιλάδες καὶ τὰ βουνά, στὶς χαραμάδες καὶ στὶς ἀκροποταμιές. Ἐδῶ ἡ ἁγία παρουσία τοῦ Θεοῦ γίνεται περισσότερο αἰσθητὴ καὶ ζωντανὴ καὶ ἡ προσευχὴ ἐκτενὴς καὶ θερμή. Ἐδῶ μόνος, κατάμονος, ὕψωνε τὸν νοῦ καὶ τὴν ψυχὴ καὶ τὰ χέρια του νὰ προσευχηθῆ καὶ προσευχόμενος νὰ δοξάζη τὸν μόνον ἅγιο καὶ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενο ἀληθινὸ Θεό. «Ζηλῶν ἐζήλωσα Κυρίῳ Παντοκράτορι». Ἤθελε ἀπὸ ὅλους νὰ λατρεύεται ὁ Θεός, νὰ δοξάζεται τὸ ἅγιο Ὄνομά Του, νὰ ἐκτελῆται τὸ Θεῖο θέλημά Του. Ἐδίδασκε τὴν ἀληθινὴ εὐσέβεια καὶ πίστη, ἐκήρρυτε τὴν μετάνοια, ἔλεγχε ἄρχοντες, βασιλιὰ καὶ βασίλισσα, γιατὶ ἐγκατέλειψαν «τὸν ζῶντα καὶ ἀληθινὸν Θεὸν» καὶ «ἠκολούθησαν ὀπίσω εἰδώλων». Ἔλεγχε γιατὶ ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐγκατέλειψε τὸ Θεὸ τῶν πατέρων του, τὴν δικαιοσύνη, τὴν εὐσέβεια, τὴν πίστη.

Αὐτὸς ἀκριβῶς, ἀδελφοί μου, ὁ ζῆλος, αὐτὴ ἡ ἁγιότητα, αὐτὴ ἡ τόσο θερμὴ καὶ ζῶσα πίστη, δὲν ἔμεινε ἄνευ ἀμοιβῆς καὶ θείων χαρισμάτων. Ὁ Θεὸς ἔδωσε στὸν προφήτη μας τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Καὶ τὰ θαύματα τοῦ προφήτη πολλὰ καὶ μεγάλα· κυρίως τὸ κλείσιμο καὶ τὸ ἄνοιγμα τῶν οὐρανῶν· «Προσευχὴ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μῆνας ἕξ. Καὶ πάλιν προσηύξατο καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκε καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησε ( Ἰ 5-17-18).

Γιὰ νὰ ἐλέγξη ὁ προφήτης Ἠλίας τὴν ἀσέβεια τῶν «υἱῶν Ἰσραὴλ» καὶ γιὰ νὰ φανερώση ὅτι μόνος ἀληθινὸς Θεὸς εἶναι ἐκεῖνος τὸν ὁποῖο κηρύττει, ἔκλεισε τὸν οὐρανὸ καὶ δὲν ἔβρεξε γιὰ τρισήμισυ χρόνια, μὲ ὄλες τὶς συνέπειες καὶ μετά, πάλι μὲ τὴν προσευχή του, ἔδωσε ὁ οὐρανὸς ὑετὸν=βροχή. Ἀλλ᾿ οἱ ἀσεβεῖς καὶ παράνομοι βασιλεῖς Ἀχαὰβ καὶ Ἰεζάβελ «οὐκ ἠβουλήθησαν συνιέναι». Ἀλλὰ καὶ φωτιὰ κατέβασε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ὁ πύρινος καὶ ζηλωτὴς προφήτης μας καὶ κατέκαψε τὸ θυσιαστήριο καὶ τὰ σφάγια τῶν ἱερέων τοῦ Βάαλ.

Ἀδελφοί μου, ὁ προφήτης Ἠλίας ἦταν ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, μὲ ζῆλο Θεοῦ· μὲ ἀγάπη Θεοῦ, ὡπλισμένος μὲ τὴν δύναμη τῆς προσευχῆς.Ἡ πίστη, ἡ ἀγάπη πρὸς τὸ Θεό, ὁ φλογερὸς καὶ ἅγιος ζῆλος, ἡ θερμὴ δέηση καὶ προσευχὴ κάνουν θαύματα· θαυματουργεῖ ἡ πίστη καὶ ἡ θερμὴ προσευχὴ καὶ ἔτσι δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ.

Ἐμεῖς προφῆτες δὲν πρόκειται νὰ γίνουμε· μποροῦμε ὅμως νὰ γίνουμε ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ· ν᾿ ἀναπτύξουμε ζῆλο «κατ᾿ ἐπίγνωση» ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Νὰ προσευχώμεθα συνεχῶς, ὥστε νὰ ἐπικρατήση στὴ γῆ τὸ ἅγιο θέλημά Του καὶ νὰ ἐξαλειφθῆ κάθε ἀνομία ἀπὸ γῆς· νὰ βρέξη ὁ οὐρανὸς χάριτες καὶ εὐλογίες, δηλ. τὴν εἰρήνη τοῦ κόσμου καὶ τὸν ἐπανευαγγελισμὸ τῶν ἀνθρώπων·

Χριστιανοί, ὁ προφήτης Ἠλίας ὑπῆρξε ὁ κατ᾿ ἐξοχὴν δραστήριος· ὁ ἰσχυρός, μία ψυχὴ φλογερή, μία καρδιὰ τολμηρή, ἕνα στιβαρὸ χέρι, ἕνα στόμα ἐλεύθερο, ἕνας ἄξιος ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ. Ἂς τὸν μιμηθοῦμε.

Ἀρχιμ. Ν. Κ.