Ἡ παραβολὴ τοῦ Σπορέως

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,

Βρισκόμαστε στὴν ἐποχὴ τοῦ φθινοπώρου, ὅπου γίνεται ἡ σπορὰ πολλῶν καὶ διαφόρων σπόρων μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς καρποφορίας. Οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὅρισαν νὰ διαβάζεται σήμερα ἡ θαυμάσια καὶ παραστατικὴ παραβολὴ τοῦ Σπορέως.

Ὁ Κύριός μας χρησιμοποίησε τὴν ὡραιότατη αὐτὴ παραβολή, γιὰ νὰ διδάξει τὴν ἀξία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὅταν οἱ μαθητὲς τὸν ἐρώτησαν ποιὸ εἶναι τὸ νόημα τῆς παραβολῆς, ἀπάντησε ὅτι ὁ σπόρος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.

Πρῶτος καὶ ἀνυπέρβλητος σπορέας εἶναι ὁ Χριστός, ἀλλὰ καὶ ὅσοι διδάσκουν μὲ τὸν προφορικὸ ἢ γραπτὸ λόγο τὸ θέλημά Του.

Χωράφι εἶναι οἱ ψυχὲς τῶν ἀκροατῶν τοῦ θείου κηρύγματος, ποὺ καρποφορεῖ ἀνάλογα μὲ τὴν καλή τους προαίρεση.

Ὁ πνευματικὸς σπόρος τοῦ θείου λόγου εἶναι ἐξαιρετικὸς σὲ ποιότητα καὶ ἀνώτερος ἀπὸ κάθε ἄλλον. Πολλοὺς αἰῶνες πρὶν ὁ προφήτης Δαβὶδ εἶχε πεῖ μὲ θαυμασμό: «Πόσο εἶναι γλυκὰ τὰ λόγια σου, Κύριε! Εἶναι πιὸ γλυκὰ ἀπ’ ὅ,τι εἶναι τὸ μέλι στὸ στόμα μου» (ψαλμ.118.103). Καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶχε διακηρύξει ὅτι «ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ζωντανὸς καὶ δραστικός. Εἶναι ὀξύτερος ἀπὸ κάθε δίκοπο μαχαίρι ποὺ φθάνει στὰ βάθη τοῦ ψυχικοῦ καὶ τοῦ σωματικοῦ κόσμου τοῦ ἀνθρώπου» (Ἑβρ. 4.12). «Εἶναι λυχνάρι ποὺ φωτίζει τὰ βήματά μου καὶ φῶς ποὺ διαλύει τὰ σκοτάδια στοὺς δρόμους τῆς ζωῆς» (ψαλμ 118.105), σύμφωνα πάλι μὲ τὸν Δαβίδ.

Ὅπως ὁ Χριστὸς εἶναι αἰώνιος καὶ ἀξεπέραστος, ἔτσι καὶ ὁ λόγος Του “ζῆ καὶ οὐκ ἐσβέσθη’’ τονίζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ὑποστατικός, δηλαδὴ δημιουργικός, διότι ὅπως λέει ἡ Γραφὴ «μὲ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ οἱ οὐρανοὶ ἐστερεώθησαν» (ψαλμ 32.6).

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «σπείρεται» στὸν ἐσωτερικὸ κόσμο τοῦ ἀνθρώπου μὲ πολλοὺς τρόπους: μὲ τὴν μελέτη, μὲ τὴν προσωπικὴ ἀκρόαση, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ ζωντανὸ παράδειγμα τῶν χριστιανῶν ποὺ τὸν ἐφαρμόζουν στὴν καθημερινὴ ζωή τους.

Ὁ Κύριός μας μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του παρήγγειλε στοὺς μαθητές Του: «Πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μάρκ.16.15). Τοὺς ἀνέθεσε τὸ ἔργο τῆς πνευματικῆς σπορᾶς ποὺ εἶναι ἀπαραίτητη, γιὰ νὰ γνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι τὴν ἀλήθεια. Ὁ φλογερὸς ἀπόστολος Παῦλος διερωτᾶται : «πῶς θὰ σωθοῦν οἱ ἄνθρωποι ἐὰν δὲν πιστέψουν στὸν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτή; Ἀλλὰ πῶς θὰ πιστέψουν ἐὰν δὲν πληροφορηθοῦν γιὰ Ἐκεῖνον; Καὶ ἀκόμη, πῶς θὰ πληροφορηθοῦν, ἐὰν δὲν τοὺς μιλήσει καὶ διδάξει κάποιος;»(Ρωμ. 10.14).

Χωρὶς τὴν πνευματικὴ σπορὰ δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε τοὺς καρποὺς τῆς πνευματικῆς ἀναγέννησης τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ ἔργο αὐτὸ εἶναι δύσκολο καὶ πρέπει νὰ γίνεται μὲ κατάλληλη προετοιμασία ἀπὸ τὸν ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου. Μὲ μελέτη καὶ προσευχή, διότι ὅπως εἶναι γραμμένο: «προτοῦ μιλήσεις στοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὸν Θεό, νὰ μιλήσεις, δηλαδὴ νὰ προσευχηθεῖς, στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σὲ ἀκοῦν». Ἔτσι ὁ λόγος τοῦ κηρύγματος ἀποκτᾶ τὸ «χρῖσμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» καὶ ἀναμοχλεύει τὶς καρδιὲς τῶν ἀκροατῶν.

Ἀλλὰ καὶ οἱ ἀκροατὲς τοῦ κηρύγματος νὰ μὴν εἶναι παγεροὶ καὶ ἀδιάφοροι ἀλλὰ προσεκτικοὶ καὶ ἔνθερμοι. Πόσο ὠφέλιμο θὰ εἶναι νὰ παρακαλοῦν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ φωτίσει καὶ νὰ ἐνισχύσει τὸν κήρυκα τοῦ λόγου!

Σήμερα, δόξα τῷ Θεῷ, ὁ λόγος Του μεταδίδεται μὲ πολλοὺς τρόπους στὴν ὀρθόδοξη πατρίδα μας. Ἐμπνευσμένοι ἱεροκήρυκες, βιβλία καὶ περιοδικά, ραδιοφωνικοὶ σταθμοὶ καὶ ἐκπομπὲς τηλεόρασης πασχίζουν νὰ «θρέψουν» πνευματικὰ τὸν λαό μας. Ἄλλωστε, σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγία Γραφή, ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει μόνον μὲ τὸ ψωμί· «οὐκ ἐπ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος» (Ματθ.4.4). Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει ὅτι «ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄρτος μὲ τὸν ὁποῖον τρέφονται ὅσοι πεινοῦν γιὰ τον Θεό.»

Κατὰ τὴ σημερινὴ Κυριακὴ ἐξ ἄλλου ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει ὁρίσει νὰ γίνεται ἡ ἔναρξη τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων. Μέσα στὸν κατακλυσμὸ τῶν ποικίλων ρευμάτων καὶ αἱρέσεων ποὺ μεταδίδονται χωρὶς συστολὴ ἀπὸ ὅλα τὰ μέσα ἐνημέρωσης, περισσότερο βλάπτονται οἱ νέοι. Ἂς ἀγκαλιάσουμε ὅλη αὐτὴ τὴν προσπάθεια τῆς Ἐκκλησίας. Ἂς προτρέψουμε τὰ παιδιά μας νὰ πλησιάσουν τὸν Χριστὸ ποὺ εἶναι γνήσιος φίλος καὶ προστάτης τῆς νεότητος. Ἕνας θεολόγος ἔλεγε πὼς «κάθε καλὸς χριστιανὸς εἶναι καὶ ἕνας γνήσιος ἱεραπόστολος».

Σήμερα κυκλοφοροῦν πολλὰ μεταλλαγμένα τρόφιμα, τὰ λεγόμενα «ὑβρίδια». Ἐὰν αὐτὰ τὰ ἀποφεύγουμε, διότι ἀποτελοῦν ὕβρη γιὰ τὸ φυσικὸ περιβάλλον, ἂς προφυλάξουμε τὴ χρυσὴ νεότητα καὶ ἀπὸ τὰ πνευματικὰ «ὑβρίδια» ποὺ δηλητηριάζουν τὴν ψυχή τους.

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί!

Ἕνας εὐλαβὴς μοναχὸς ἐπισκέφθηκε κάποιον γέροντα καὶ σοφὸ ἐρημίτη· «Γέροντα», τοῦ εἶπε· «Εὐλόγησον καὶ εἰπέ μοι λόγον ἵνα ζήσω». Δὲν τοῦ εἶπε πές μου λόγον ἀγαθὸν γιὰ νὰ μάθω.

Τὸ κήρυγμα δὲν τὸ ἀκοῦμε μόνον γιὰ νὰ μάθουμε, ἀλλὰ κυρίως γιὰ νὰ βιώσουμε πραγματικὰ μὲ ὅλο τὸ εἶναι μας, ὀντολογικὰ ὅπως λέγεται, τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, τὸν οὐράνιο σπόρο.

Ἂς παρακαλοῦμε τὸν Φιλάνθρωπο Δεσπότη Χριστὸ νὰ μᾶς δίνει τὸ φῶς τῆς θεογνωσίας Του, γιὰ νὰ ἀνοίγουν τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας, ὥστε νὰ κατανοοῦμε καὶ νὰ ἐφαρμόζουμε τὸ Εὐαγγέλιο. Ἀμήν.

π. Π.Κ.