ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

Π Α Σ Χ Α Λ Ι Ο Σ  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

 ( 170^Η )

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Δόξα τῷ Θεῷ ἀξιωνόμαστε καὶ φέτος, ἔστω κάτω ἀπὸ ἰδιόμορφες συνθῆκες, νὰ γιορτάσουμε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, νὰ ἀνταλ­λά­ξουμε τὸν πασχάλιο ἀσπασμὸ καὶ νὰ ἀναβα­πτισθοῦμε στὸ πολύτιμο μήνυμα καὶ στὴν πλούσια χάρη ποὺ ἀναδύονται ἀπὸ τὸ κενὸ μνῆμα τοῦ Κυρίου.

Εἶναι τόσο μεγάλη αὐτὴ ἡ γιορτή, τόσο ἀληθινή καὶ τόσο ὄμορφη! Τὴν περιμένουμε ὅλοι πῶς καὶ πῶς. Ἀπὸ καιρὸ ἀκοῦμε προβλέψεις καὶ παρα­κολουθοῦμε  συζητήσεις γιὰ τὸ φετινὸ Πάσχα. Καὶ βέβαια ὁ λόγος εἶναι γιὰ τὸ Πάσχα στὸ χωριό, γιὰ τὴ χαρὰ τῶν ἐλεύθερων ἐθίμων, γιὰ τὶς οἰκο­γενειακὲς συνάξεις, γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παννυχίδα. Τὰ κόκκινα αὐγά, ὁ ἐπιτάφιος καὶ τὰ λουλούδια, οἱ λαμπάδες καὶ τὸ ἀρνί, τὰ ἐποχιακὰ γλυκὰ καὶ τὰ τσουρέκια, οἱ χοροὶ καὶ τὰ τραγούδια, τὰ βαρελότα καὶ οἱ κροτίδες, ποὺ τελικὰ φέτος σὲ κάποιο βαθμὸ τὰ στερούμαστε, ὅλα αὐτὰ συνθέτουν ἕνα τοπίο ἑορτασμοῦ πολὺ ὄμορφο, τόσο ποὺ δικαιολογεῖ τὴν ἔντονη προσμονὴ καὶ προσδοκία του, ὅπως καὶ τὴν ἀπογοήτευση ποὺ συνοδεύει τὴ στέρηση ἢ τὸν περιορισμό του.

Δίπλα ὅμως στὸ Πάσχα στὸ χωριό, ὑπάρχει καὶ τὸ Πάσχα στὴν ἐκκλησιά. Γι’ αὐτὸ ἀγωνιζόμαστε ὡς πιστοὶ νὰ μὴ τὸ στερηθοῦμε ὅπως πέρσι. Αὐτὸ ἦταν ἡ προσευχή, τὸ αἴτημα, ἡ λαχτάρα μας τόσο καιρό. Νὰ μὴ στερηθοῦμε καὶ αὐτὴ τὴ χρονιὰ τὶς ἀκολουθίες καὶ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν ναό, τὴ λατρεία μας, τὴ σύναξη. Καὶ δόξα τῷ Θεῷ, οἰκονομήθηκε κάπως ἡ κατάσταση. Γιορτάζουμε τὴν Ἀνάσταση μὲ τὸ Ἅγιο Φῶς στοὺς ναούς μας, ἐν συνάξει, συμψάλλοντες τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» καὶ ἀντιφωνοῦντες ὅλοι μαζὶ ὅτι «Ἀνέ­στη ὁ Κύριος ὄντως».

Τὸ Πάσχα ὅμως εἶναι κάτι ἀκόμη παραπάνω. Στηρίζεται μὲν στὶς θαυ­μά­σιες ἀκολουθίες, ἐκφράζεται ἴσως μὲ τὶς πανηγύρεις, τὶς ἐκδηλώσεις χαρᾶς καὶ τὰ ἑορταστικὰ ἔθιμα, κυρίως ὅμως ἐπιτελεῖται μέσα στοὺς ναοὺς τῶν ψυχῶν μας. Ἐκεῖ ἑορτάζεται τὸ ἀληθινὸ Πάσχα, τὸ καινό, τὸ μυστικὸ καὶ αἰώνιο Πάσχα, γιὰ τὸ ὁποῖο καὶ μιλοῦν τὰ τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ Κύριος θυσιάζεται, σταυρώνεται, ἐνταφιάζεται καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα ἀνασταίνεται, συντρίβοντας τὴ δύναμη τοῦ διαβόλου καὶ καταργώντας τὴν κυριαρχία τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀνοίγοντας δὲ ταυτόχρονα καὶ τὶς πύλες τῆς οὐρανίου βασιλείας γιὰ ὅλους μας. Τὸ Πάσχα αὐτὸ πρέπει νὰ βρεῖ καὶ τὶς δικές μας πόρτες τῆς πίστεως ἀνοιχτὲς γιὰ νὰ εἰσοδεύσει ἡ χάρις τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ μέσα μας.

Δὲν ἀρκεῖ νὰ ἀνάψουμε τὶς λαμπάδες μας μὲ τὸ Ἅγιο Φῶς, ἀλλὰ ἐπιβάλλεται νὰ ἀντικρύσουμε τὸ ἀπρόσιτο φῶς τῆς ἀναστάσεως, «Χριστὸν ἐξαστράπτοντα» καὶ νὰ Τὸν ἀκούσουμε «χαίρετε φάσκοντα», νὰ μᾶς ἀπευθύνει τὸ προσκλητήριο τῆς χαρᾶς, τῆς ἐλπίδας, τῆς νίκης Του. Γι’ αὐτὸ ἀπαιτεῖται νὰ καθαρίσουμε τὶς αἰσθήσεις μας γιὰ νὰ ἀνοίξουν τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς μας. Χρειάζεται νὰ κινηθοῦμε πρὸς τὸ μνῆμα Του, «ὄρθρου βα­θέος», μὲ τὸν θεῖο πόθο καὶ τὴν ἁγία λαχτάρα τῶν μυροφόρων γυναικῶν, «λαμπαδηφόροι», περικοσμη­μένοι μὲ τὶς λαμπάδες τῶν ἀρετῶν, νὰ τὸν ὁμολογήσουμε μὲ τὴν πίστη τῶν Τριῶν Παίδων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ ἔτσι «τὴν τῶν συμβόλων ἔκβασιν ὁρῶντες, νὰ εὐφρανθῶμεν ἐνθέως».

Ἡ νίκη τοῦ Κυρίου εἶναι νίκη γιὰ μᾶς, εἶναι καὶ δική μας νίκη.  Ἡ χαρὰ καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ εἶναι γιὰ ὅλους, εἶναι ἄληκτη καὶ αἰώνια, εἶναι ἀναφαίρετη. Μπροστὰ στὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως ἐξαφανί­ζονται ὅλες οἱ ἀφορμὲς λύπης, μπροστὰ στὸ φῶς της χάνεται κάθε σκοτάδι σύγχυσης, μπροστὰ στὴν οὐράνια λάμψη της ξεθωριάζει κάθε γήινη καὶ πρόσκαιρη ἀπάτη, μπροστὰ στὴ δύναμη τῆς ζωῆς της ἀπομακρύνεται κάθε σκιὰ καὶ ἴχνος θανάτου.

Εὔχομαι, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ποὺ ἀποτελεῖ «ἄλλης βιωτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν», νὰ γίνει γιὰ ὅλους μας ξεκίνημα νέας ζωῆς, ἀληθινῆς ζωῆς, ἁγίας ζωῆς, αἰώνιας ζωῆς. Καὶ μαζὶ μὲ τὸν Ὑμνογράφο καλῶ ὅλους, μαζὶ συμφιλιωμένοι, ἀγαπημένοι, ἀνανεωμένοι, νὰ ψάλουμε καὶ φέτος «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος».

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ἀδελφοί μου.

Μετὰ πασχαλίων εὐχῶν

καὶ πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς Νικόλαος