Ἀποκαλυπτικὴ φαίνεται στὸ βάθος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή. Τὸ περιεχόμενό της, οἱ ἀλήθειες καὶ ὁ τρόπος, μὲ τὸν ὁποῖο αὐτὲς ἐκφράζονται, μᾶς ὁδηγοῦν στὸν ἴδιο τὸ Θεό. Αὐτὸς εἶναι στὴν πραγματικότητα ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δρᾶ καὶ ἐνεργεῖ.

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Μάρκος ὅταν γράφει «ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ», θέλει νὰ φανερώσει τὸ σχέδιο τῆς οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖον ἔγινε γνωστὸ διὰ τῶν προφητειῶν. Αὐτὲς οἱ προφητεῖες ἐκπληρώνονται στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὁ ὁποῖος κλείνει τὴν παλαιὰ ἐποχὴ καὶ στέκεται στὴν ἀρχὴ τῆς νέας ἐποχῆς τοῦ Μεσσία.

«Ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου» ἔγινε ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Εἶναι ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ ποὺ στέλνεται πρὶν ἀπὸ τὸν Χριστὸ (γιὰ νὰ προετοιμάσει τὴν ὁδὸ τοῦ Κυρίου). Εἶναι ἀκόμη, κατὰ τὸν Προφήτη Ἡσαΐα, «ἡ φωνὴ ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ φωνάζει στὴν ἔρημο καὶ καλεῖ τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἑτοιμάσουν τὴν ὁδὸ τοῦ Κυρίου». Τοὺς καλεῖ νὰ ἑτοιμαστοῦν γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦν τόν μεσσία.

Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος «ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις» καὶ ὕστερα ἀπὸ πνευματικὴ προετοιμασία, νηστεία καὶ προσευχή, κατ’ ἐντολὴ ἦρθε στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἄρχισε νὰ κηρύττει μετάνοια καὶ νὰ βαπτίζει τοὺς Ἰουδαίους. Ἡ ἀσκητική του ἐμφάνιση (φοροῦσε ἕνα ἔνδυμα κατασκευασμένο ἀπὸ τρίχες καμήλου καὶ στὴ μέση του μιὰ δερμάτινη ζώνη), καθὼς καὶ ἡ τροφή του (μέλι ἄγριο καὶ χόρτα), συνθέτουν τὴν προφητική του μορφή. Τὸ προφητικό του κήρυγμα εὑρίσκει ἀπήχηση στὸ λαό, καθὼς ἀπὸ τὴν Ἰουδαία καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα πηγαίνουν ἄνθρωποι στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου νὰ δοῦν καὶ νὰ ἄκούσουν τὸν προφήτη. Οἱ λόγοι του συγκινοῦν τὶς καρδιὲς καὶ πολλοὶ ὁδηγοῦνται σέ μετάνοια. Ἀπόδειξη τῆς μετανοίας τους, τῆς ἐπιστροφῆς τους στὸ Θεό, ἦταν ἡ ἐξομολόγηση, τὴν ὁποῖα ἀκολουθοῦσε τὸ βάπτισμα στὸν Ἰορδάνη ποταμό.

Ἀνάμεσα στὰ πλήθη ἦσαν καὶ Φαρισαῖοι καὶ Γραμματεῖς. Πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς ἔμειναν ἁπλοὶ θεατές. Δὲν πίστεψαν στὸ κήρυγμα τοῦ Προδρόμου καὶ ἀπέρριψαν τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας. Ἔτσι, οἱ ἴδιοι προδιέγραψαν γιὰ ἀργότερα τὴ στάση τους ἀπέναντι στὸ Χριστό. Ὅταν ρώτησε ὁ Κύριος τοὺς Φαρισαίους: «Τὸ βάπτισμα Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων», αὐτοὶ σκέπτοντο πονηρά. Ἄν ἀπαντοῦσαν «ἐξ ἀνθρώπων», φοβοῦνταν τὰ πλήθη μήπως τοὺς λιθοβολήσουν, διότι ἔλεγαν ὅλοι θεωροῦσαν τὸν Ἰωάννη προφήτη. Κι ἂν ποῦμε ὅτι ἦταν ἀπὸ τὸν Θεό, θὰ τοὺς ρωτοῦσε τότε: «Γιατί, λοιπόν, δὲν πιστεύσατε;». Γι’ αὐτὸ εἶπαν ὅτι δὲν γνωρίζουν. Ὁ λαὸς ὅμως συνέλαβε σωστὰ τὸ μήνυμα καὶ ἔτρεχε στὴν ἔρημο, ὅπου ἄκουε τὴν ἐλπίδα του καὶ τὴν πίστη του στὶς ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἐρχόμενο Μεσσία.

Τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, «ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ» παρουσιάζουν κάποια ἐπικαιρότητα. Βρισκόμαστε στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου χρόνου. Ἡ διάκριση βέβαια αὐτὴ τοῦ χρόνου σὲ παλιὸ καὶ νέο εἶναι συμβατική. Τὴν δεχόμεθα ὅμως, ὅπως ἐπικράτησε. Ἔτσι κατὰ τὴν ἀρχὴ τοῦ χρόνου διατυπώνονται εὐχὲς καὶ λαμβάνονται ἀποφάσεις ποὺ ἔχουν σχέσεις μὲ τὴν οἰκονομική, κοινωνικὴ καὶ πνευματικὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. Στὶς πρῶτες ἡμέρες τοῦ χρόνου ἡ Ἐκκλησία παρουσιάζει τὴν ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐμεῖς, ποὺ ἀφήσαμε τὸν παλαιὸ χρόνο καὶ περάσαμε στὸ νέο χρόνο, τί θὰ θέσουμε ὡς ἀρχή, ὡς θεμέλιο στὴ ζωή μας μέσα στὸ νέο χρόνο; Τί ἄλλο, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, εἶναι καλύτερο θεμέλιο γιὰ νὰ οἰκοδομήσουμε τὴν ζωή μας στὸ παρὸν ἀλλὰ καὶ στὸ μέλλον;

Τὸ Εὐαγγέλιο, λοιπόν, θεμέλιο τῆς προσωπικῆς ζωῆς, τῆς οἰκογένειας, τῆς κοινωνίας, τοῦ κόσμου ὁλοκλήρου. Τὸ Εὐαγγέλιο ἀρχὴ καὶ θεμέλιο τῆς ζωῆς μας. Κέντρο τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ποὺ κηρύττει, θαυματουργεῖ, πάσχει καὶ ἀνασταίνεται. Εἶναι ἀκόμη ὁ Ἰησοῦς, αὐτός, τὸν ὁποῖο κηρύττουν οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Ἄγιοι Πατέρες καὶ ἡ Ἐκκλησία ἀδιάκοπα, μέχρις ὅτου κηρυχθεῖ τὸ Εὐαγγέλιο «πάσῃ τῇ κτίσει», δηλαδὴ σ’ ὅλο τὸν κόσμο.

Τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ θεμέλιο τῆς ζωῆς μας. Ὅσοι ἐφάρμοσαν τὸ Εὐαγγέλιο, ἄλλαξαν οὐσιαστικά, ξεπέρασαν τὸν πόνο καὶ τὶς θλίψεις, ἔδωσαν νόημα στὴ ζωή τους καὶ ἀνεδείχθησαν ἀκόμη καὶ ἅγιοι. Ἀλλὰ καὶ ἔθνη, ποὺ ἐφάρμοσαν τὸ Εὐαγγέλιο σ’ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς κοινωνικῆς ζωῆς, στὴν Δικαιοσύνη, στὴν Παιδεία, στὴν Τέχνη, στὴν Πολιτική, στὴν Οἰκονομία δημιούργησαν πολιτισμὸ καὶ εὐημερία.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

ἀφήνοντας τὸν παλαιὸ χρόνο μαζὶ μὲ τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο, ἂς προχωρήσουμε στὸ νέο χρόνο μὲ ἀρχὴ καὶ θεμέλιο στὴ ζωή μας τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ γίνουμε Καινὴ Κτίση, ἑνωμένοι στὴ στρατιὰ τῶν Ἁγίων ποὺ δέχθηκαν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἀγωνίσθηκαν γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς. Ἀμήν.