Προσφώνηση Σεβασμιωτάτου γιά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. κ. Βαρθολομαίου στήν Κοινότητα τῆς Ἀνθούσας, 31.10.2008
Παναγιώτατε Δέσποτα,
Μὲ αἰσθήματα ἱστορικῆς συγκινήσεως, βαθειᾶς θεσμικῆς τιμῆς, ὀφειλομένου σεβασμοῦ καὶ πνευματικῆς χαρᾶς Σᾶς ὑποδεχόμαστε στὸν εὐλογημένο καὶ ὄμορφο τόπο τῶν Μεσογείων καὶ τῆς Ἀνθούσης.
Στρεφόμαστε στὴ λατρευτικὴ παράδοσή μας καὶ συναντοῦμε τὴν Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὸ Φανάρι. Ρίχνουμε τὰ βλέμματά μας στὴν ἱστορία μας καὶ ἀντικρύζουμε τὴ δόξα τῆς Βασιλεύουσας. Ἡ σκυτάλη τοῦ ἑλληνικοῦ μεγαλείου ἀπὸ τὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα περνάει στὸ Βυζάντιο, ποὺ στὴν οὐσία ταυτίζεται μὲ τὴν Κωνσταντινούπολη. Ψάχνουμε γιὰ τὶς ρίζες μας, γιὰ τὶς πιὸ λεπτὲς εὐαισθησίες μας, γιὰ τὸ βαθύτερο στοιχεῖο μας, γιὰ τὴν ἀρχοντιὰ τῆς Ρωμηοσύνης μας καὶ τὴ βρίσκουμε στὰ ἱερὰ σκηνώματα τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Δυσκολευόμαστε νὰ καταλάβουμε τὸν ἑαυτό μας χωρὶς τὸ Βυζάντιο. Ἀδυνατοῦμε νὰ συλλάβουμε τὴν ἐκκλησιαστικὴ ταυτότητά μας χωρὶς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μας.
Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ σημερινὴ παρουσία Σας ἀνάμεσά μας, ὡς τοῦ Πατριάρχου τοῦ Γένους μας, μᾶς θυμίζει τὴ βαθύτερη ἱστορική, ἐκκλησιαστική, ἐθνικὴ καὶ πολιτισμικὴ ὑπόστασή μας. Ἑνώνει τὴν ἐθνικὴ συνείδησή μας ὡς Ἑλλήνων μὲ τὴν οἰκουμενικὴ αἴσθησή μας ὡς Ὀρθοδόξων.
Ὡς ἁπλοῖ πιστοὶ Ἕλληνες, στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀναγνωρίζουμε τὴν ἱστορικότητα τῆς οἰκουμενικῆς ἀποστολῆς του, τὸ πρωτεῖο τῆς εὐθύνης του, τὴν ἀδιάπτωτη μαρτυρικότητα τῆς πορείας του, τὴν εὐαισθησία καὶ τὸ βαρὺ χρέος γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ἀληθείας, τὴ συνείδηση τῆς παραδόσεώς μας, τὴν οἰκουμενικὴ δυναμικὴ τῶν πνευματικῶν προοπτικῶν μας. Δυσκολευόμαστε νὰ φαντασθοῦμε καὶ τὸ μέλλον μας χωρὶς αὐτό.
Παναγιώτατε, γνωρίζουμε ὅτι «ἐν μέσῳ παγίδων διαβαίνετε καὶ ἐπὶ ἐπάλξεων περιπατεῖτε». Διακρίνουμε τὸν φωτισμὸ ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν ἰσορροπία ἀνάμεσα στὸν σεβασμὸ τῆς παραδεδομένης πίστεώς μας καὶ στὴν ταυτόχρονη κατάθεση μαρτυρίας στὸν διψασμένο πολυπολιτισμικὸ κόσμο μας, στὴ διατήρηση τῆς πνευματικῆς ἀποστολῆς σας καὶ στὴ διεκπεραίωση τῆς κοσμικῆς εὐθύνης Σας, στὴ διακονία τῆς οἰκουμενικῆς παρουσίας Σας καὶ στὴ λεπτότητα τῆς ἐθνικῆς εὐθύνης Σας. Γι’ αὐτὸ καὶ προσευχόμαστε.
Κοντά Σας, ζοῦμε τὴν αὐτοσυνειδησία μας, ἀντικρύζουμε τὸ μέλλον μας, βιώνουμε τὴν ἐλευθερία μας καὶ μαζί Σας μοιραζόμαστε τὸν ἀμοιβαῖο σεβασμὸ καὶ τὴν κοινωνία τῆς ἀγάπης μας. Χαιρόμαστε ἰδιαιτέρως τὴν ἐν ὁμονοίᾳ συμπόρευση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ μᾶς γέννησε, μᾶς κατήχησε, μᾶς ἀνέθρεψε, μᾶς ἀγκάλιασε καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως ποὺ διαρκῶς μᾶς ἐμπνέει, ποὺ πάντοτε μᾶς συγκινεῖ, ποὺ σχετίζεται μὲ ὅ,τι εὐγενέστερο ὑπάρχει στὴν ψυχή μας.
Ἡ Ἐπαρχία μας, μαζὶ μὲ τὶς φυσικὲς ὀμορφιές της, ἔχει τὸ προνόμιο νὰ φιλοξενεῖ ἀνθρώπους ποὺ γεννήθηκαν καὶ μεγάλωσαν στὰ γεωγραφικὰ ὅριά της, ἔχει πρόσφυγες ἀπὸ τὶς ἀλησμόνητες πατρίδες, ἔχει παιδιά της ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἔχει ἀδέλφια της ἀπὸ ὅλες τὶς ἐθνότητες. Στὸν τόπο αὐτὸν ποὺ εἶναι γεμᾶτος ἀπὸ γραφικοὺς γήλοφους καὶ ὄμορφα ἀκρογιάλια, ποὺ εἶναι κατάφυτος ἀπὸ ἀμπέλια, ἐλαιόδενδρα καὶ πεῦκα, συνυπάρχει ὑγιῶς τὸ ἀρχαῖο μὲ τὸ ὑπερσύγχρονο, ἡ ἀσφάλεια τῆς παραδόσεως μὲ τὴν τόλμη τῆς καινοτομίας, ὁ τοπικὸς χαρακτήρας τοῦ χωριοῦ μὲ τὸν οἰκουμενικὸ τοῦ κοσμοπολίτη καὶ ἀντιπαλεύουν τὸ φυσικὸ μὲ τὸ τεχνολογικό, ἡ πνευματικὴ ὀμορφιὰ μὲ τὴν σκληρὴ συμμετρία τῶν ὑλικῶν κατασκευῶν, ἡ γλυκειὰ γεύση τῶν παλαιῶν ἐθίμων μὲ τὴν πρόκληση τῶν νέων ἠθῶν.
Ὡς ἔκφραση χαρᾶς, εὐγνωμοσύνης καὶ εὐγενῶν αἰσθημάτων ἀπέναντί Σας, καὶ ὡς ἐνθύμιο τῆς ἐδῶ σημερινῆς ἐπισκέψεώς Σας, Σᾶς παρακαλοῦμε νὰ δεχθεῖτε δύο καλαίσθητες ἐκδόσεις, μία γιὰ τὰ Μεσόγεια καὶ μία γιὰ τὴ Λαυρεωτικὴ ποὺ παρουσιάζουν μὲ τὸν πλέον σύγχρονο τρόπο τὴ σχέση τῆς παλαιᾶς ἱστορίας καὶ τῆς φύσης μὲ τὴ σύγχρονη δημιουργία. Ἐπίσης, Σᾶς προσφέρουμε καὶ ἕνα τρίτο ποὺ καταδεικνύει μὲ τὸν ἐναργέστερο τρόπο πῶς τὰ σύγχρονα μεγαλόπνοα ἔργα τῆς περιοχῆς μας, μαζὶ μὲ αὐτὸ ποὺ τεχνολογικὰ δημιούργησαν, ἔφεραν στὴν ἐπιφάνεια ἕναν πλοῦτο ἀρχαίου θησαυροῦ ποὺ ταπεινὰ κρυβόταν γιὰ χιλιάδες χρόνια στὰ σπλάγχνα τῆς Ἀττικῆς γῆς.
Καλῶς ὁρίσατε στὴν Ἀνθοῦσα. Ζητοῦμε τὴν Πατριαρχικὴ εὐλογία Σας καὶ εὐχόμεθα ὁ Πατὴρ νὰ Σᾶς στηρίζει, ὁ Υἱὸς νὰ Σᾶς ἐνδυναμώνει καὶ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα νὰ Σᾶς φωτίζει, Παναγιώτατε, στὴν παναγία ἀποστολή Σας.