Πρὸς Ἡσυχαστὲς Πατέρες

Ἀπόκρισις τοῦ αὐτοῦ μεγάλου Γέροντος πρός τόν αὐτόν ἐρωτήσαντα περί τῆς συμβάσης αὐτῷ ἀσθενείας, πόθεν ἐστί˙ καί εἰ χρή εἰπεῖν τοῖς ἀπερχομένοις ἀδελφοῖς εἰς τήν Αἴγυπτον πῶς χρήσασθαι˙ καί (μεριμνῶντα) περί αὐτῶν μήπως θλιβῶσι διά τήν αὐτῶν πρός τούς (τόπους) ἀπείριαν.


Εἰπέ τῷ ἀδελφῷ˙ μεμιγμένοι εἰσίν οἱ παρά σοί Αἰγύπτιοι καί Ἱεροσολυμῖται, ἀλλά μή φροντίσῃς, μέλλει γάρ τῷ Θεῷ περί σοῦ. Τό δέ ἐνθύμημά σου, ποίησον κατά φόβον Θεοῦ καί μή θλιβῇς κατά τῶν ἀδελφῶν, ἀλλά μόνον εὖξαι, καί ὁδηγεῖ αὐτούς Κύριος κατά τό θέλημα αὐτοῦ περί παντός πράγματος. Πάρεξ γάρ τοῦ Θεοῦ οὐδέν γίνεται, μάλιστα ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, εἰ κατά φόβον Θεοῦ πρός ἀνάπαυσίν ἐστι καί ὠφέλειαν ψυχῶν.