Το εξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου, βρίσκεται σε παράδρομο της οδού Λαμπρών, λίγο πιο πέρα από τη Ιερά Μονή Αγία Τριάδος, στην ιστορική περιοχή των Λαμπρικών, 5 περίπου χλμ. από το κέντρο του Κορωπίου με κατεύθυνση προς Βάρη.

Το εκκλησάκι, τυπική μορφή μεταβυζαντινής μονόκλιτης, ξυλόστεγης, βασιλικής, διατηρεί την αρχική του μορφή, χωρίς οι ανακαινίσεις να το έχουν αισθητά επηρεάσει. Βρίσκεται μέσα σε ένα περιφραγμένο περίβολο, σε μια υπαίθρια ακατοίκητη περιοχή, κρυμμένο πίσω από τα θερμοκήπια, με θέα στο Λαμπροβούνι, όπως ονομάζεται ο πλησιέστερος όγκος του Υμηττού.

Πολύ κοντά, εκτός από τη Μονή της Αγίας Τριάδος βρίσκεται και ο βυζαντινός ναός του Αγίου Λουκά και λίγο πιο κάτω το εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου. Οι ναοί αυτοί περικλείουν μια περιοχή στην οποία αναφέρεται ότι απλωνόταν ο αρχαίος Δήμος των άνω Λαμπτρών.

Το εκκλησάκι είναι σήμερα (2009) ανοικτό και επισκέψιμο. Ανήκει στην ενορία της Αναλήψεως. Πανηγυρίζει την ημέρα της εορτής του Αγίου στις 21 Μαΐου με πανηγυρικό εσπερινό και θεία Λειτουργία.
_______________
Αρχιτεκτονική Περιγραφή

Ο Άγιος Κωνσταντίνος είναι ένας μονόχωρος, ξυλόστεγος ναΐσκος των μεταβυζαντινών χρόνων, με δίρριχτη κεραμωτή στέγη. Οι διαστάσεις του είναι 5.10 x 8.30 μ. Η κόγχη του Ιερού είναι ημικυκλική. Στο εσωτερικό του ναού το τέμπλο είναι κτιστό με μία είσοδο την Ωραία Πύλη. Η στέγη όπως και ολόκληρος ο ναός έχουν επισκευαστεί και ανακαινιστεί. Η ξυλοκατασκευή της στέγης στηρίζεται σε μια ενισχυτική καμάρα (σφενδόνιον) στο μέσο περίπου του μήκους του ναού, για την υποστήριξη της. Τοιχογραφίες διασώζονται στο τέμπλο, στο νότιο τοίχο και στην κόγχη του Ιερού. Χρονολογούνται στο 1ο μισό του 18ου αιώνα (3).
_______________
Ιστορία

Η ύπαρξη του ναΐσκου αναφέρεται από παλιούς περιηγητές. Στην εγγύς και στην ευρύτερη περιοχή εντοπίζεται ο Αρχαίος Δήμος Λάμπτραι της Ερεχθηίδος φυλής με ιδρυτή κατά μία παράδοση τον Λαμπτρέα, γαμπρό του βασιλέως των Αθηνών Κόδρου. Εδώ βρέθηκε και ο τάφος του άλλου μυθικού βασιλέως των Αθηνών Κραναού, τον οποίο αφηγείται ότι είδε ο Παυσανίας στα «Αττικά» του. Θεωρείται ένας πολύ μεγάλος Δήμος της Αττικής. Υπάρχουν ενδείξεις ζωής από τους προϊστορικούς μέχρι τους μεσαιωνικούς χρόνους καθόσον έχουν βρεθεί σημαντικά ευρήματα από το 4000 π.Χ. Αποτελείτο από δύο κέντρα: των Παραλίων Λαμπτρών (Υπέρνερθεν) και Άνω Λαμπτρών (Καθύπερθεν). Και τα δύο κέντρα έχουν εντοπιστεί με βεβαιότητα, οι μεν Παράλιαι Λάμπτραι στη θέση Κίτσι, οι δε Άνω Λάμπτραι στα Λαμπρικά όπου ανθούσε παλαιότερα το ομώνυμο μεσαιωνικό χωριό και του οποίου η ζωή του συνεχίστηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Η ύπαρξη μεταβυζαντινών λειψάνων επιβεβαιώνεται τόσο από μαρτυρίες περιηγητών του 17ου αιώνα, όσο και από τα ίδια τα κατάλοιπα της ανθρώπινης δραστηριότητας ,που είναι και σήμερα ορατά σε μεγάλη έκταση στην περιοχή: όπως φρέατα - τα αρχαία πηγάδια του Αγίου Ιωάννου, της Αγίας Τριάδος και άλλα - σιροί, ημιερειπωμένα λιθόκτιστα κτίσματα, όστρακα άβαφων κυρίως αγγείων, αλλά και διάσπαρτο οικοδομικό υλικό από διαλυμένα κτίσματα, που σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε για ξερολιθιές (2).
_______________
Βιβλιογραφία:

(1) Αγγελική Εμμ. Γκιόκα, Το Κορωπί από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα
(2) Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών - Βυζαντινά μνημεία.
(3) Κατάλογος χριστιανικών μνημείων Μεσογείων και Λαυρεωτικής – 1ης εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων