Ο ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος βρίσκεται στο βόρειο άκρο του οικισμού, μέσα στο σημερινό κοιμητήριο των Καλυβίων, στην κεντρική λεωφόρο Αθηνών.

Ο ναός είναι ανοικτός στους προσκυνητές και ανήκει στην ενορία του ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Πανηγυρίζει την 6η Αυγούστου, την αφιερωμένη στη μνήμη της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, με πανηγυρικό εσπερινό και θεία Λειτουργία.
_______________
Περιγραφή του Ναού

Πρόκειται για μια τρίκλιτη βασιλική των μεταβυζαντινών χρόνων, ξυλόστεγη, με δικλινή κεραμοσκεπή στέγη. Ανατολικά ο ναός καταλήγει σε μικρή ημιεξαγωνική αψίδα, με μικρό στενόμακρο παράθυρο, τύπου πολεμίστρας, ενώ άλλο ένα παρόμοιο παράθυρο υπάρχει χαμηλά νοτίως. Οι διαστάσεις του ναού είναι : 10.20 x 11.90 μ. χωρίς την αψίδα. Στις πλάγιες όψεις τα μεγάλα παράθυρα είναι μεταγενέστερα. Εκτός από την κεντρική υπάρχει και μία μεγάλη είσοδος νοτίως. Κατά τα άλλα ο ναός εξωτερικά δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, μία μόνο εντοιχισμένη πλάκα σε δεύτερη χρήση, λίγο έκκεντρα πάνω από την είσοδο με παλαιοχριστιανικό σταυρό.

Εσωτερικά, το ναό διαπερνούν κατά μήκος δύο τοιχοποιίες - κάθε μία με τέσσερα τοξωτά ανοίγματα - που χωρίζουν το ναό στο κεντρικό και στα πλάγια κλίτη. Τα ενδιάμεσα τόξα στηρίζονται στο τέμπλο και σε δύο χαμηλούς κίονες που επιστέφονται με κιονόκρανα. Το τέταρτο τοξωτό άνοιγμα συνδέει το Ιερό Βήμα με την Πρόθεση και το Διακονικό. Η στέγη ορατή, φέρει την παλαιά της ακανόνιστη ξυλεία και στηρίζεται στο κεντρικό κλίτος σε έξη ζευκτά και στα πλάγια κλίτη σε κεκλιμένα δοκαράκια.

Το τέμπλο είναι κτιστό, και χωρίζεται σε τρία μέρη με τις τοξοστοιχίες, κάθε τμήμα με τη δική του είσοδο. Το κεντρικό τμήμα φέρει αγιογραφημένη αετωματική επίστεψη.

Τοιχογραφίες υπάρχουν στην κόγχη του Ιερού και στο τέμπλο. Του τέμπλου είναι επιζωγραφισμένες, εκτός από μία που η επιζωγράφηση αφαιρέθηκε.

Η ναός εκτιμάται ότι είναι των αρχών του 18ου αιώνα ενώ οι τοιχογραφίες λίγο μεταγενέστερες (1).
_______________
Βιβλιογραφία:

1) Καλύβια Θορικού Αττικής, Ιστορική – Αρχαιολογική Περιήγηση, Πέτρος Ι. Φιλίππου, 2000, σ. 92