Πρώτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, σήμερα, καὶ ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὸ δῶρο τῆς Ὀρθόδοξης πίστεως καὶ θεολογίας. Καὶ εἶναι δῶρο, καὶ μάλιστα μεγάλο αὐτὴ ἡ πίστη, διότι, ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ Συνοδικὸ ποὺ διαβάζουμε, εἶναι ἀπαράλλακτη μὲ τὴν πίστη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, μὲ τὴν πίστη τῶν σοφῶν Πατέρων, μὲ τὴν πίστη ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Εἶναι ἡ πίστη ποὺ στηρίζει τὴν οἰκουμένη καὶ ἁγιάζει τοὺς πιστούς.

      Αὐτὴ ἡ πίστη σήμερα διώκεται ἀπὸ τοὺς ἀθέους τῆς συγχρόνου ἐποχῆς, νοθεύεται ἀπὸ τὶς ποικίλες αἱρέσεις καὶ πλάνες ποὺ ἐνδημοῦν στὴν ἐποχή μας, προδίδεται ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ποὺ εἴτε δὲν ἀναγνωριζουμε τὸν θησαυρό της εἴτε δὲν ζοῦμε τὴ χάρι της εἴτε δὲν τὴν ἐπιβεβαιώνουμε καὶ ὁμολογοῦμε μὲ τὴ ζωή μας. Ἡ πίστη ὅμως αὐτὴ μαρτυρεῖται μέσα ἀπὸ τὰ ἀθῶα στόματα καὶ τὶς πεντακάθαρες ψυχὲς χιλιάδων νεοφωτίστων ἀδελφῶν μας εἴτε στὰ βάθη τῆς Ἀφρικῆς εἴτε στὶς ἐσχατιὲς τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς, εἴτε στὰ σκοτάδια τοῦ λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου. Τέτοιοι ἀδελφοί μας, κάτω ἀπὸ συνθῆκες ἀκραίας φτώχειας, ἀπόλυτης πνευματικῆς ξηρασίας, μέσα σὲ εἰδωλολατρικὲς παραδόσεις, σὲ θρησκευτικὲς συγχύσεις καὶ λατρεῖες ἀνύπαρκτων θεοτήτων, σὲ δαιμονικὲς ἀντιλήψεις, κοσμικὲς καὶ ἀθεϊστικὲς συνήθειες ριζωμένες στὸ παρελθὸν καὶ θεμελιωμένες στὰ ἀνθρώπινα πάθη, αὐτοὶ ἐπαναλαμβάνω οἱ ἀδελφοί μας κρατοῦν τὴν πίστη ὡς μειοψηφίες καὶ τὴν ὁμολογοῦν μὲ θάρρος καὶ δύναμη στὶς ζαλισμένες πλειοψηφίες ποὺ τοὺς περιβάλλουν.

      Τέτοια λοιπὸν μέρα, Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, κάθε χρόνο εὐγνωμονοῦμε τὸν Κύριο γιὰ τὴν εὐλογία τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας καὶ ἀνανεώνουμε τὴ σχέση μας μὲ τὴν ἁγία Ἐκκλησία μας, παράλληλα ὅμως, ἡ σκέψη καὶ ἡ καρδιά μας στρέφεται στὶς ζοῦγκλες τῆς Ἀφρικῆς ποὺ διψοῦν γιὰ Χριστὸ καὶ ἀγκαλιάζει τοὺς ἀδελφούς μας Ὀρθοδόξους ποὺ παλεύουν μὲ τὰ θηρία τῆς εἰδωλολατρείας, ταξειδεύει στὴν μακρινὴ Ἀσία γιὰ νὰ συναντήσει τοὺς ἱεραποστόλους μας ποὺ ἀγωνίζονται στὴ μακρινὴ Κορέα καὶ στὴν Ἰνδονησία, ἐπισκέπτεται καὶ τὴν Τουρκία, τὴ Λυκία, τὴν Πισιδία, τὴν Προῦσα, στὰ παράλια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὅπου καὶ ἐκεῖ, κάτω ἀπὸ ἐξαιρετικὰ δύσκολες συνθῆκες μία-μία ἀνασταίνονται ἀρχαῖες παραδοσιακὲς ἐκκλησίες ποὺ ἡ ἱστορία τὶς ὁδήγησε γιὰ χρόνια στὴ νάρκη.

      Γιὰ τοὺς λόγους αὐτούς, μὲ προτροπὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κάθε χρόνο τέτοια μέρα καὶ προκειμένου νὰ ἐκφράσουμε τὴ συμπαράστασή μας στὸ ἔργο τῶν ποικίλων ἱεραποστολῶν, διενεργεῖται «λογία» σὲ ὅλους τοὺς ἱεροὺς ναοὺς τῆς Ἑλληνικῆς ἐπικράτειας.

      Ἐπιτρέψτε μου λοιπόν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, νὰ κάνω ἔκκληση στὰ εὐγενῆ σας αἰσθήματα καὶ νὰ προτρέψω ὅλους, καὶ τὸν πιστὸ λαὸ καὶ τὶς Ἐνορίες τῆς Μητροπόλεώς μας, νὰ συμβάλουμε τὸ κατὰ δύναμιν σὲ αὐτὴ τὴν πανελλαδικὴ προσπάθεια ἁπλόχερα καὶ μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά. Ἡ ὅποια προσφορά μας εἶναι ἐπένδυση ἀγάπης μὲ μεγάλο ἀνταπόδομα.

    Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογεῖ καὶ νὰ σᾶς στηρίζει στὸν εὐλογημένο ἀγῶνα τῆς νηστείας ἀλλὰ καὶ στὸν δύσκολο δρόμο τῆς ζωῆς.